Złodziejka książek recenzja

O autorze wiadomo niewiele. Poza tym, że jest Australijczykiem i oprócz "Złodziejki książek" wydał też powieść "Posłaniec". Ja spotkałam się z jego twórczością tylko raz - przy recenzowanej książce - i już jestem nią zachwycona.

Na pierwszy, przysłowiowy rzut oka można by pomyśleć, że "Złodziejka książek" to kolejna pozycja o okrucieństwie wojny i przerażających losach Żydów oraz bezduszności oprawców. Jednakże, gdy zagłębimy się w lekturze, zrozumiemy, że wojna pokazana jest w trochę inny, nietypowy sposób, z innego punktu widzenia.

Główna bohaterka - Liesel - ma 10 lat i mieszka u przybranej rodziny w Molching. Nie dosyć, że dopiero straciła młodszego brata, a matka zostawiła ją samą u obcych ludzi, to jeszcze przybrana matka też do ideałów nie należy. Ciągle krzyczy i wszystkiego się czepia...Dziewczynka chcąc nie chcąc musi radzić sobie w tej nowej sytuacji. Dookoła roztacza się aura wojny. Przez miasto co jakiś czas organizowane są przemarsze Żydów, zdarzają się naloty samolotów zrzucających bomby. Nie jest to idealna otoczka dla szczęśliwego dzieciństwa, a mimo to Liesel ma wiele powodów do radości. Zaprzyjaźnia się z Rudy'm - chłopcem z sąsiedztwa oraz Max'em - Żydem ukrywanym w piwnicy. Niestety los bywa okrutny i wiele z jej bliskich umiera...

Książkę czyta się szybko, a treść zapiera dech w piersiach i wciąga tak intensywnie, że człowiek zapomina o otaczającym go świecie. Warto po nią sięgnąć, bo pokazuje, że w obliczu wojny można poznać pozytywne wartości, tj. miłość czy przyjaźń. Wojna to nie tylko zabijanie, ale także pomoc tym, którzy są w potrzebie, nawet kosztem własnego życia. Ukazuje, że można się zaprzyjaźnić z kimś, kto dla ogółu jest największym wrogiem. Nie można myśleć i żyć kategoriami narzuconymi przez kogoś szalonego i ogarniętego żądzą zysku i sławy.

Polecam "Złodziejkę książek" każdemu.