Grzesznik recenzja

Seria o detektyw Jane Rizzoli i doktor Maurze Isles wzbudziła we mnie tyle emocji, że sama bym się nie spodziewała. Zaczęło się od pierwszego tomu, czyli "Chirurga", który co prawda mi się podobał, ale jedna z głównych bohaterek- Jane, okrutnie mnie irytowałam. Później nadszedł czas na "Skalpel", który wynagrodził mi wszelkie męczarnie, a Jane wiele zyskała, bo już tutaj zaczęła być bardziej ludzka. W niedalekim odstępie czasu po drugiej części sięgnęłam po trzecia, czyli "Grzesznika" bo nieukrywający byłam ciekawa dalszych losów pani detektyw. O jakie emocji mi tutaj chodziło? A o takie, że poszczególne książki raz mi się podobały, a raz nie. Ale to jeszcze nie wszystko! Również z bohaterkami miałam niezły Rollercoaster emocjonalny- na początku lubiłam Maurę, a Jane nie a po lekturze "Grzesznika" jest zupełnie na odwrót. I tutaj z bólem serca muszę przyznać, że w trzeciej serii autorka bardziej skupia się na losach pani doktor. Sama historia jest ciekawa, mamy tutaj do czynienia z wieloma wątkami, przeplata się historia zbrodni z życiem prywatnym obu bohaterek, a w tym drugim naprawdę zaczyna się dziać. Cała historia jest mocno skomplikowana, mamy wiele tropów i tak na prawdę do samego końca nie wiemy co się wydarzyło i dlaczego. Co jakiś czas autorka zrzuca na nas jakąś bombę, która od razu odwraca naszą uwagę, że po czasie wszyscy już wydają się podejrzani, a czytelnik nie wie co ma myśleć. Zakończenie jest mocne i po przeczytaniu tego typu książek, czego zastanawiam się skąd autorzy biorą pomysłu na takie fabuły. Podsumowując, z przyjemnością sięgnę po kolejną część z serii, choć nadal moją ulubionym tomem pozostaje "Skalpel". Liczę, na to że w dalszych częściach więcej dostane historii z perspektywy Jane Rizzoli, bo po tym co przeczytałam w "Grzeszniku" jestem ciekawa jej dalszych losów. "Grzesznik" bez wątpienia nie stanie się moja ulubioną książka, ale na pewno mogę ją polecić i raczej będą ją dobrze wspominać. Zakończenie niewątpliwie na długo zapadnie mi w pamięci.