Recenzja książki Nalewka zapomnienia czyli bajka dla nieco starszych dziewczynek

Od jakiegoś czasu wyszukuję książki z serii "Babie lato", bo są takie lekkie, łatwe w czytaniu dla relaksu i każda z nich ma jakąś ciekawą okładkę po prostu a ja, jak każda sroczka lubię takie przyciągające oko obrazki...

Teraz przeczytałam, a właściwie wysłuchałam książki "Nalewka zapomnienia czyli bajka dla nieco starszych dziewczynek" Kasi Bulicz-Kasprzak. Lektor pani
Joanna Domańska bardzo dobrze wczuła się w rolę bohaterki, podobał mi się spokojny głos.
Agnieszka jest samotną rozwódką (woli gdy nazywa się ją Jagą), pracuje w korporacji, osiąga sukcesy, ale chce dalej awansować, więc aby przypodobać się bardziej szefowi pochwaliła się, że lubi biegać i robi to od wielu lat. Nie spodziewała się, że szef chce ją zgłosić do wyścigu jak czwartą w sztafecie. Na mecie biegu niespodziewanie mdleje, więc zostaje odwieziona do szpitala. Zwykłe zasłabnięcie po dużym wysiłku wydaje się normalną sprawą, ale po zrobieniu badań lekarz z przykrością stwierdza, że niestety Jaga umiera. Rozwijający się w mózgu glejak jest w zaawansowanym stanie. Dziewczyna zaczyna panikować, ale przecież po takiej wiadomości to nic dziwnego. Postanowiła, że nie będzie nikomu o tym mówiła, że ostatnie dni spędzi sama.
Skoro lekarz nie daje jej żadnych szans, rzuca pracę, mimo tego, że szef chce ja awansować. Pakuję trochę swoich rzeczy, mieszkanie oddaje swojemu przyrodniemu bratu w darmowe użytkowanie i jedzie na prowincję, do dawnego domku jej dziadków. Jednak jej wyobrażenia mieszkania na wsi były zupełnie inne, niż to, co na miejscu zastaje. Zarośnięty ogród, stara chatka, brak prądu, ogrzewania a nawet bieżącej wody... Pierwszą noc spędza więc w samochodzie. Okazuje się, że mimo niesprzyjających warunków spało jej się dobrze. Cisza i spokój z pewnością miały na to wpływ. Jaga jest zdziwiona, że nawet rozładowana komórka jej nie przeszkadza. Zaczynają ją odwiedzać ciekawi sąsiedzi, myśląc, że to ktoś obcy chce się włamać, ale dochodzą do porozumienia. Niespodziewanie okazuje się, że jest nawet właścicielką zwierząt, psa, kota i myszki mieszkającej w domu...

Bardzo było miło spędzić czas w tym towarzystwie, pomyślałam nawet, że sama bym tak uciekła od rodziny i lekarzy do takiej samotni, z dala od cywilizacji, chociaż w moim przypadku rokowania są dobre, więc chwilowo nie będę uciekała...
O tym jak potoczą się dalsze losy Jagny oraz jak skończy się ta bajka musicie jednak przeczytać już sami.
Ja do tego zachęcam, dla rozrywki i relaksu, bo lubimy przecież bajki..., a przepis na nalewkę zapomnienia też się może przydać.