Recenzja książki Gdzie są moje zwłoki?

To był maj, roku 2021, gdy Małgorzata Starosta wpadła na pomysł napisania kolejnej komedii kryminalnej.

I zrobiła to w sposób niecodzienny, bo zaproponowała wspólne pisanie swoim czytelnikom tzn. tym, którzy i chcieli, i mogli, w takiej zabawie wziąć udział.

A że zabawa była przednia, to niech żałują ci, co nie zdecydowali się na dołączenie!

Rozpoczęła się jeszcze w maju rozmową online na FB, gdzie pomysł wspólnego pisania został ostatecznie przyklepnięty i nie tylko: ustalono bardzo wstępny zarys fabuły, zaproponowano najbardziej do niej pasujące miejsca akcji i bohaterów. W kolejnych dniach, w komentarzach pod postami autorki, czytelnicy zgłaszali personalia głównych bohaterów, omawiali szczegółowo miejsce akcji i kolejne wydarzenia. Potem, poprzez głosowanie została wybrana ostateczna wersja: głównym bohaterem został Jeremi Organek, patomorfolog, w czasie wolnym grający w zespole hardrockowym, a jego "Watsonką" została Linda Miller, blogerka prowadząca blog historyczny. Jako miejsce akcji najwięcej głosów zdobyły ruiny pałacu w Mokrzeszowie, a ponieważ pałac ten kojarzony jest z Lebensborn, jedną z organizacji III Rzeszy, sprawa zaginionych zwłok musiała sięgnąć czasów II wojny światowej.

Pierwszy odcinek ukazał się 02.06.2021, a ostatni, czterdziesty piąty - 31.07.2021; cały czas na bieżąco rozstrzygane były kwestie, dotyczące kolejnego odcinka, od personaliów nowopojawiających się osób po sugestie co dalej.

Prawie wszystkie te propozycje i pomysły autorka przekształcała w odcinki powieści i publikowała, niemal codziennie, na swoim profilu.

Aż dziw, że powstała tylko jedna książka, bo materiału starczyłoby na kilka komedii kryminalnych ...

Ale nie była to tylko zabawa w pisanie książki – książka przecież naprawdę powstała, choć proces znalezienia wydawcy i wydania zajął półtorej roku. Autorka, jak zawsze, zrobiła bardzo solidny reasearch i czytelnik dostaje komedię kryminalną ze sporą wiedzą o sprawach tak poważnych jak germanizacja polskich dzieci w czasie II wojny światowej, mechanizmy hitlerowskiego działania i o różnych mało znanych faktach historycznych.

I jest to świetnie napisane; pięknym językiem, z inteligentnym humorem, a wśród najistotniejszych postaci znaleźli się sympatyczni znajomi z wcześniejszych książek autorki.

Jest ciekawie, jest humor, jest zagadka – czego chcieć więcej? Co najwyżej kolejnego wspólnego pisania …