Ostatnie powitanie recenzja

Gdy zobaczyłam okładkę tej książki, to jako niepoprawna sroka, od razu zapragnęłam do niej zajrzeć...
Przyznam, że nie spodziewałam się, że autor tak mnie zaskoczy. Opis sugerował walkę z chorobą, a że ja sama mam takie problemy, tym bardziej było to dla mnie jeszcze większą zachętą. Okładka przywodzi na myśl słynne malowidło Michała Anioła "Stworzenie Adama", co po lekturze książki uważam za genialny pomysł, idealnie pasujący do treści.
Wcześniej czytałam tylko jedną książkę autorstwa Daniela Radziejewskiego "Dziecięcy kram", która mi się podobała, więc to również było niejako zachętą do czytania jego nowej powieści, chociaż ja i tak daję szansę wszystkim autorom.
Ta książka jest zupełnie inna, to jest jakby nieco fantazyjny powrót autora do wspomnień z lat dzieciństwa, ale także pasjonująca i pełna zwrotów akcji historia z pogranicza kryminału i bujnej wyobraźni i niesamowitego wręcz zaskoczenia.
To opowieść o jego rodzinie, bardzo osobista, w hołdzie dla rodziców.

Feliks Radziejewski, były policjant, jest na emeryturze. Gdy jego żona nagle znika, wpada w panikę. Po tajemniczym telefonie znajduje żonę w szpitalu. Wie, że nie może ona tam zostać, szajka pod wodzą Ojca ma zamiar ją stamtąd uprowadzić. Dlaczego? Nie wie, lecz chce jak najszybciej zapewnić swojej Czesi bezpieczeństwo. Ledwo udaje im się wydostać w pobliskie zarośla wokół szpitala, zauważają, że ktoś przeszukuje pokój, w którym przed chwilą byli. I nie jest to nikt z obsługi szpitala. W domu pakują niezbędne rzeczy zamierzając schronić się w budowanym domku letnim na odludnych obrzeżach miasta. Informują o swoim wyjeździe tylko synów, zakazując im jednocześnie przebywania w ich mieszkaniu. Gdy dojeżdżają na miejsce są zaskoczeni, gdyż obok ich domu stoi drewniany budynek, a przecież jeszcze miesiąc temu okolica była całkowicie niezabudowana.

Feliks zdaje sobie sprawę, że dla chorej żony taki pobyt na odludziu, z dala od szpitala i jakiejkolwiek opieki medycznej nie jest dobry, lecz na tą chwilę jest to jedyne wyjście, może nie najlepsze, ale innego nie ma.
Okazuje się, że w drewnianym domu mieszka Mel, młody i miły mężczyzna, który również się ukrywa przed ludźmi. Zaskoczeniem dla małżonków jest także to, że Mel potrafi tajemniczym ruchem swoich rąk ulżyć chorej Czesi. Po takiej terapii ból już jej nie doskwiera. Feliks nie do końca jest przekonany o słuszności takiej niekonwencjonalnej terapii, lecz skoro to pomaga żonie, zgadza się tymczasowo na takie zabiegi.

Stan zdrowia Czesławy powoli, lecz nieubłagalnie się pogarsza, Feliks decyduje się na radykalniejsze kroki. A w okolicy pojawiają się tajemnicze osoby...
Jakie zagrożenie grozi Czesi Radziejewskiej? Co zrobi Feliks w obronie żony? Kim tak naprawdę jest Mel? I co za ludzie otaczają ich kryjówkę?

Poza tym wątkiem dziejącym się niejako współcześnie, autor wplata w fabułę wcześniejsze wydarzenia, które miały zdecydowany wpływ na te obecne.
Intrygująca, porywająca, zaskakująca, nieco melancholijna, wciągająca w swoją akcję historia, którą polecam.
Naprawdę warto ją poznać.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.