Recenzja książki Podróż Cilki

Akcja powieści rozpoczyna się 27 stycznia 1945 roku, gdy Armia Czerwona wkracza do obozu koncentracyjnego Auschwitz – Birkenau.
Powieść o losach Cilki jest w znacznej mierze fikcją literacką. Autorka zainspirowała się wspomnieniami Lalego Sokołowa, które zostały spisane i wydane w powieści „Tatuażysta z Auschwitz”. Lale relacjonując autorce swoje wspomnienia niejednokrotnie wspomniał o Cilce, którą uważał za najodważniejszą osobę, którą kiedykolwiek poznał. Heather Morris postanowiła więc napisać o Cilce oddzielną powieść.

Cilka mając zaledwie 16 lat trafiła do Auschwitz. Spędziła tam 3 koszmarne lata pracując w bloku 25, widząc jak tysiące ludzi idzie na śmierć, w tym jej najbliżsi. Sama przeżyła obóz śmierci. 27 stycznia 1945 roku przyszło upragnione wyzwolenie, lecz nie dla niej. Władze komunistyczne oskarżyły ją o kolaborację i sypianie z wrogiem. Skazano ją na 15 lat łagru na Syberii. Trafia do łagru w Workucie. „I choć łagier ma inne przeznaczenie – ma zmusić skazanych do pracy na rzecz Związku Radzieckiego, a nie zamordować za bycie Żydami – to w tych warunkach, z wszechobecnymi gwałtami, ciągłą groźbą przemocy i ciemnicy, Cilka dochodzi do wniosku, że trafia z jednego okrutnego, nieludzkiego miejsca do kolejnego”. W tym okrutnym miejscu pomogła jej przetrwać Jelena Gieorgijewna, rosyjska lekarka, która powiedziała jej: „Żyj dalej. Budź się każdego ranka i oddychaj”.

Cilka podjęła decyzję, że musi za wszelką cenę przetrwać w tym strasznym miejscu, miała w sobie chęć życia mimo wszystko. „Ja po prostu chcę żyć. Należy mi się ból, z którym budzę się każdego ranka, wiedząc, że żyję, a moja rodzina nie. Ten ból jest moją karą za przetrwanie i muszę go czuć, muszę nim żyć”.

Mimo przeszywającego ją bólu i cierpienia jest silna, niezłomna i odważna. W miejscu, w którym panuje przemoc i nienawiść znalazła dobro, współczucie, przyjaźń i miłość. Dzięki temu przetrwała, budziła się każdego dnia, żyła dalej, podsycała nikłą iskierkę nadziei na wolność, lepszą przyszłość i miłość. Ta niespodziewanie zagościła w jej sercu.

Cilka faktycznie swojego przyszłego męża poznała w niewoli i żyła z nim do swojej śmierci do roku 2004.

To opowieść o cierpieniu, okrucieństwie, niesprawiedliwości, ale także o sile człowieczeństwa i przetrwania mimo wszystko, o odwadze przeciwstawienia się złu, o sile dobra, przyjaźni i miłości.

Polecam!