“- Polka - powiedziała ta z ulgą w głosie. - W sensie nie chodzi o narodowość, tylko imię: Apolonia. No narodowość też...”
“Polka kojarzy mi się ze stówą rzuconą na podłogę. Czasem schowaną na parapecie za doniczką, albo wetkniętą pod komodę. Niby niechlujnie, ale podstęp widać z kilometra.”
“Zabawna rudowłosa Polka. Stara panna bez posagu, lecz pełna optymizmu i plebejskiego humoru. Wbrew pozorom przejmowała się trochę, co o niej myślą. A może nawet i więcej niż trochę.”
“Poznał miłą Polkę. Ta Polka wyzwoliła w nim emocje, o które nawet by siebie nie podejrzewał. Współczuł jej, irytowała go, denerwował się na nią albo o nią, bawiła go i rozczulała. Polkę, która zasugerowała mu, by napisał piosenkę. Nie melodię. Piosenkę.”
“-Leona Stompura zainteresowała kobieta zrobiona jak tania szmata, bo przypominała mu matkę?
- Nie każda matka to matka Polka- mruknął Kruk.- Bywają mniej powściągliwe matki, a dzieci i tak je kochają.”
“Póki trwał PRL, przeciętna Polka nie miała dostępu do nowoczesnej myśli feministycznej, a kiedy się skończył, blisko związana z kościołem opozycja demokratyczna uczyniła, co w jej mocy, by ten stan rzeczy się nie zmienił. Konsekwencje tego faktu odczuwamy do dziś.”
“Tak się patrzy spod przymrużonych powiek, oceniająco. Żadnego uśmiechu. Ani w ustach, ani w oczach. Wie pan – chwyciła go za ramię – człowiek czasem się ustami nie uśmiecha, a oczami tak. Włodek, na przykład, często. Bardzo to jest ładne. A ta nic – pokazała palcem obraz – zero pozytywnych emocji. Nic dziwnego, że ludzie sobie myślą, że to Polka.”