Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "maria pan nie", znaleziono 651

Ale kiedy ktoś nie uznaje żadnych świętości, to wszystko wydaje mi się święte w bardziej ludzki sposób.
Wiara łatwo czyni z ludzi fanatyków. Dlatego wszystkie religie kosztowały tyle krwi.
Nie zostawiaj mnie tu samej, tylko dzisiaj; nie wiem, co to jest, ale tylko dzisiaj! Jutro będę mieć odwagę, ale dziś mnie na to nie stać; jestem krucha i miękka, rozsypuję się, nie mam już siły.
Nie ma na świecie rzeczy bardziej bezużytecznej niż żal. Niczego nie można odzyskać. Niczego nie można naprawić. W przeciwnym razie wszyscy bylibyśmy święci. Życie nie zamierza robić z nas ideałów. Miejsce ideału jest w muzeum.
Zawsze spodziewamy się, że ludzie powinni być bezgranicznie szczęśliwi, kiedy wyrwą się z objęć śmierci. A prawie nigdy nie są.
Nie ma choroby bardziej zaraźliwej niż władza.
Wszystko zaczyna się od drobnych zależności. Człowiek nie zwraca na nie uwagi - i nagle okazuje się, że tkwi w sieci przyzwyczajenia. Przyzwyczajenia, które ma wiele imion - miłość jest jednym z nich. Nie należy przyzwyczajać się do niczego. Nawet do ciała.
Miłość, pomyślał. Także to jest miłość. Odwieczny cud. Nie tylko rzuca tęczę snów na szare niebo faktów - lecz opromienia romantycznym światłem nawet kupę odchodów: cud, a zarazem szalone szyderstwo.
Ludzie się kochają, to najważniejsze; cud i najoczywistsza rzecz pod słońcem, (...), a bez miłości człowiek jest tylko trupem na urlopie, niczym więcej oprócz paru danych i przypadkowego nazwiska, i równie dobrze może umrzeć...
Dawniej miało się wiele - bezpieczeństwo, zaplecze, wiarę, jakiś cel - wszystkie te przyjazne poręcze, na których człowiek mógł się oprzeć, gdy miłość nim wstrząsała. Dzisiaj człowiek nic nie ma - najwyżej trochę zwątpienia, trochę odwagi, a poza tym obcość w środku i na zewnątrz.
Gdy miłość odlatuje, przypomina to wetknięcie pochodni w suchą słomę. Człowiek nie ma nic oprócz niej, a przez to staje się ona dziksza, o wiele ważniejsza i bardziej niszczycielska.
Wszyscy tego chcą - powiedziała z pogardą. - Nie kłam, nie kłam! Mów tylko prawdę! A kiedy człowiek ją mówi, nie mogą tego znieść.
(...) zazdrość zaczyna się od powietrza, którym oddycha rywal.
Mamy swoje marzenia, bo bez nich nie potrafilibyśmy znieść prawdy.
Najprostsze przy pożegnaniu jest zawsze samo wyjście.
Dziwne, jak wszystko się zmienia, kiedy kogoś nie ma.
Wczoraj zostało stracone i nie przywrócą go żadne łzy ani zaklęcia.
Byłam tak wypełniona nieszczęściem, że poza nim nic nie istniało. A gdy nie istnieje nic innego, nieszczęście przestaje być nieszczęściem - bo nie ma już niczego, z czym można je porównać. Wtedy jest już tylko zupełne wyczerpanie. I wtedy to mija. Człowiek powoli zaczyna znowu żyć.
(...) niepokój serca nie ma wytyczonych granic, najłatwiej przegrywa się to, co człowiek trzyma w ramionach - nigdy to, co opuścił.
Nie trzeba żadnych wyjaśnień. Wyjaśnienia są drugorzędne. W sprawach uczuciowych nie ma wyjaśnień. Tylko działania.
Kobiety należy adorować albo opuszczać. Nic pośrodku.
Ty jesteś moim horyzontem, w tobie kończą się wszystkie moje myśli. Cokolwiek się stanie, zawsze będzie się działo w tobie.
Ktoś, kto często ogląda się za siebie, łatwo może wpaść na coś albo runąć w przepaść.
Kto niczego nie oczekuje, ten nigdy nie będzie zawiedziony - i od tego należy wychodzić. Wtedy wszystko, co dostajemy, jest już małą nadwyżką.
Szkoda spać. Za dużo życia traci się na sen.
Człowiek jest wielki w swych postanowieniach, ale słaby w ich wykonaniu. Na tym polega nasza nędza i nasz urok.
Komuś, kto ma prosty gust, wiele się podoba.
Kochała tatę, choć często traktowała go jak przybysza z innej planety, co przyprawiało ją o mocną irytację. Nie śmiali się z tych samych rzeczy i rzadko się słuchali. Ich miłość była wielka, milcząca i nieskonsumowana żadnym zrozumieniem.
Każdy sąd ją uniewinni, bo to święte prawo człowieka - zabić drugiego z jak najlepszymi intencjami.
Konfesjonał nie powinien być salą tortur, ale miejscem miłosierdzia Bożego
© 2007 - 2024 nakanapie.pl