Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "pl i trzpil", znaleziono 113

– To ważne, by dbać o naszą przeszłość – rozprawia tato, kiedy mijamy kolejne eksponaty. – Powracać do niej, przyglądać się jej i uczyć na nowo. Gdy rozumiemy przeszłość, lepiej poruszamy się w teraźniejszość i odkrywamy przyszłość.
Dlatego ludzie boją się ciemności: to, czego nie można dostrzec, jest zawsze straszniejsze od tego, co widać. Wzrok płata figle, cienie wydają się groźne, w mroku czają się niewyraźne kształty.
Łatwiej być samą wśród tak wielu ludzi.
Znajdę drogę albo sama ją sobie utoruje.
Mrugam i mija połowa życia.
Nie chcę umrzeć tak samo, jak żyłam.
Urodzona i pochowana na dziesięciometrowej działce.
Nie czułam się odważna. Raczej tak, jakbym nie miała wyboru. Tak jakbym... Czułam, jakbym tam umierała.
Nie lubię wspierać błędnych przekonań w świecie pełnym pustych słów.
Sztuka przekazuje idee. A idee są o wiele bardziej szalone niż wspomnienia. Idee wydają się piąć w górę jak zielsko i zawsze znajdują sposób, żeby się przecisnąć.
Szczęście trwa krótko, historia trwa dalej, a ostatecznie każdy chciałby zostać zapamiętany.
Po co sadzić nasiona?
Po co ich doglądać i pomagać w rośnięciu?
W końcu wszystko i tak popada w ruinę.
Wszystko umiera.
Wojna z cyników czyni wierzących. Lizusy nagle chcą dostąpić zbawienia, więc wszyscy zazdrośnie strzegą swoich dusz, niczym kobieta najcenniejszych pereł.
Nikt nie jest gotów, by umrzeć.
Nawet jeżeli myśli, że tego chce.
Nikt nie jest gotów.
Tymczasem nadchodzi już pora.
Już czas.
Życie to wszystkie minuty, których potrzebujesz, minus jedna.
Posialiśmy chwile spotkań
Jako talizmany dla gwiazd
Resztki włosów z grzebieni staruszek
Klucze dziewic
i bajki ulepione z gliny...
Świat jest samotny
Potrzebuje kogoś kto go nakarmi w chorobie...
Fotografujemy powietrze które nas połyka
Aby świat zobaczył
Fotografujemy kota co ogryza kości
Aby świat pamiętał...
(Fotografia).
Jesteśmy jak wy
Mamy ojczyznę
Tylko trudno ją
Wyjaśnić...
Potrafię chodzić po wodzie
Mówię w języku którego nie znacie
Poznałam bolesne tajemnice
Potrafię śpiewać
Mój głos niesie się po wodzie
I dociera do słowików ponad gałęziami...
Śpij Kananejko
Na wzgórzu grzechu
Bo Raj odgryzł resztki swej pustki
Czekając tylko na synogarlice...
Miasta są oczami życia
Wspaniała przeszłość jest ozdobą ścian
Więc to ty: miasto światła pełne świeżej słodyczy
Miasto kościołów drzew i ducha...
Godzina spokoju zawsze wypełniona jest lękiem
I nie może znaleźć sobie miejsca
(z Tajemnic).
Jak coś cię boli, masz hemoroidy!” Dla tych, co nie kumają, Kiesza zostawił pod fotożabą link do kryptopornusa, nakręconego uprzednio przez ukraińską bezpiekę, gdzie jakiś postępowy żurnalista powiadał to samo do swego partnera, tylko że po rosyjsku. Kiesza dodał od siebie, że nie wiadomo, dlaczego zachowanie seksualne godne rzymskiego wodza, uważa się na Ukrainie za materiał kompromitujący. Czy chodzi o to, że dziennikarzyna, posuwając partnera w zadek, przemawia po rosyjsku? więcej
I remember that day in early May after Le Vesconte's and Private Pilkington's brief joint burial service, one of the men suggested that we name the small spur of land where they were buried "Le Vesconte Point," but Captain Crozier vetoed that idea, saying that if we named every place where one of us might end up buried after the dead person there, we'd run out of land before we ran out of names.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl