Wyszukiwarka

“Kiedy latem 1968 roku Havel był w Stanach, spotkał się tam z czeskim pisarzem Egonem Hostovskim, który wyemigrował zaraz po komunistycznym puczu w 1948 roku. Hostovsky powiedział mu, że wyemigrował sam przed sobą. Tak bardzo bał się tego, co mógłby zrobić, gdyby został.”

“Z Hrabalem [Egon Bondy] rozstał się tak (w 1954 roku):
„Któregoś dnia wstałem rano, to znaczy w południe, i miałem przed sobą swój normalny program – pięć spotkań z celem: napić się piwa, z Honzą, Hrabalem i innymi. I nagle poczułem, że nie chcę nigdzie iść. Usiadłem i napisałem do każdego krótki list, że przyjdę jutro. Ale jutro też nie przyszedłem. I od tego dnia nikogo z moich przyjaciół nie widziałem przez lata. Zostałem sam. Chodziłem do bibliotek, studiowałem buddyzm i taoizm. Chodziłem do knajp z zeszytem i ołówkiem w ręku i pisałem. Dzięki temu mogłem przemyśleć to wszystko, co potem złożyło się na moją pracę filozoficzną ‘Radość z ontologii’. Hrabala spotkałem po dziesięciu latach przypadkiem na ulicy”.”

“Szeregowi pracownicy zazwyczaj opisują Muska w bardziej różnorodny sposób. Żywią uznanie dla jego przedsiębiorczości i szanują to, jak wymagający potrafi być. Uważają również, że bywa trudny, a nawet złośliwy, ale obawiają się także, że może nagle zmienić zdanie w jakiejś kwestii i sam kontakt z nim może być przyczyną zwolnienia. "Najgorszą cechą charakteru Elona jest w moim pojęciu całkowity brak lojalności i nieumiejętność tworzenia więzi" - powiedział jeden z byłych pracowników. "Wielu z nas pracowało dla niego bez wytchnienia latami, a lądowaliśmy na ulicy bez mrugnięcia okiem ... ”