“Zawsze pragnąć, lecz nigdy nie mieć- ze strachu, że zostanie ci to zabrane bez słowa. Być tak skrzywdzonym, żeby myśleć, że to słowa i działania sprawiają ból, a nie stojące za nimi osoby. ”
“Ale czy tak musi być? Chyba nie, przecież poród jest zjawiskiem naturalnym i odpowiednie psychiczne przygotowanie, eliminujące strach przed nieznanym, pozwoli ukończyć ciążę w sposób fizjologiczny. Oczywiście zawsze zostanie jakiś margines porodów zabiegowych, ponieważ nie można do końca wyeliminować położniczej patologii.”
“Były w niej dwie Moniki: ta z pracy wierzyła w swoją wartość, była pewna siebie, asertywna, odważna: ta z domu ukrywała siniaki, karmiła się głupią nadzieją, chciała wierzyć w moc kolejnych przeprosin i od pewnego czasu również umierała ze strachu, po tym jak Wojtek zagroził jej śmiercią, jeśli postanowi go zostawić.”