“Nie wierzę w działającego w świecie, myślącego Boga, który wie o każdym martwym ptaku w Australii i każdej martwej musze w Indiach, Boga zapisującego nasze grzechy w wielkiej złotej księdze i sądzącego nas według nich po śmierci. Nie chcę wierzyć w Boga świadomie stwarzającego złych ludzi, by po śmierci smażyli się w piekle, które również stworzył, wierzę jednak, że musi istnieć coś.”
“Teraz ludzie byli przekonani, że w tym roku nastąpi koniec świata. Część sądziła też, że w wigilijny wieczór najpewniej narodził się Antychryst. A gdyby jeszcze było mało tajemniczych zbiegów okoliczności, to dodatkowo w styczniu zaczęła płonąć Australia z powodu ogromnej suszy. Wiele osób potraktowało to jako kolejny znak. Zwiastowali nadejście Apokalipsy przy każdej możliwej okazji. Rozprzestrzenienie się po całej planecie zjadliwego nowego wirusa, który zmusił większość państw do zamknięcia granic i ogłoszenia kwarantanny, także nie pomogło.”
“'In Australia one has to consider whose and what aspects of cultures are reproduced. While recognising goals and functions for Indigenous Literature depicted by Indigenous authors, it is important to remember their comments on the mainstream literary critique and notice the above mentioned Indigenous Literature’s unsteady position within Literary History and Institutions. Not represented up to its miscellaneous aptitudes, Aboriginal literature (within literary discourses and social forms of organisation) engages with various systems of signs in the production of texts. These very texts replicate the meanings of a culture, which must be seen as ever changing. Assuming exclusiveness, and inclusiveness of Indigenous Literature, this article’s intention has been to dismantle the perspective of theoretical nativism in the case of Australian Indigenous Literature.' (ANTI-NATIVISM IN AUSTRALIAN INDIGENOUS LITERATURE. Kultura Globalizacja Historia, nr7) 'To jest moja droga koniecznosci/ za krotkie mam rece/ by siegnac snow/ zamieszkalych na drugim koncu' (Punkt widzenia)”