Wyszukiwarka

“Jest częścią mnie samego. Ma cząstkę mego serca i zawsze tak będzie. A ja zawsze będę ją kochał. Ale nie będę jej potrzebował. Nie potrzebuje.”

“Jeszcze raz przepraszam (...) Chciałabym... No cóż, to nie ma znaczenia. Zamiary nic nie znaczą. Działania znaczą wszystko.”

“Żyj po swojemu. Nawet za najwyższą cenę.”

“Chodzi o to, że kiedy widać blizny na zewnątrz, inne są ukryte wewnątrz.”

“Co można tak naprawdę powiedzieć? Sytuacja jest, jaka jest, i nic jej nie zmieni.”

“Jestem potrzebna i nie ma mowy, bym zawiodła kogokolwiek tylko dlatego, że wewnętrznie jestem rozbita”

“Ludzkie ciało jest jak kwiat. Traktuj je dobrze, a rozkwitnie.”

“To, co człowiek ma w sercu, objawia się w jego czynach.”

“Kochać to znaczy mieć powód, by walczyć o coś lepszego.”

“Jesteś wspaniałą osobą. Lepszą, niż ci się zdaje. Za nisko siebie oceniasz.”

“To, co widzisz, nawet odrobinę nie przypomina rzeczywistości. Przestań wierzyć oczom, a zacznij słuchać serca. Bo serce widzi więcej, niż ty kiedykolwiek zdołasz zobaczyć.”

“(...) Nie byłam pewna, gdzie jest moje miejsce. Nadal tego nie wiem.
- Ależ wiesz. Wszyscy wiedzą, w głębi duszy każdy to wie. A mimo to każdy pragnie czegoś innego, czegoś pozornie lepszego, dlatego pozwala sobie na wątpliwości i mętlik w głowie, na zaciemnienie umysłu. W końcu wątpliwości i dezorientacja przeradzają się w pewność i wracamy do punktu wyjścia.”

“-Od jak dawna jesteś uzależniona od czekolady?
-Od urodzenia. Naprawdę z tym walczę.”

“Prawda ewoluuje. Co dziś jest prawdą, jutro może być kłamstwem.”

“- Bo co? - rzuca dziewczyna ze śmiechem. (...)
- Bo pokażę wam, że droga do serca prowadzi przez żebra.”

“Uczymy się, dorastając.”

“Póki jest życie, póty istnieje nadzieja.”

“Klepię się po brzuchu.
-No co? Mój zegar żołądkowy głośno tykał. Miałam ochotę zajść w ciążę spożywczą.”

“Najbardziej destrukcyjne bądź konstruktywne czyny mają swój początek w pojedynczej myśli. Zaś w ostatecznym rozrachunku pojedynczy czyn potrafi zdecydować o kierunku, w jakim będzie zmierzało nasze życie. I nasza śmierć.”

“Uczę się, rosnę w siłę... i zmieniam się. Co powinno pozostać niezmienne? Prawda. Prawda zawsze powinna być taka sama, powinna być podstawą, na której mogę się wesprzeć.”

“- Może uznajmy, że jesteś tylko tu i teraz. - Wskazuje tacę stojącą przed poduszką. - Oraz to ciasto czekoladowe, okej?
Ciasto?! CZEKOLADOWE?!
- Dawaj!!! - wydzieram się.
Owszem, jestem AŻ TAK łatwa.”

“Kiedy byłam mała i ktoś powiedział mi coś niemiłego, [mama] mawiała szeptem: "Ten człowiek cię nie nienawidzi, kochanie, on po prostu jeszcze nie wie, że cię lubi".”

“- Zaczynam myśleć - mówię - że "siła to potęga" powinno oznaczać, że zadaniem silnych jest obrona słabych, ponieważ silni nie zawsze są silni, a słabi nie zawsze są słabi. Każdy może się potknąć. I kiedy pewnego dnia się potkniesz, a na pewno się potkniesz, bez dwóch zdań, wtedy ktoś będzie musiał pomóc ci wstać. Czy znajdzie się ktoś taki? Czy może ustawi się kolejka tych, którzy będą chcieli skopać cię, póki leżysz?”

“- Niesamowite! Jesteś Kenem! Wiesz tym od Barbie. - Wybucham śmiechem.
- Wcale nie. - Gromi mnie wzrokiem. - I przestań gapić się na moje klejnoty, ty zboczona małolato.
- Czy wszystkie Skorupy mają ten... błąd anatomiczny? - pyta Sloan i jeszcze intensywniej niż ja wpatruje się Deaconowi między nogi. - A może to prawdziwy ty i powinnyśmy cię nazywać... Mikromanem?”

“Jedyną rzeczą która broni człowieka przed oszukiwaniem samego siebie, jest pokora. Człowiek dumny ponosi porażkę.
Miriada.”

“(...) I share almost ninety-nine per cent of my genes with a chimpanzee - and our longevity is virtually the same - but I don't think you have an inkling of how much more I comprehend, and yet I know I must tear myself away from it. For example, I have a good grasp of just how infinitely great outer space is and how it's divided into galaxies and clusters of galaxies, spirals and lone stars, and that there are healthy stars and febrile red giants, white dwarfs and neutron stars, planets ans asteroids. I know everything about the sun and moon, about the evolution of life on earth, about the Pharaohs and the Chinese dynasties, the countries of the world and their peoples as presently constituted, not to mention all the studying I've done on plants and animals, canals and lakes, rivers and mountain passes. Without even a pause for thought I can tell you the names of several hundred cities, I can tell you the names of nearly all the countries in the world, and I know the approximate populations of every one. I have a knowledge of the historical background of the different cultures, their religion and mythology, and to a certain extent also the history of their languages, in particular etymological relationships, especially within the Indo-European family of languages, but I can certainly reel off a goodly number of expressions from the Semitic language too, and the same from Chinese and Japanese, not to mention all the topographical and personal names I know. In addition, I'm acquainted with several hundred individuals personally, and just from my own small country I could, at the drop of a hat, supply you with several thousand names of loving fellow countrymen whom I know something about - fairly extensive biographical knowledge in some cases. And I needn't confine myself to Norwegians, we're living more and more in a global village, and soon the village square will cover the entire galaxy. On another level, there are all the people I'm genuinely fond of, although it isn't just people one gets attached to, but places as well: just think of the all the places I know like the back of my hand, and where I can tell if someone's gone chopped down a bush or moved a stone. Then there are books, especially all those that have taught me so much about the biosphere and outer space, but also literary works, and through them all the imaginary people whose lives I've come to know and who, at times, have meant a great deal to me. And then I couldn't live without music, and I'm very eclectic, everything from folk music and Renaissance music to Schonberg and Penderecki, but I have to admit, and this has a bearing on the very perspective we're trying to gain, I have to admit to having a particular penchant for romantic music, and this, don't forget, can also be found amongst the works of Bach and Gluck, not to mention Albinoni. But romantic music has existed in every age, and even Plato warned against it because he believed that melancholy could actually weaken the state, and it's patently clear when you get to Puccini and Mahler that music has become a direct expression of what I'm trying to get you to comprehend, that life is too short and that the way human beings are fashioned means they must take leave of far too much. If you've heard Mahler's Abschied from Das Lied von the Erde you'll know what I mean. Hopefully you'll have understood that it's the farewell itself I'm referring to, the actual leave- taking, and that this takes place in the self-same organ where everything I'm saying goodbye to is stored.”