Tajemnica rajskiego wzgórza

Powiem szczerze: nie wywarła na mnie kompletnie żadnego wrażenia! Zaczyna się w momencie gdy Marynia jedzie ze swoją opiekunką i psem do dworu stryja. Nic mnie w tym początku nie ciekawiło,ale mówiłam sobie, że może jakoś się rozkręci. Niekoniecznie. Chociaż potem było już może troszeczkę bardziej ciekawie, bo sama historia w sumie nie jest zła. Tyle że, główna bohaterka ciągle się zachwycała, w kółko było coś w stylu:ach jaki ja mam piękny ten pokój, a sir Benjamin jest taki wspaniały, ale to jedzenie jest pyszne, jaki piękny ten ogród itp. i ciągle zastanawiała się: a czy jeszcze kiedyś zobaczę tego białego konika (była to dla niej życiowa tragedia jeśli miała by nie obaczyć). Po za tym dla mnie była jakoś tak trochę zarozumiała.Najlepszą postacią według mnie był Robin. Ale tak ogólnie było to wszystko dla mnie jakieś takie mdłe. A może po prostu za bardzo dziecinne? W każdym razie jakoś dobrnęłam do końca, bo nie lubię zaczynać i nie kończyć czytania książki (a już byłam tego bliska).

Ta mała książeczka zachwyciła mnie swoim urokiem. Została napisana zaraz po wojnie, nie przypomina współczesnych książek dla dzieci, postawiłabym ją raczej obok "Tajemniczego ogrodu" czy "Tajemniczego opiekuna". Stara rodzinna klątwa, dobre serca dzieci kochających Boga i uciekających się do modlitwy w trudnych chwilach, przepiękny antyczny dwór pełen tajemnic, surowa, ale bardzo poczciwa guwernantka, pastor prowadzący w kościele poranne przedszkole, mroczny zamek Czarnych Ludzi - to wszystko sprawia, że kocha się tę książkę od pierwszej strony. http://zielonowglowie.blogspot.com/

Książkę można ocenić po początku, jeżeli po 20 stronach masz zamiar ją dalej czytać to oznacza, że jest w miarę, albo bardzo fajna, natomiast ta książka kompletnie mnie nie wciągnęła, a wręcz zniechęciła. Dostałam ją na 12 urodziny, teraz mam 15 lat i jak dotychczas po bodajże 15-20 stronach musiałam ją przerwać gdyż była dla mnie męczarnią, może kiedyś ją przeczytam.

Czytałam kiedyś, myślałam, że się zachwycę i nie :| Rozczarowała mnie, przewidywalne wydarzenia... Nieco magii w sobie miała, dużo optymizmu, co cenię, ale pewnie nie wrócę do tej książki.

Przeczytałam i byłam oczarowana! Serdecznie polecam! PS.: To ulubiona książka z dzieciństwa pani Rowling ;)

KSIĄŻKA MIAŁAM OD DAWNA ALE DOPIERO PO OBEJRZENIU FILMU JĄ PRZECZYTAŁAM I JESTEM ZADOWOLONA

Można przeczytać, jednakże akcja nie wciąga. Ale dobrnęłam do końca. ;']

Czarująca opowieść, pełna tajemnic. Polecam wszystkim.

Ja tak samo jak kinia1245.