Zaplanowałam książkę na dwadzieścia rozdziałów.

Miała być podzielona na dwie części, każda po dziesięć.

Napisałam pierwszą część i przeszłam do drugiej.

I podczas powstawania rozdziału nr. 11, w mojej głowie zmieniła się koncepcja.

Nagle okazało się, że to, co wymyśliłam sobie wcześniej, będzie o wiele lepsze, jeżeli... rozwlekę to w czasie, dodam kilka dodatkowych scen, coś poprzestawiam. Nagle z dwóch części i dwudziestu rozdziałów, robią się trzy części i trzydzieści rozdziałów.

Moja bratowa stwierdziła, że tak po prostu jest u pisarzy i to dobrze.

Mój brat zapytał, czy widziałam, jaka gruba była książka, którą podarował mi na urodziny. Owszem, widziałam!

Planowałam skończyć pisanie w tym roku, teraz mam co do tego spore wątpliwości.

Byłam już za połową i nagle znowu tak wiele dzieli mnie od końca.

Ale to nic.

Podobno tak jest dobrze.