Smętne wynurzenia 30-latki. Mimo, że książeczka cieniutka czytało mi się topornie. Nie dostrzegłam w niej niczego ciekawego, poza kilkoma fragmentami. Po lekturze `Letniej akademii uczuć` spodziewałam się , że przeczytam coś równie fajnego. Niestety strasznie się rozczarowałam. Bywa.
Bardzo chciałam przeczytać, głównie po to, by poznać dalsze losy `Dziewczyny komendanta`. Niestety. Druga książka Pam Jenoff rozczarowała mnie pod tym względem. Na temat Emmy było może trzy smętne wzmianki ;|. Z początku historyjka cudem ocalałej Marty wydała mi się tak nudna, że walczyłam z chęcią odłożenia tej książki. Potem historia trochę się r...
Kolejna książka, która mnie rozczarowała. Czyta się ciężko, treść dość chaotyczna mimo, że opisana historia bardzo ciekawa. Najlepsze momenty to epizod ze złotem i samo zakończenie. Po obejrzeniu filmu spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. Dopiero `posłowie` wyjaśniło co nieco ze sposobu opisania, aczkolwiek nic juz to nie zmieniło w moim przy...
jak dla mnie pozycja warta przeczytania. Ciekawie zarysowane portrety postaci, historia opowiedziana z różnej perspektywy. Mimo, że tematyka utworu nie należy do najłatwiejszych ani najprzyjemniejszych, to czyta się dosyć szybko. Ogólnie skłania do refleksji. antypater -> każdy ma prawo do własnej opinii, ale akurat stwierdzenie: `Dobrze, ze juz ni...
Film P.S. kocham Cię był tak nudny, że ledwo go obejrzałam. Jedyna ciekawa scena to poznania się głównych bohaterow. A tak, to jest idealnym przykładem na to jak można zniszczyć fajną ksiązke tworząc na jej podstawie film ;|
Jest jakby reportażem. Trochę tajemniczym, trochę dającym do myslenia. Autor daje nam podstawy by twierdzić, że ta historia wydarzyła się naprawdę. Aczkolwiek trudno w to wierzyć. Wiele rzeczy nie zostało wyjasnionych, o innych tylko wspomniano. Może to dlatego, że jest to historia Sary, a nie muzyka rockowego, czy też szalonego lekarza. Moja ocena...
Mnie również nie zachwyciła. Spodziewałam się, że będzie lepsza... W "Kaśce Podrywaczce" Karolina wydawała się lepsza. Niestety w tej historii naiwność bohaterki bardzo mnie raziła...
Bardzo mi się podobała. Weronika przypominała mi mnie.. a przynajmniej na początku książki. Ogólnie historia banalna. Typowa historyjka dla nastolatek. Schematyczna. Dosyc przewidywalna. Choć pozytywnie zaskoczyłam się Piotrem. :) i jego niektórymi wypowiedziami, ale także przemyśleniami Weroniki. (mimo, że ogólnie denerwowało mnie jej zachowanie)....
Świetna, pomimo tego, że czasem napisana trochę `chaotycznie` i ciężko było mi się połapać w akcji. Autorka, w prosty, przystępny sposób przybliża czasy II wojny światowej. Bardzo żałuję, że nie została wznowiona... :(
No cóż mi również nie przypadła do gustu. tak mnie wciągnęła, że nawet mi się czytać nie chciało... może i historia nie była jakaś najgorsza ale czytałam lepsze książki... oceniam tak na 3.. spodziewałam się czegoś więcej
coś strasznego... wiało nudą bohaterowie sztywni i trudno się połapać w tej historii nie dalam rady doczytać do końca. Z trudem dobrnęłam do ok 150 str i dałam spokój bo szkoda czasu na czytanie takiego badziewia.
A mi się podobała. Byłam pod wrażeniem zaradności bohaterów. Historia trochę podobna do scenariusza serialu "Czas honoru" tylko, ze w takiej wersji dla młodzieży :) Na końcu książki nawet się wzruszyłam... daję 5
Pocztąkowo nie podobała mi się praktycznie wcale jednak w miarę czytania zaczęlam się przekonywać. :) w tej książce podoba mi sie to, że nie mozna przewidziec zakonczenia a przynajmniej trudno oraz poruszanie ważnych tematow i problemow. Sa one wspomniane epizodycznie co nie przytłacza i nie nudzi jednak zmuszona do zastanowienia. Na przkład w ksią...
Hmmm.. no cóż niestety książka ni to ziębi ni grzeje;p nie mogę jej nazwać nudną ale ciekawa tez nie była... przewidywalna historyjka, w którą trudno uwierzyć momentami. a dziewczynką, którą miała się zajmować główna bohaterka wcale nie była tak straszna jak to wynikało z opisu na okładce :p co mnie jeszcze drażniło?? Chyba najbardziej ze wszystkie...