Aga Sz.

Niespecjalnie lubię tego typu książki, ale skusiłam się i w sumie nie żałuję. Całkiem niezła.

Zaczytałam mój egzemplarz prawie na śmierć. Chyba wkrótce będę musiała sprawić sobie nowy.

Ciągle myślę o tej książce. Podobnej nigdy wcześniej nie czytałam. Jest fantastyczna, nietuzinkowna, pełna humoru ( i to jakiego!), bardzo przemyślana i bardzo dopracowana. Polecam.

"Drzewa umierają inaczej niż ludzie. Drzewa wyglądają tak, jak gdyby cieszyły się własną śmiercią. Wprawdzie potem będzie wiosna i one odkwitną znowu, ale ty wiesz, że nigdy nie można mieć pewności. No i skąd o tym mogą wiedzieć drzewa? Dla nich pa pewno każna jesień jest ostatnia." [fragment, jeden zresztą z moich licznych ulubionych fragmentów]

Doch, no to przybij piątkę! Adaś Cisowski (stuknijcie mnie, jeśli nie tak miał na nazwisko) też był moją wielką miłością. Hihihi... Książka według mnie jest świetna. Powieść, w której naprawdę coś się dzieje. Zdecydowanie wybija się w beznadziejnie beznadziejnym kanonie lektur szkolnych.

Otrzymał od natury szczególny dar: słyszał myśli innych ludzi, widział to, co już się wydarzyło, i to, co dopiero stanie się w przyszłości. Dotąd korzystał z niego dla dobra innych; tym razem postanowił zrobić coś dla siebie. Wiedział zatem, że on i Mel będą razem, tak blisko, jak blisko mogą być kobieta i mężczyzna. To tylko kwestia czasu... Mel n...

Mi w podobnych książkach wyświetliła się "Akademia Pana Kleksa" :D

Lubiłam ją przeglądać. Zawsze podobały mi się w niej ilustracje :)

Spasowałam po 60 stronach...

Nie przypadła mi jakoś specjalnie do gustu.

A moim zdaniem jedna z najlepszych Wilson i bardzo miło mi się ją czytało :)

Zbiór opowiadań 12 podróżników - jak to zwykle bywa w tego typu projektach, historie są na różnym poziomie, więc czyta się je z większą lub mniejszą ciekawością i przyjemnością. Bardzo, bardzo miłą niespodzianką było dla mnie odkrycie Iwy Momatiuk - jednej ze współautorek, która pisała o kulinarii (i nie tylko o kulinarii) Eskimosów. Jej opowieść "...

Dobra książka. Tylko trochę żałuję, że zanim zaczęłam czytać, już znałam tajemnicę Hanny...

Nic specjalnego niestety.

Cóż, nie nudziłam się podczas czytania i ogólnie wrażenie wywarła na mnie pozytywne, ale też nie uważam jej za książkę wartą ponownego przeczytania. Taka przeciętna powiastka.

No cóż... jakichś strasznych katuszy podczas czytania nie przeżywałam, więc zła nie była, ale też niczym mnie nie zachwyciła. Słaba.

Geniusz, humor, lekkość, profesjonalizm...Dla mnie BOMBA.

Wyjątkowo w tym przypadku myślę, że film jest lepszy od książki. Niemniej naprawdę, naprawdę warto przeczytać.

Naprawdę fajna i pouczająca lektura, jeśli podejdzie się do niej z odpowiednim dystansem.

Czytało się kiedyś takie historyjki. Czas szybko mijał, a o zmartwieniach się zapominało :)

Książki o takiej tematyce wcześniej nie czytałam, więc plus za dobry pomysł i ciekawą wizję. Szkoda, że całość opisana po łebkach. A polskiej tłumaczce miałam ochotę powiedzieć 'pani już dziękujemy' po kilku pierwszych stronach.

Nie podobała mi się. Myślę, że na rynku znajdzie się wiele dużo lepszych książek na ten temat.

Nie wywarła na mnie żadnego wrażenia. Cóż.

Niektóre opowiadania były całkiem niezłe.

Zdecydowanie najlepsza z całej serii "Nie dla mamy, nie dla taty..."