Kartka z kalendarza: 8 maja – Ogólnopolski Dzień Bibliotekarza i Bibliotek

Kurczę, mam same piękne wspomnienia związane z bibliotekami. :) To będzie długi wpis, więc przygotujcie sobie herbatę!

Jako dziecko chodziłam tylko do biblioteki szkolnej. A że odwiedzałam ją bardzo często i pani bibliotekarka pozwalała mi czytać to, na co mam ochotę (to znaczy, na przykład, wcale nie mówiła, że ,,Makbet'' Szekspira będzie dla mnie za trudny czy coś). Dostąpiłam w pewnym momencie nawet zaszczytu samodzielnego wypożyczania książek. Inni musieli czekać, aż im pani bibliotekarka książkę poda, a ja mogłam buszować w półkach do woli. :)

Potem, już w gimnazjum, ubłagałam (bo musicie wiedzieć, że moi rodzice są dość dziwni i zawsze bardzo im przeszkadzało to, że czytam, a nie że zajmuję się innymi rzeczami, którymi powinny się zajmować dziewczynki, na przykład sprzątaniem) rodziców, żeby zapisali mnie do biblioteki miejskiej. I tak oto otworzył się przede mną zupełnie nowy rozdział! Godziny spędzane w zaciszu biblioteki, wybieranie ciekawych książek do czytania i pierwsze spotkanie z kimś, kto nie był pewien czy mały Sympatyczny Kluseczek może czytać ,,Zieloną milę'' Kinga.
A było to tak: chodziłam i wypożyczałam sobie kolejne zeszyty (bo to było ultrastare zeszytowe wydanie) i pewnego dnia trafiłam na nową panią bibliotekarkę, która powiedziała, że ,,nie wie, czy może mi to wypożyczyć''.
Więc spytałam dlaczego. Na co ona odparła, że to ,,nie jest książka dla dzieci''. Kluseczek zaś odparł, że przeczytał już poprzednie części i chciałby przeczytać kolejną. Pani spojrzała na okładkę i zadała pytanie: ,,a rodzice wiedzą, co czytasz?'' Na co ja odparłam z szerokim uśmiechem ,,moich rodziców to nie obchodzi''. Pani bibliotekarka chyba wtedy zwątpiła, bo książkę wypożyczyłam i skończyłam czytać już bez żadnych przeszkód.
,,Zielona mila'' jest jedną z moich ulubionych książek Kinga. Jeśli jeszcze nie czytaliście, to zabierajcie się za nią poza kolejnością. ;)

W ogóle to z paniami bibliotekarkami z biblioteki miejskiej byłam na tak dobrej stopie, że kiedy nie było jeszcze proliba, to pozwalały mi wypożyczać książki ponad limitem, bo wiedziały, że szybko czytam i na pewno oddam je w terminie. ;)

Na studiach było już inaczej, bo to głównie chodziło się do Biblioteki Śląskiej albo bibliotek wydziałowych (CINIBy nienawidzę z całego serca), ale pamiętam, że kiedy samolot z prezydentem rozbił się w Smoleńsku akurat siedziałam w czytelni Śląskiej i kończyłam czytać ,,Ików, ludzi gór'' na antropologię (dobijająca lektura). Więc kiedy dostałam esemesa od siostry, że tragedia narodowa, to jej odpisałam tylko, żeby ,,nie robiła sobie ze mnie jaj'' i wyłączyłam telefon.

Mogłabym tak pisać jeszcze i pisać... :)

Ja jestem wdzięczna Bibliotekarką, które spotkałam za polecenie wielu ciekawych i fajnych lektur, które wpłynęły na to, że czytanie stało się przyjemnością ♥️



I kolejnych dni
Z biblioteką szkolną mam złe wspomnienia, gdyż zostałam z niej wyrzucona za to, że według bibliotekarki nie czytałam wypożyczonych książek. Przez długie lata omijałam biblioteki. Jednak coraz ciekawsze książki pojawiały się w bibliotekach, a uświadomiłam sobie, że bezsensu jest kupować wszystkie książki, które chcę przeczytać. Teraz jestem fanką bibliotek i z przyjemnością spotykam się z paniami z bibliotek, które odwiedzam.
Ostatnio jeden z uczestników jakiegoś teleturnieju powiedział, że uprawia zawód przepełniony testosteronem - bibliotekarz.



 Wszystkiego najlepszego! Dobrze, że jesteście.

Z tego, co zawdzięczam mojej Mistrzyni wyszłaby gruba książka. Mam nadzieje,że byłaby ciekawa swoją drogą ;):). To Ona dzięki swojej serdeczności, otwartości spowodowała,że raz poszłam do biblioteki. I już tam zostałam. I chociaż nie mam dyplomu ukończenia studiów,czego czasami żałuję to miałam wielkie szczęście, bo spotkałam prawdziwą pasjonatkę tego, co robiła.

A tak w ogóle to wszystkiego najlepszego wszystkim bibliotekarzom! :D

Czytaniem zaraziła mnie moja mama, ale dzięki pani w bibliotece gminnej już w pierwszej klasie szkoły podstawowej wypożyczałam książki w tej bibliotece. Lubiłam panią, która miała na imię Maryla ogromnie. Do dzisiaj czuję do niej sentyment.
Koleje losu rzucały mnie tu czy tam, ale zawsze do biblioteki w mojej miejscowości powracałam i do dzisiaj, a jest to już z przerwami 62 lata romansu. I chociaż panie się zmieniły lubię tam zaglądać, mimo iż moja własna biblioteka prędko nie zostanie przeze mnie wyczytana, o ile w ogóle. Wszystkiego dobrego życzę pracującym w bibliotekach.

Ja z dzieciństwa niestety nie mam dobrych wspomnień związanych z bibliotekami. W szkolnej pracowała pani, która nie umiała rozmawiać z dziećmi. W gminnej druga pani ciągle paliła papierosy. Tak, między regałami!
Dopiero jako dorosła osoba trafiłam do innej wiejskiej (o dziwo!) biblioteki i doznałam szoku w najlepszym znaczeniu tego słowa. Miła, znająca książki i umiejąca doradzić Pani Magda, do tego dość bogaty w nowości ksiegozbior(jak na tak małą filię). Dzięki takim własnie ludziom może czytelnictwo w Polsce nie upadnieupadnie.

WSZYSTKIEGO NAJ NAJ NAJ dla Pań i Panów Bibliotekarzy 💐🌷🌹🥀🌻🌼🌸🌺🎁🎁🎁

https://fb.watch/5lZ7l53iCw/

Zapraszamy na Bemowo :)

Przez 8 lat pracowałem w bibliotece wyższej uczelni. Razem z kumplem że studiów stworzyliśmy ją od podstaw. Wszystko czyli system Prolib, format marc 21, inne bajery, zostawiliśmy następnym tam pracującym. Dużo się działo. Konferencje naukowe i publikacje fachowe. Fajne czasy. Teraz robimy coś innego. Ale co nasze to nasze.

Uwielbiam chodzić do biblioteki, Pani bibliotekarka zawsze się do mnie uśmiecha i pomaga wybrac książkę, zawsze doradzi.