„Młodzież często od czytania woli granie. Stąd pojawił się pomysł” – wywiad z Pawłem Kopijerem

Jest to ogólnopolski konkurs na stworzenie koncepcji gry bez prądu na bazie książek, w tym wypadku cyklu powieści fantasy „Kroniki Dwuświata” mojego autorstwa. Zespoły (2 do 5 osób) obmyślają własny pomysł na planszówkę lub karciankę i prezentują go w formie nagranego filmiku. Komisja wybiera wąskie grono finalistów, których filmiki są upubliczniane fanom fantastyki i gier. Laureaci są wybierani głosami tej społeczności, a uroczysta gala wręczania nagród będzie najprawdopodobniej w agendzie którejś imprezy kulturalnej, typu targi książki lub konwent. Szczegóły i regulamin jest na stronie Stowarzyszenia PSTD, które jest formalnie organizatorem. http://pstd.org.pl/index.php/konkurs

Konkurs rusza teraz 30 marca i potrwa do końca września. Zespoły mogą pracować nad własnymi koncepcjami w dowolny sposób, w tym też zdalnie. Jeśli okoliczności pozwolą spotkamy się fizycznie na gali konkursowej. Prawdopodobnie w trakcie trwania konkursu zostaną też zorganizowane warsztaty „Projektowanie gier planszowych – prototypy online”

W tym roku uporządkowany został regulamin, mamy więcej partnerów i zainteresowania mediów. W pierwszej edycji patronowało konkursowi ponad 80 instytucji kulturalnych, głównie bibliotek, w tym roku liczymy na 200 współpracujących organizacji. Można powiedzieć, że pierwsza edycja trochę eksperymentowała, ale ponieważ inicjatywa spotkała się z rewelacyjnym odbiorem właściwie wszystkich stron, łącznie ze sponsorami, w tym roku liczymy na jeszcze lepsze efekty. Mamy też, na szczęście, większy zespół J

W gronie osób, którym zależy na promowaniu czytelnictwa zauważyliśmy, że młodzież często od czytania woli granie. Stąd pojawił się pomysł, żeby skoro już grają to niech chociaż grają w gry powiązane z książkami. Okazało się, że pomysł trafił w dziesiątkę, bo filmiki wielu z zespołów były tak pomysłowe i tak niewiarygodnie rzetelnie przygotowane, że wręcz powaliły członków komisji konkursowej na kolana J Młodzież dała nam wyraźny sygnał, że dla nich to była świetna zabawa. Myślę, że między światem gier i światem książek są naturalne powiązania tylko czasem trzeba je odnaleźć. Testując własne produkcje gier widzimy, że zarówno „gracze” chętniej sięgają po książkę, na kanwie, której powstała gra, jak i Czytelnicy z zainteresowaniem spoglądają na grę, która wyrosła z ich ulubionej lektury.

Przyszłością to raczej nie będzie, ale rzeczywiście taki styl pisania i łączenia gier z literaturą w fantastyce ma rację bytu. Widząc kolosalne wzrosty na rynku gier i trendy naszych przyzwyczajeń myślę, że powiązań między fantastyką i kreacjami ze świata gier będzie coraz więcej. I dobrze, bo dzięki temu zyska sama literatura fantasy.

Gier pudełkowych związanych z literaturą fantasy jest trochę i wciąż przybywa. Można tu przywołać Enclave na bazie twórczości Mai Lidii Kossakowskiej, Achaję Andrzeja Ziemiańskiego, czy Pana Lodowego Ogrodu Jarka Grzędowicza. Oczywiście polecam też planszówkę Mitrys, która powstaje na bazie moich Kronik Dwuświata i będzie miała premierę w czerwcu tego roku.

Zwykle jest mi ciężko to krótko opisać, co może wydawać się dziwne, skoro jestem autorem. J Z jednej strony to opowieść o losach dwójki dość młodych, choć dorosłych bohaterów. Skra jest utalentowaną szamanką, a Noran skażonym Mrokiem zabójcą. Nie są to może żadni wybrańcy, ale jednak los przewidział dla nich dość wyjątkowe perypetie, podczas których muszą mierzyć się z ogromnymi wyzwaniami i presją. To powoduje, że transformują w sposób dość gwałtowny zarówno osobowościowo, jak i życiowo. Można więc powiedzieć, że jest to seria o zmianie i rozwoju człowieka poddawanego niesamowitym wyzwaniom. Ale z drugiej strony wątki tych postaci, początkowo całkowicie rozdzielne, by ostatecznie się przeciąć, są jedynie osnową dla całego teatru działań globalnych w stworzonym uniwersum. Mamy tu żądnych władzy królów, knujących mściwe intrygi magów, poświęcających się sprawie herosów, a nawet bóstwa mieszające w historii Dwuświata. Można by więc powiedzieć, że jest to seria o naszej ludzkiej naturze, z jednej strony pełnej miłości, przyjaźni, honoru i oddania zacnym wartościom, a z drugiej równie pełnej nienawiści, zdrady i pychy. To nie jest historia jednowymiarowa i myślę, że każdy Czytelnik znajdzie coś dla siebie i będą to różne rzeczy. Z pewnością jest to typowa pozycja w klimatach magii i miecza, raczej low heroic fantasy, choć wielbiciele epickości mogą nie znaleźć jej tu w zbyt wielkich ilościach, bo postaci nie są jednak jednokolorowe i jednoznaczne. To trochę bardziej złożone, ale przez to bardziej życiowe i mam nadzieję, że też ciekawsze i bardziej zaskakujące.

Zamknięcie pierwszej trylogii tomem „Sploty Przeznaczenia” przewiduję na wakacje w tym roku. Ale co przeznaczenie mi przyniesie to nie wiem J Chciałbym natomiast od razu rozpocząć kolejną serię, będącą kontynuacją i najprawdopodobniej też trzyczęściową.

Chciałbym, aby był to rozdział zamknięty, bo moim marzeniem jest pisanie fantastyki, ale jako wciąż czynny wykładowca, ekspert i przedsiębiorca obawiam się, że sfera zarządzania zażąda ode mnie jeszcze nie raz stosowanego haraczu. J

Moje plany to obecnie głównie pisanie i tworzenie gier, a w czytaniu mam tyle zaległości, że na razie nie obserwuje premier.