Avatar @anu_histeria

@anu_histeria

2 obserwujących. 10 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat.
anu_histeria
Napisz wiadomość
Obserwuj
2 obserwujących.
10 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat.

Cytaty

Wiadomo, każdy ma wady i zalety, ale trzeba znaleźć ten złoty środek. Dostrzegać piękno codziennych rzeczy, cieszyć się z małych zwycięstw, bo to one prowadzą nas do sukcesu.
Wiara we własne możliwości jest albo hamulcem, albo motorem napędowym i od nas zależy, jak jej użyjemy.
Coś się stało, ale człowiek zdążył o tym zapomnieć. Wmówić sobie, że tamto już minęło, że już nie wróci. Można to zamknąć w sobie, schować głęboko wśród innych wspomnień i spróbować zapomnieć. A potem pojawia się on, posłaniec złych wieści, upiór burzący z takim trudem budowany spokój.
Przeszłość czasami wraca do człowieka.
Co za szalona siła pcha starszego człowieka na drugą stronę ulicy? Co tam jest takiego, czego nie ma po tej, na której stoi? Świat jest tam piękniejszy? Słońce jaśniej świeci?
Samotność jest trudna do zrozumienia dla ludzi, którzy jej nie doświadczyli.
Moje nogi pulsowały jak czarnobylskie reaktory.
Ukraść w sklepie cukierka to przestępstwo, ale okraść czterdziestomilionowy naród to jest przedsiębiorczość, to jest sprawność polityczna!
Zaraz tak panu przywalę (…), że poszybuje pan przybić piątkę z Zygmuntem III Wazą!
Nie ulega natomiast żadnej wątpliwości, że perfumowana kupa to nadal tylko kupa.
Spojrzał na mnie jak wtedy, gdy czterdzieści lat temu wyjęłam z szuflady jego ulubiony śrubokręt i nie odłożyłam go na miejsce.
Życie jest jak salceson. Liczysz, że trafi ci się coś dobrego, tymczasem piętrzą się przed tobą kolejne przeszkody. I tak do samego końca.
(...) nawet jeżeli przestaniesz być moim przyjacielem, to ja nadal będę twoim. Bo na tym polega przyjaźń. Rozumiesz? Przyjaciele są na zawsze.
Opanował go głód, wręcz mania czytania. Wciągało go to coraz bardziej i głębiej, zapraszało do swego wnętrza, oferując coraz to nowsze przygody. Jego skostniały i zastraszony umysł drgnął i powoli, lecz stale nabierał nowego rytmu, nowego spojrzenia, nowej wyrazistości. Uczył się prawideł tego świata nie z rzeczywistości, a ze starych, zakurzonych tomisk, których od wielu lat nikt przed nim nie brał do ręki.
Nie wolno zostawiać człowieka bez nadziei, bo wtedy staje się straceńcem gotowym w napadzie wściekłości lub strachu dokonać rzeczy mało przewidywalnych czy wręcz szalonych.
Kto pojmie potęgę kochania, zanim sam nie pozna tego we własnych odczuciach?
Odkrył, że żyć tylko dla siebie to nie żyć wcale.
Magiczna godzina to ostatnia część codziennej podróży słońca, sześćdziesięciominutowy spektakl na pożegnanie, kiedy złocista kula wisi tuż nad ziemią, świecąc na skos przez atmosferę, która barwi ją na czerwono, i wydłużając cienie.
Życie składa się z wyborów. Najłatwiej by było po prostu odejść.
Dom bez psa był jakiś taki pusty. A życie bez psa jest trochę jak szafa bez szuflady. Niby wszystko w porządku, ale czegoś brakuje.
Góry mają swój mistycyzm, są nieogarnięte, wzniosłe i niedostępne. Uczą pokory. Nie wystarczy być na wielu wyprawach, mieć ogromne doświadczenie w chodzeniu po górach, trzeba jeszcze zadbać o własne bezpieczeństwo i być czujnym, bo wszystko może się zdarzyć. Nie należy stroić bohatera, tylko przestrzegać zasad, które w górach są po prostu konieczne.
Góry, mimo że piękne, potrafią być niebezpieczne. Truizm, o tym wszyscy wiedzą. Od tych, którzy chodzą po Beskidach, po wspinających się w Alpach czy Himalajach. Wszystko jedno, po jakich górach wędrujesz, zawsze trzeba się do tego przygotować.
Czekanie jest wpisane w każdy dzień wyprawy.
To jest historia, której nie wolno zapomnieć. Nie wolno wymazać z pamięci tamtych strasznych wojennych czasów. Tak trudnych dla wielu rodzin.