Artur Ney

Dwunastoletni Arthur Ney ukrywa się za murami warszawskiego getta, gdy wiosną 1943 roku rozpoczyna się powstanie w getcie, a następnie ucieka na wieś z fałszywymi dokumentami, które identyfikują go jako polskiego chrześcijanina. Wracając do Warszawy kilka miesięcy później, musi zmierzyć się ze świadomością, że jego rodzina zniknęła. Resztę wojny spędza w katolickim sierocińcu, zmagając się z samotnością, poczuciem winy, strachem i niezdecydowaniem związanym z życiem pod fałszywą tożsamością. Kiedy 1 sierpnia 1944 roku wybucha Powstanie Warszawskie – o kryptonimie Godzina W – Arthur Ney przyłącza się do barykad i walczy o wyzwolenie.

W 1948 roku wyemigrował do Kanady jako sierota wojenna.