Bolesław Balcerowicz

Bolesław Kazimierz Balcerowicz – generał dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, profesor nauk wojskowych.

Służbę w SZ PRL rozpoczął w 1962, jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1965 rozpoczął zawodową służbę wojskową w 40 pułku zmechanizowanym w Opolu, na stanowisku dowódcy plutonu, a potem kompanii piechoty zmotoryzowanej. W 1968 objął stanowisko dowódcy batalionu piechoty zmotoryzowanej w 12 pułku zmechanizowanym w Gorzowie Wielkopolskim.

W 1971 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 2 pułku czołgów średnich w Opolu. W 1973 został zastępcą dowódcy ds. liniowych 25 pułku zmechanizowanego tej dywizji. W latach 1975–1978 dowodził 6 pułkiem zmechanizowanym w Częstochowie.

Od 1980 był szefem sztabu 4 Dywizji Zmechanizowanej w Krośnie Odrzańskim. W latach 1985–1986 kierował Oddziałem Operacyjnym Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, skąd został skierowany na stanowisko dowódcy 2 Dywizji Zmechanizowanej w Nysie (1987–1989). W 1989 został awansowany na generała brygady. W latach 1989–1991 dowodził 12 Dywizją Zmechanizowaną w Szczecinie. W 1991 został komendantem Wydziału Strategiczno-Obronnego Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 1998 awansował na stopień generała dywizji. W latach 2000–2003 był komendantem-rektorem Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 2003 został przeniesiony w stan spoczynku.