Ewa Pruchnik

Autorka 30 czytelników
Zostań fanem autorki:
8.1 /10
48 ocen z 3 książek,
przez 46 kanapowiczów
Ukończyła szkołę lotniczą i filologię słowiańską. W swej twórczości sięga do tradycji powieści historycznej, wiarygodnie oddając klimat lat, w których rozgrywa się akcja spięta szeroką klamrą czasową.

Cechą charakterystyczną jej pióra jest kreowanie bardzo wyrazistych postaci pierwszo-, drugo-, a nawet trzecioplanowych. W niezwykle subtelny, ale i realistyczny sposób przedstawia ich postrzeganie świata i emocje. W swoim pisarstwie porusza istotę miłości, która niejedno ma imię - miłość między kobietą a mężczyzną, miłość między osobami tej samej płci, między osobą zdrową a niepełnosprawną, miłość nauczyciela do uczniów, miłość do muzyki, pasji.

Ewa Pruchnik ma czterech dorosłych synów. Mieszka z mężem w Piasecznie pod Warszawą.

Książki

W cieniu dobrych drzew
W cieniu dobrych drzew
Ewa Pruchnik
8.5/10

Dwadzieścia dni eterycznej, chwytającej za serce miłości. Dwadzieścia dni otulonych zapachem deszczu i muzyką płynącą spod palców niewidomej dziewczyny. W czasach, kiedy świat podzielony był żelazną...

Samolot z papieru
Samolot z papieru
Ewa Pruchnik
7.8/10

Miłość przychodzi tak nagle. Przyjaźń dyskretnie, po latach. Emocjonalna i wielowątkowa opowieść o trudnych wyborach, miłości i tęsknocie. Na tle przemian ustrojowych i obyczajowych po roku 1980. J...

Miłość i rękawice bokserskie
Miłość i rękawice bokserskie
Ewa Pruchnik
7.9/10

W boksie, tak jak w miłości, najważniejsza jest wytrwałość. Dzieciństwo Róży, które przypadło na czasy PRL-u, naznaczyła choroba ukochanej mamy. Może to właśnie trudne doświadczenia sprawiły, że dzi...

Emi
Emi
Ewa Pruchnik

Opowiadanie o dorastaniu, miłości i poszukiwaniu swojego miejsca na tle przemian lat 80. *** Rozglądam się po ludziach. Są jacyś… inni. Nie ma punków, depeszowców, hipisów, metalowców, pope...

Cytaty

Nie zwlekając ani chwili dłużej, pozwoliła swoim dłoniom swobodnie płynąć po znajomych klawiszach. Wypuszczone w nocną przestrzeń dźwięki lawirowały między strugami lejącego jak z cebra deszczu, by na koniec chwycić kogoś za serce i odpędzić wszelkie jego wahania i wszelką niepewność.
Kalectwo nie jest czymś najgorszym, co może przytrafić się w życiu, bo dużo gorsze jest życie bez serca, którego bicie czuło się pod palcami.
W cieniu dobrych drzew dzieją się dobre rzeczy.
Niekiedy w życiu człowieka zdarzają się chwile, kiedy zatrzymuje się Czas i Ziemia.

Komentarze