Cytaty Fiodor Dostojewski

“Nie byłem zakochany - odparł książę tak samo cicho i poważnie - byłem... inaczej szczęśliwy.”

“Nie jestem tchórzem. Tchórzem jest ten kto się boi i ucieka a ja się boję, ale nie uciekam”

“Ludzie są na to stworzeni by się nawzajem męczyć”

“Rzecz polega na życiu, na samym życiu, na jego odkrywaniu - ciągłym i nieskończonym - a nie na odkryciu!”

“Bądź zdrów, książę, pierwszy raz w życiu widziałam człowieka!”

“Ostatnio zaczęło go nawiedzać jakieś osobliwe przygnębienie. Nie było w tym czegoś szczególnego, żrącego, jadowitego, lecz wciąż wiało stamtąd coś wiecznego, jakiś przedsmak nieskończonej kolei lat zimnej, obezwładniającej tęsknoty, przeczucie jakiejś wiekuistości ,,na kwadratowym łokciu przestrzeni". Pod wieczór wrażenie to poczynało zazwyczaj męczyć go jeszcze silniej.”

“To zdarza się wszystkim. W ogóle człowiek niezmiernie lubi czuć się pokrzywdzonym, nie uważa pan?”

“Za granicę jeździłem i dawniej, i zawsze wyć mi się chciało. Nie żeby coś takiego, ale ot, wschód słońca, zatoka Neapolitańska, morze. Człowiek patrzy i jakoś robi się smutno.”

“Tu otwierał się inny, odręby świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne, odębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy; tu trwał martwy za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli.”

“Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i powstaje.”

“W ciągu całego życia człowiek nie tyle jest, ile stwarza siebie.”