Gołda Tencer

Polska aktorka, reżyser i piosenkarka żydowskiego pochodzenia, od 1969 związana z Teatrem Żydowskim im. Ester Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie, także działaczka kulturalna, popularyzatorka języka jidysz, założycielka i prezes Fundacji Shalom, organizatorka Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszawa Singera.

Urodziła się w Łodzi w rodzinie żydowskiej, jako córka Szmula Tencera (1915–1971), kaletnika ocalonego z Holocaustu i Sonii Tencer (1926–2004), która przeżyła wojnę wraz z rodziną w Związku Radzieckim. Pierwsze etapy kształcenia pobierała w obecnie nieistniejącej żydowskiej szkole im. Icchoka Pereca przy ulicy Więckowskiego 13 w Łodzi. Tam stawiała pierwsze kroki na scenie teatru szkolnego. Jako dziecko występowała również na deskach Teatru Powszchnego w Łodzi.

W 1969 wyjechała do Warszawy na Studium Aktorskie przy Teatrze Żydowskim, które ukończyła w 1971. Artystycznie ukształtował ją dyrektor teatru Szymon Szurmiej. W 1984, jako stypendystka rządu Stanów Zjednoczonych, miała okazję zapoznać się z życiem teatralnym USA. Stypendium otrzymała za wcześniejsze dokonania aktorskie.

Jest aktorką, scenarzystką oraz reżyserem w Teatrze Żydowskim im. Ester Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie. Jest również prezesem założonej przez samą siebie Fundacji Shalom. Od 2004 organizuje Festiwal Kultury Żydowskiej Warszawa Singera. Jest pomysłodawczynią nakręcenia filmu Perecowicze.
Laureatka Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego (2019).

Gołda Tencer znana jest również publiczności z nagrań piosenek w języku jidysz i po polsku, np. „Miasteczko Bełz”.
Jej mężem był Szymon Szurmiej(1923–2014), z którym ma syna Dawida (ur. 1985).