W wieku 12 lat debiutowała wierszami na łamach szkolnego "Promyka" wychodzącego w 1933 w Wadowicach. Ukończyła Gimnazjum im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie, zaś lata wojennej okupacji przeżyła w rodzinnym Mucharzu, pracując tamże w urzędzie pocztowym i urzędzie gminy. Zdobyła również przygotowanie nauczycielskie (ukończyła Liceum Pedagogiczne w Krakowie), w latach 1945-1970 pracowała w szkole w Mucharzu (okresowo jako jej kierownik).
Osoba Janiny Barbary Górkiewiczowej (1921–1986) we wszystkich kompendiach, w których wymienia się nazwisko pisarki i uwzględnia jej twórczość, wiązana jest z Mucharzem, jedną z najstarszych beskidzkich miejscowości, położonej przy trasie między Wadowicami a Suchą Beskidzką. Można powiedzieć, że nie każda wieś ma tyle szczęścia, by utrwalić się w literaturze. Za sprawą pisarstwa Górkiewiczowej i jej szczególnej topofilii – manifestowanej w życiu i dziełach literackich – Mucharz i jego okolice stają się terenem, na którym rozgrywają się powieściowe wydarzenia, skąd pochodzą prototypy postaci literackich, miejscem, które ma swoją historię i kulturę. Literacka topografia Mucharza, z którym pisarka się identyfikuje, emanuje z jej tekstów z niezwykłą siłą.