Jerzy Szczepański

Historyk, profesor nauk humanistycznych.
W 1968 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. W latach 1968–1973 odbył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktoryzował się w 1984 w Instytucie Historii PAN, natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1997 roku na Uniwersytecie Łódzkim w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę „Modernizacja górnictwa i hutnictwa w Królestwie Polskim w I połowie XIX w. Rola specjalistów niemieckich i brytyjskich”. Postanowieniem Prezydenta RP z 7 października 2010 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Od 1973 do 1975 był asystentem w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Następnie pracował jako asystent naukowo-badawczy w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Kielcach (1975–1981). W latach 80. był specjalistą, a później głównym specjalistą w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej oraz w kieleckim oddziale Pracowni Konserwacji Zabytków. W 1989 roku podjął pracę na stanowisku adiunkta w WSP w Kielcach, przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Związany był początkowo z Zakładem Historii XIX stulecia w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym, następnie został kierownikiem Zakładu Historii Myśli Społeczno-Gospodarczej w Instytucie Ekonomii i Administracji na Wydziale Zarządzania i Administracji. Pracował również w Wyższej Szkole Handlowej im. Bolesława Markowskiego w Kielcach i Instytucie „ORGMASZ”. Członkiem Kieleckiego Towarzystwa Naukowego został 20 kwietnia 1983 roku.

Specjalizuje się w dziejach kultury i architektury XIX i XX w., historii gospodarczej, historii myśli ekonomicznej oraz historii społecznej XIX w. Jego zainteresowania badawcze obejmują: biografistykę, Staropolski Okręg Przemysłowy, stosunki polsko-rosyjskie w XIX w., a także życie społeczne emigracji polskiej we Francji w XIX w. Za działalność zawodową został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.