Joanna Wtulich
Zostań fanem autorki:
× 1

Joanna Wtulich

Autorka 41 czytelników
7.4 /10
76 ocen z 9 książek,
przez 47 kanapowiczów
Nauczycielka z wykształcenia i zamiłowania, miłośniczka kryminałów zakochana w książkach, dlatego pracuje w bibliotece. Wielokrotnie wyróżniana za swoje opowiadania, m.in. dwukrotnie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminału (2018, 2019) i w ramach konkursu Poznań fantastyczny (2019).
Wyznaje zasadę, że chodzenie i pisanie ma terapeutyczną moc, dlatego pisze od zawsze, choć dopiero dwa lata temu zebrała się na odwagę i postanowiła upublicznić swoją twórczość. Skutkiem tego jest debiutancka powieść „Ćma”.

Książki

Za kulisami
Za kulisami
Joanna Wtulich
7.8/10

Zbrodnia, która splata losy trojga bohaterów. Na terenie warszawskiego Lasku Bielańskiego odkryte zostają zwłoki Anastazji – utalentowanej uczennicy szkoły baletowej. Podkomisarz Lena Chudzińska s...

Ogień i lód
Ogień i lód
Joanna Wtulich
6.8/10
Cykl: Trylogia lwowska, tom 1

Lwów, początek XX wieku. Młodziutka hrabianka Anna Lipińska, która debiutuje na salonach, zwraca uwagę pułkownika Michała Dukajskiego. Śmiałej i nie bojącej się wyrażać własnych opinii Annie wpada je...

Światło i mrok
Światło i mrok
Joanna Wtulich
6.9/10
Cykl: Trylogia lwowska, tom 2

Dalsze losy niepokornej arystokratki Anny Lipińskiej i upartego pułkownika Michała Dukajskiego. Dziewczyna nie ma zamiaru się poddawać woli nieustępliwego mężczyzny. Mimo że przegrywa tę bitwę z przy...

Uciekinierka i ułan
Uciekinierka i ułan
Joanna Wtulich
7.7/10
Cykl: Saga napoleońska, tom 1

Czasy kampanii napoleońskiej w Prusach Wschodnich. Émilie de Berier, tajemnicza Francuzka, szantażowana przez politycznych wrogów z Polski, pragnie odzyskać porwaną córkę. Lekkoduch pułkownik Antoni ...

Brzask i zmierzch
Brzask i zmierzch
Joanna Wtulich
6.8/10
Cykl: Trylogia lwowska, tom 3

Lwów, początek XX wieku. Uczucie młodej hrabiny zostaje wystawione na próbę. Czy miłość pokona nienawiść? Wydawać by się mogło, że rozpaczliwa decyzja Anny, podjęta z miłości do męża, definitywnie z...

Ćma
Ćma
Joanna Wtulich
6.9/10

Ewa ma wszystko. Kochającego męża, córkę i pasjonującą pracę, w której odnosi sukcesy. Wydaje się kobietą spełnioną, mimo to rozpaczliwie poszukuje akceptacji i bezwarunkowej miłości. Jak ćma lgnie d...

Zdrajca i generałowa
Zdrajca i generałowa
Joanna Wtulich
8.3/10
Cykl: Saga napoleońska, tom 2

Wśród historycznej zawieruchy i krwawych bitew rozgrywają się nie mniejsze dramaty osobiste. Émilie Treillrad i Antoni Podolski zostają rozdzieleni. Ona podąża do Ostródy, gdzie stacjonuje Napoleo...

Dziewięć świątecznych piosenek. Antologia
Dziewięć świątecznych piosenek. Antologia
Ewelina Nawara, Małgorzata Falkowska, Maria Zdybska, Justyna Leśniewicz ...
7.7/10

Pierwsza taka antologia. Opowiadania zainspirowane piosenkami świątecznymi. Czy w jednej piosence może kryć się historia, którą można opowiedzieć tysiącami słów? “Dziewięć świątecznych piosenek” to...

Skazaniec i panna
Skazaniec i panna
Joanna Wtulich
7.5/10
Cykl: Saga napoleońska, tom 3

Młodziutka Krysia Podolska traci w bitwie pod Frydlandem ukochanego Michała. Nie dane jej będzie go długo opłakiwać, ponieważ rodzice chcą ją wydać za mąż za majętnego sąsiada. Kiedy dziewczyna uciek...

Gdzie diabeł nie może…
Gdzie diabeł nie może…
Joanna Wtulich

Koło Gospodyń Wiejskich w Stupsku szykuje się do wielkiego gotowania z okazji przedwyborczego festynu. Prace utrudnia zaginięcie przewodniczącej koła. Miejscowe policjantki, Grażynka Mrówka i Mariolk...

Narzeczona i hrabia
Narzeczona i hrabia
Joanna Wtulich
Cykl: Saga napoleońska, tom 4

Krysia Podolska znajduje bezpieczną przystań w Königsberg, pod skrzydłami księżnej Ludwiki Radziwiłłowej. Wydaje się, że dziewczyna ma w końcu szansę wrócić do domu i zostać szczęśliwą żoną Roberta B...

Cytaty

Dla nich to to samo, co dla mnie szaleńcza konna galopada. Myśli zostawiam daleko za sobą, a zanim mnie one dogonią, jestem spokojna. Przynajmniej przez krótką chwilę. Dźgając płótno igłą, odczuwam podwójnie własną bezsilność. Wtedy złe myśli, wspomnienia są jak stado kruków, co opadają na konający zwierze i dziobią bez litości (...) Chcę uciec od tego, co było i od tego, co mnie czeka. Skupić myśli na czymś innym, zapanować nad własnym ciałem, bo nad przyszłością panować nie mogę.
Uważała, że dziecko jest jak roślina, którą należy chronić i pielęgnować, umiejętnie formować, ale nie naginać nadmiernie i na siłę według własnych upodobań, bo można ją zniszczyć.
Niektórzy nie doceniają, że mają obydwoje rodziców, na których mogą zawsze liczyć. A nigdy nie wiadomo, co się może wydarzyć, co komu jest pisane. To wszystko jest takie nietrwałe.
Czasem zastanawiała się, czy to przypadkiem nie brak oparcia w rodzicach był tym ostatnim kamykiem, który przeważył szalę i zmienił ja w pozbawioną złudzeń, rozczarowaną życiem, zgorzkniałą policjantkę.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl