Cytaty Jolanta Kosowska

Dodaj cytat
Spóźnienia powinny być karalne. Każe się za kradzież. Powinno się karać za spóźnienia. Spóźnienie to kradzież czyjegoś czasu...
Coś wydaje mi się nielogiczne. Rzeczy nielogiczne nachodzą i dręczą. Nie można się od nich uwolnić i ja właśnie nie mogę się od tej historii uwolnić.
Smutek podzielony na dwoje będzie łatwiejszy do zniesienia. Nawet najcięższe decyzje podejmowane wspólnie staną się łatwiejsze.
Krzyk w dyskusji to nie żaden argument. Tam, gdzie kończą się argumenty, zaczyna się podnoszenie głosu. Chciałaś rozmawiać, to porozmawiajmy.
Świata nie zbawisz. Jest taki, jaki jest. Każdy ma jedno życie. Dlaczego twoje chcesz obciążyć wszystkimi możliwymi nieszczęściami?
Mówią, że czas leczy nawet najgłębsze rany, i coś w tym jest, chociaż myślę, że po moich ranach zostały blizny, które nie pozwalają mi ułożyć sobie życia.
Czujemy znacznie więcej, niż potrafimy wyrazić słowami. Nasz język jest za ubogi w stosunku do uczuć, nie odzwierciedla do końca myśli, nie oddaje półcieni i palety barw. Kiedy chodzi o uczucia, staje się płaski.
Założenie rodziny to życiowy restart. Wszystko zaczyna się jakby od nowa. Zupełnie inaczej. Pewne rzeczy przestają mieć znaczenie, inne stają się najważniejsze. Wszystko ulega przewartościowaniu.
Żeby pójść do przodu, trzeba zamknąć za sobą wszystkie drzwi do przeszłości. (...) Przeszłość blokuje i ogranicza. Stwarza złudne wrażenie, że wszystko można jeszcze cofnąć, odwrócić i naprawić.
Życie jest za krótkie i za bardzo ulotne, żebyśmy żyli bez siebie.
Ktoś kiedyś powiedział, że odpowiadamy za rzeczy, które zrobiliśmy, ale też za te, których zaniechaliśmy.
Życie to ciąg następujących po sobie wydarzeń. Trudno jest odciąć się od przeszłości. Niedopowiedziana przeszłość zawsze może nas dogonić.
- Myślę, że próbuje wzbudzić do życia duchy przeszłości.
- Czas pogalopował już dalej (...).
- Może on jeszcze tego nie wie...
- Wie na pewno. Może jeszcze się łudzi.
Słowa to tylko słowa (...). Zawsze można ich nie zrozumieć, doszukiwać się w nich drugiego dna, cofnąć je w razie potrzeby, źle zinterpretować lub przekręcić. Są ulotne jak motyle. Nie można ich porównywać z czynami. (...) Nie przemawiają tak do wyobraźni jak rzeczy, które widzimy, nie mają takiej siły przebicia...
Żeby móc coś naprawić, najpierw trzeba wiedzieć, co się zepsuło.
To nie ten czas (...). Spotkaliśmy się za późno, a może za wcześnie. Że też dobry Bóg zawsze wszystko robi po swojemu.
Konie leczą duszę, powodują, że myśli biegną wolniej i spokojniej. Pewne rzeczy przestają mieć znaczenie. Z dziesiątków spraw można wybrać te najważniejsze. Wśród koni czuję się wolny.
Wyjątkowość zawsze wymaga czasu.
W Prowansji jest wiele miejsc tylko udających to, czym nie są. Tak jak ludzie. Wielu też udaje kogoś innego, niż jest w rzeczywistości, jakby bycie sobą miało być czymś niewłaściwym i wstydliwym.
Wena twórcza zależna jest od stanu ducha. Z chorej duszy trudno cokolwiek wykrzesać.
Głupotę i brak wyobraźni powinno się karać.
Nie słyszałem, żeby nadmiar wiedzy był toksyczny.
Brzydzę się zakłamaniem i obłudą. Wolę prawdę od gry pozorów.
Jesteś jak ciepły wiatr (...). Można się od ciebie ogrzać. Pomagasz, pocieszasz, rozbawiasz... Przy tobie udaje się chociaż na trochę zapomnieć.
Niektóre rzeczy potrafią zmieniać wszystko.
Album ma jeszcze wiele pustych stron, które muszą się zapełnić, ułożyć w historię o szczęśliwym i dobrym życiu.
Nikt lepiej od koni nie zna się na ludziach.
(...) trzeba gonić marzenia, że można dogonić nawet te, które wydają się nieosiągalne.
Język jest czymś niedoskonałym. Nie przylega do uczuć i myśli.
Zawsze można napisać scenariusz własnego życia, a wtedy los nie ma za dużo do powiedzenia.