Konstanty Ildefons Gałczyński urodził się 23 stycznia 1905r. w Warszawie. Po wybuchu I wojny światowej został wraz z rodzicami ewakuowany z Warszawy i w wieku 9-13 lat mieszkał w Moskwie, gdzie uczęszczał do polskiej szkoły. Po powrocie do Warszawy studiował filologię angielską oraz klasyczną. Zadebiutował w 1923r. 1 czerwca 1930r. poślubił Natalię Awałow. Pewien czas przebywał w Berlinie, a następnie na Litwie. Tam przyszła na świat ich córka, Kira. Z początkiem II wojny światowej, powołany do wojska, brał udział w kampanii wrześniowej. Trafił do niewoli radzieckiej, później niemieckiej. Podczas okupacji jego wiersze ukazały się w drukowanych konspiracyjnie antologiach poezji „Werble wolności” i „Słowo prawdziwe”. Po wojnie przebywał w Brukseli i Paryżu. Do Polski powrócił w 1946r. Współpracował m.in. z tygodnikami Bluszcz, Prosto z Mostu i Przekrój, a także z Tygodnikiem Powszechnym oraz krakowskim kabaretem Siedem kotów. W latach 1950 – 1953 związany był z leśniczówką Pranie nad Jeziorem Nidzkim, gdzie napisał wiele utworów, m.in. Kronikę Olsztyńską. Tam też znajduje się obecnie jego muzeum. Zmarł na skutek trzeciego zawału serca 6 grudnia 1953r. w Warszawie.