Paweł Milcarek

Paweł Milcarek – polski filozof i publicysta, założyciel i w latach 1999–2008 oraz ponownie od 2012 redaktor naczelny kwartalnika „Christianitas”, w latach 1992–2009 wykładowca w Katedrze Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej UKSW. W latach 2008–2009 był dyrektorem i redaktorem naczelnym
II Programu Polskiego Radia.

Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. T. Reytana. W 1981 wstąpił do harcerskiej Czarnej Jedynki, do której należał także w ciągu studiów. Uczestniczył w staraniach o powrót polskiego harcerstwa do jego tradycyjnych ideałów (m.in. redagując niezależne pismo młodzieżowe „Harcownik” rozpowszechniane w środowiskach niezależnego ruchu harcerskiego).

W latach 1982–1984 był współpracownikiem podziemnego Katolickiego Pisma Robotniczego „Ojczyzna” i kolporterem literatury niezależnej. W latach 1986–1990 był redaktorem podziemnego pisma Nowe Horyzonty nawiązującego do idei obozu narodowego, ze szczególnym odwołaniem do dorobku Jędrzeja Giertycha. W sumie ukazały się 24 numery periodyku. W 1988 wraz z Rafałem Matyją i Robertem Kostro współtworzył na UW stowarzyszenie konserwatywne Liga Akademicka. W latach 1988–1990 uczestniczył w reaktywowaniu katolickiego Polskiego Związku Akademickiego (zawieszonego po ogłoszeniu stanu wojennego).

W 1989 był stypendystą Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. W 1991 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego składając pracę magisterską Dzieje Polski Feliksa Konecznego (promotor: Tomasz Wituch). W latach 1992–1996 był członkiem kilkuosobowego zespołu konsultantów Redakcji Naczelnej Nowej Encyklopedii Powszechnej PWN. W 1994 obronił na ATK rozprawę doktorską z filozofii Filozoficzna teoria ciała ludzkiego w pismach św. Tomasza z Akwinu (promotor: Mieczysław Gogacz). W latach 1994–2001 był członkiem redakcji „Edukacji Filozoficznej”. W 1996 został nagrodzony stypendium Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Od 1995 jest aktywnym uczestnikiem starań o przywrócenie dostępu do tradycyjnej liturgii łacińskiej w Kościele katolickim. Był polskim przedstawicielem Centre International d'Etudes Liturgiques, stowarzyszenia powołanego dla inicjowania i prezentowania badań poświęconych klasycznemu rytowi rzymskiemu. W 1999 współzakładał pismo „Christianitas” i do 2008 był jego redaktorem naczelnym. W 2001 był uczestnikiem zamkniętych Dni Liturgicznych w klasztorze benedyktyńskim w Fontgombault (Francja) z udziałem kard. Josepha Ratzingera.

Od 22 grudnia 2008 do 29 grudnia 2009 był dyrektorem, redaktorem naczelnym II Programu Polskiego Radia.

Publikował artykuły publicystyczne w „Rzeczpospolitej”, „Niedzieli” i „Ozonie”. Prowadzi blog w portalu Salon24.pl. Systematycznie pisze również dla „Przewodnika Katolickiego”. W latach 1997–2001 był członkiem Rady Programowej Polskiego Radia z rekomendacji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Współautor (wraz z Grzegorzem Kucharczykiem i Markiem Pawłem Robakiem) serii podręczników historii do gimnazjum Przez tysiąclecia i wieki wydanych przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, które ukazały się w latach 2002–2004.

W 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W latach 2005–2007 był doradcą Marszałka Sejmu Marka Jurka.

W 2008 wydał monografię na temat filozofii średniowiecznej Od istoty do istnienia. Tworzenie się metafizyki egzystencjalnej wewnątrz łacińskiej tradycji filozofii chrześcijańskiej. Przedstawił w niej analizę etapów powstawania oryginalnej formuły filozofii łacinników w IX- XIII wieku, ze szczególnym uwzględnieniem dzieła mistrzów paryskich (m.in. Tomasza z Akwinu, Alberta Wielkiego, Wilhelma z Owernii), którzy wychodząc poza prostą recepcję dziedzictwa antyku i dorobku filozofii arabskiej pogłębili teorię bytu (m.in. poprzez opracowanie doktryny transcendentaliów i podjęcie problemu różnicy istoty i istnienia). W 2010 roku wydał Historię Mszy – praktyczny przewodnik po dziejach Mszy Świętej.

Jest żonaty, ma sześcioro dzieci. Mieszka w Brwinowie.