Sławomir Mrożek – polski dramatopisarz, prozaik oraz rysownik. Autor wielu satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej. Jako dramaturg zaliczany do nurtu teatru absurdu.
Urodził się w Borzęcinie, jako syn kierownika poczty Antoniego Mrożka (1903–1987) i Zofii z domu Kędzior (1906–1949), córki przedsiębiorcy branży mleczarskiej. Pisarz był jednym z trojga dzieci małżeństwa Mrożków. Miał brata Jerzego (1928–1932) i siostrę Litosławę (1935–1995).
Absolwent krakowskiego Liceum im. Nowodworskiego.
Zadebiutował w 1950 jako rysownik, od 1953 publikował cykle rysunków w Przekroju. Wydane w tym samym roku zbiory opowiadań: Opowiadania z Trzmielowej Góry oraz Półpancerze praktyczne stanowiły jego literacki debiut. W 1953 podpisał tzw. Apel Krakowski, wyrażający poparcie dla stalinowskich władz PRL po aresztowaniu pod sfabrykowanymi zarzutami duchownych katolickich, skazanych w sfingowanym procesie księży kurii krakowskiej.
Jego pierwszą sztuką teatralną był dramat Policja, wydany w 1958. Dramat Tango z 1964 przyniósł Mrożkowi światową sławę.
Uczestniczył w realizacji II spektaklu gdańskiego teatru Bim-Bom pt „Radość poważna” (1956).
W 1963 wyemigrował. W następnych latach mieszkał we Francji (w Paryżu), następnie osiadł w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Włoszech i Meksyku na ranczo La Epifanía. W 1968 na łamach prasy francuskiej opublikował list protestujący przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, a w grudniu 1981 zaprotestował przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego.
W 1996 powrócił do Polski. W 2002 przeszedł udar mózgu, którego wynikiem była afazja. Skutkiem tego utracił możliwość posługiwania się językiem zarówno w mowie, jak i w piśmie. Dzięki terapii, która trwała około trzech lat, odzyskał zdolność pisania i mówienia. Efektem walki z chorobą jest jego autobiografia.
6 maja 2008 Sławomir Mrożek zapowiedział ponowne opuszczenie ojczyzny, by osiąść w Nicei na południu Francji z powodu klimatu, który bardziej sprzyjał zdrowiu dramatopisarza. Z Polski wyprowadził się dokładnie miesiąc później – 6 czerwca 2008 – wylatując z lotniska w Balicach.
Zmarł nad ranem 15 sierpnia 2013 w szpitalu w Nicei. Jego prochy spoczęły w Panteonie Narodowym w Krakowie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 17 września 2013 w kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie. Mszy świętej przewodniczył metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz
Urodził się w Borzęcinie, jako syn kierownika poczty Antoniego Mrożka (1903–1987) i Zofii z domu Kędzior (1906–1949), córki przedsiębiorcy branży mleczarskiej. Pisarz był jednym z trojga dzieci małżeństwa Mrożków. Miał brata Jerzego (1928–1932) i siostrę Litosławę (1935–1995).
Absolwent krakowskiego Liceum im. Nowodworskiego.
Zadebiutował w 1950 jako rysownik, od 1953 publikował cykle rysunków w Przekroju. Wydane w tym samym roku zbiory opowiadań: Opowiadania z Trzmielowej Góry oraz Półpancerze praktyczne stanowiły jego literacki debiut. W 1953 podpisał tzw. Apel Krakowski, wyrażający poparcie dla stalinowskich władz PRL po aresztowaniu pod sfabrykowanymi zarzutami duchownych katolickich, skazanych w sfingowanym procesie księży kurii krakowskiej.
Jego pierwszą sztuką teatralną był dramat Policja, wydany w 1958. Dramat Tango z 1964 przyniósł Mrożkowi światową sławę.
Uczestniczył w realizacji II spektaklu gdańskiego teatru Bim-Bom pt „Radość poważna” (1956).
W 1963 wyemigrował. W następnych latach mieszkał we Francji (w Paryżu), następnie osiadł w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Włoszech i Meksyku na ranczo La Epifanía. W 1968 na łamach prasy francuskiej opublikował list protestujący przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, a w grudniu 1981 zaprotestował przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego.
W 1996 powrócił do Polski. W 2002 przeszedł udar mózgu, którego wynikiem była afazja. Skutkiem tego utracił możliwość posługiwania się językiem zarówno w mowie, jak i w piśmie. Dzięki terapii, która trwała około trzech lat, odzyskał zdolność pisania i mówienia. Efektem walki z chorobą jest jego autobiografia.
6 maja 2008 Sławomir Mrożek zapowiedział ponowne opuszczenie ojczyzny, by osiąść w Nicei na południu Francji z powodu klimatu, który bardziej sprzyjał zdrowiu dramatopisarza. Z Polski wyprowadził się dokładnie miesiąc później – 6 czerwca 2008 – wylatując z lotniska w Balicach.
Zmarł nad ranem 15 sierpnia 2013 w szpitalu w Nicei. Jego prochy spoczęły w Panteonie Narodowym w Krakowie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 17 września 2013 w kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie. Mszy świętej przewodniczył metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz
/fb28ccad-4527-4c83-b995-d12552b270fa/n/tango)
/7eee9d08-eff6-43a5-82da-7c38cd0c48e5/n/emigranci)
/o-643844/n/wesele-w-atomicach)
/4d317878-20c1-430f-a8a6-35e312f048dd/n/czekoladki-dla-prezesa)
/d2d81fc7-ab77-4b00-b8d7-d48834a6422d/n/slon)
/o-1139036/n/baltazar-autobiografia)
/6721550a-bc71-4ad6-b4ce-6c17324f4dee/n/artysta)
/o-389573/n/dziennik-powrotu)
/o-389587/n/malenkie-lato)
/o-1207584/n/dziennik-1962-1969-tom-1)
/bafbff85-a614-4a1e-8b47-415b5a9edc04/n/krotkie-ale-cale-historie-opowiadania-wybrane)
/451ef498-dfb6-4ff9-aef7-81c7cf188ec3/n/slon-wesele-w-atomicach)
/o-79993/n/tango-slon-wesele-w-atomicach-woda)
/7649505d-2f7d-4839-ac85-a660351f75e3/n/czlowiek-wedlug-mrozka)
/o-402717/n/dziela-zebrane-tom-2-opowiadania-i-donosy-1980-1989)
/o-409112/n/dziela-zebrane-tom-9-opowiadania-1953-1959)
/847218451f01f9c4e7e25eacbd4eb1d5/n/listy-1956-1978)
/8f2412ce-4b1e-4873-9131-adeb7f121795/n/listy-1959-1998)
/o-1243366/n/listy-1965-1996)
/o-104235/n/male-listy)
/4dae9f775a6a08460448c74d5f2fc42e/n/smak-wolnosci)
/o-139417/n/tango-z-samym-soba)
/o-403809/n/tupcio-chrupcio-nie-chce-jesc)
/o-389583/n/ucieczka-na-poludnie)
/o-1280291/n/uwagi-osobiste)
/40f7789f-85b7-4b00-9e3e-1a4f9ba825fb/n/amor)
/d307b0c97d482cb7c2e841d1ed946fbd/n/duchy-na-dachu-groteski)
/o-1220383/n/listy-1963-1975)
/9f9a876e-cff9-42c2-a5d0-04588b53ea4f/n/listy-1964-1988)
/59e5de45-6039-4094-a649-35ed65413fc9/n/male-prozy)
