Mateusz Pakuła
Zostań fanem autora:

Mateusz Pakuła

Autor, 40 lat 5 czytelników
7 /10
4 oceny z 1 książki,
przez 4 kanapowiczów
Urodzony 22 listopada 1983 roku w Polsce (Kilelce)
Mateusz Pakuła – polski dramatopisarz, dramaturg, laureat oraz kilkukrotny finalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Jego sztuki są realizowane na terenie całej Polski. Kilka z nich zostało przetłumaczonych na angielski, niemiecki, czeski, hiszpański i ukraiński.

Książki

Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Mateusz Pakuła
7/10

To jest opowieść o umieraniu. Szczera, intymna do granic, groteskowa, brutalna, smutna i okropnie śmieszna. To dziennik umierania ojca, nie książka wspomnieniowa. To historia o rodzinie w sytuacji gr...

Biały dmuchawiec
Biały dmuchawiec
Mateusz Pakuła

Niemal wczoraj, bo w 2008, Mateusz Pakuła puścił w świat swojego Białego Dmuchawca, a już jest autorem pięciu sztuk, z których każda demonstruje niepośledni talent i nadzwyczajny wigor twórczy. Pakuło...

Kowboj Parówka i trzy inne sztuki
Kowboj Parówka i trzy inne sztuki
Mateusz Pakuła

Dramaty Pakuły to katorga dla reżysera wychowanego w porządku teatralnych zasad, przyzwyczajeń i przyzwoitości. Nielogiczne, sprzeczne, niesforne. W dobie nudnych skandali lub jeszcze nudniejszych pop...

Na końcu łańcucha
Na końcu łańcucha
Mateusz Pakuła

?Na końcu łańcucha? to dyptyk, w skład którego wchodzą sztuki: ?Na końcu łańcucha? i ?Na końcu łańcucha II Twardy gnat, martwy świat?. To dyptyk o Tytusie Andronikusie i o Hiobie. To dyptyk o człowien...

Panoptikos
Panoptikos
Mateusz Pakuła

?Och rajska wyspo! O tobie marzą żeglarze wszystkich krajów i wszyscy długowłosi hipisi łączą się w kółka graniaste śniąc o tobie na jawie i we śnie. Jakie to melodie można na tobie usłyszeć wie tylko...

Utopay. Przyszłość wystawia rachunek
Utopay. Przyszłość wystawia rachunek
Daniel Odija, Zygmunt Miłoszewski, Jakub Żulczyk, Jacek Dukaj ...

Pieniądz napędza świat. Pieniądz nim rządzi. Pieniądz rządzi nami. Pobudza zmysły. Uzależnia. Ale jest niezbędny do życia. Daje wolność, radość, bezpieczeństwo. Choć sprowadza wojny i prowadzi do zbr...

Cytaty

Usensownianie cierpienia jest bez sensu. Cierpienie mojego taty sensu nie miało i nie ma. Ale ja muszę je sobie usensownić. Żeby nie stracić zmysłów.
- Żebym chociaż mógł jak pies! Żebym jak pies mógł zdechnąć, jak nasz Morris, żebym mógł odejść, zasypiając po prostu. Czemu nie mogę jak pies umrzeć?
Lekarze mówią: to już umieranie. W maju mówią: to już tak będzie, to już umieranie. W czerwcu: będzie coraz gorzej, to już umieranie. W maju: i tak daliśmy mu kilka dodatkowych miesięcy życia, przygotujcie się na umieranie. W czerwcu: będzie spał coraz więcej i umrze we śnie. W czerwcu: może umrzeć w męczarniach. W lipcu: ma mocne serce, ale to już umieranie. W lipcu: to już umieranie, ale to może potrwać.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl