Kazimierz Piechotka

Kazimierz Maciej Piechotka ps. Jacek – polski architekt, żołnierz ZWZ i AK, uczestnik powstania warszawskiego.

Od początku wojny zaangażowany w działalność konspiracyjną i tajne nauczanie. W ramach działalności podziemnej pracował w Wydziale Legalizacji i Techniki, w komórce kierowanej przez Piotra Biegańskiego. Cały wydział, kierowany przez Stanisława Jankowskiego „Agatona”, zajmował się fałszowaniem dokumentów na potrzeby działalności konspiracyjnej. Z takich dokumentów korzystał m.in. Kazimierz Leski, udając generała Wehrmachtu.

W powstaniu warszawskim walczył w plutonie „Agaton” batalionu „Pięść”, dowodzonym przez Stanisława Jankowskiego, jako strzelec z cenzusem. Służył w ochronie generała Tadeusza Bora-Komorowskiego. Po powstaniu, wspólnie z żoną – Marią – trafił do obozu jenieckiego Stalag IV B Mühlberg – Rez. Laz. Kgf. w Zeithain, gdzie oboje pracowali jako personel szpitalny.

Do Warszawy wrócił w 1945 roku. Po powrocie rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[ We współpracy z Janem Zachwatowiczem oraz żoną opracował projekt odbudowy warszawskiej katedry św. Jana. W 1946 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W roku 1952, pod wpływem nacisków politycznych, odszedł z pracy na uczelni. W 1948 założył wspólnie z żoną spółkę autorską: Maria i Kazimierz Piechotkowie. Wraz z żoną pracował m.in. w Miastoprojekcie Stolica Północ. W tym czasie zaprojektował liczne budynki mieszkalne i usługowe, m.in. na terenie warszawskich Bielan – osiedla Bielany I-IV, wpisane przez SARP na listę dóbr kultury współczesnej.

Wraz z żoną zajmował się badaniem synagog. Opracowali liczne publikacje na temat architektury żydowskiej na terenach Polski.