Sayaka Murata
Zostań fanem autorki:

Sayaka Murata

Autorka, 45 lat 44 czytelników
6.7 /10
39 ocen z 1 książki,
przez 39 kanapowiczów
Urodzona 14 sierpnia 1979 roku w Japonii
Sayaka Murata (jap. 村田 沙耶香 Murata Sayaka) – japońska pisarka, laureatka Nagrody im. Akutagawy.

Murata od dziecka była entuzjastką mangi oraz powieści dla dziewcząt; sama zaczęła pisać w szkole podstawowej. Jej debiutanckie opowiadanie Junyū, które napisała w 2003 roku w trakcie studiów, zostało wyróżnione nagrodą Gunzō Prize for New Writers. Jej dziesiąta powieść Dziewczyna z konbini, wydana w 2016 roku, nawiązuje do własnych doświadczeń Muraty, która przez prawie 18 lat pracowała na niepełnym etacie w konbini (sklepie typu convenience store). Książka przyniosła autorce rozgłos: sprzedała się w ponad 600 000 egzemplarzy w Japonii, została przetłumaczona na 20 języków i znalazła się na liście najlepszych książek 2018 roku według tygodnika The New Yorker. W roku publikacji Dziewczyny z konbini Murata została wybrana kobietą roku przez japońską edycję magazynu Vogue.

Twórczość Muraty dotyka problematyki ważnej dla społeczeństwa japońskiego, takiej jak tradycyjne role społeczne kobiet i mężczyzn, seksualność czy aseksualność oraz samotność.

Książki

Dziewczyna z konbini
Dziewczyna z konbini
Sayaka Murata
6.7/10
Seria: Seria z Żurawiem

Jedna z najgłośniejszych japońskich powieści ostatnich lat! Keiko Furukura mimo swoich 36 lat wciąż pracuje dorywczo w konbini, jednym z sieciowych sklepów wielobranżowych, gdzie ekspedientami są zaz...

Serie i Cykle

Cytaty

U ludzi patrzących na kogoś z góry szczególnie ciekawe są oczy. Niekiedy widać w nich strach przed sprzeciwem lub czujność, innym razem świecą wojowniczym blaskiem, jakby mówiły: »masz inne zdanie, to wal śmiało, nie boję się«; kiedy ktoś gardzi nieświadomie, jego oczy otacza płyn, w którym widać ekstatyczną rozkosz zmieszaną z poczuciem wyższości - bywa nawet, że gałki oczne pokrywają się błyszczącą warstwą.
Początek dnia. Świat się budził; przypominał skomplikowany mechanizm, którego zębatki właśnie zaczynały się kręcić. Miałam wrażenie, że jestem jedną z nich - stanowiłam trybik wielkiej maszyny obracający się wokół własnej osi.

Komentarze