Zygmunt Trziszka

Zygmunt Trziszka (ps. Junior Starszy, Tezet, Trziszka-Trziszkow Z., Wiator Polański) – polski prozaik, publicysta, krytyk literacki, związany z tzw. nurtem chłopskim lub wiejskim w literaturze.

Ukończył studia na Wydziale Filologii Polskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Jako prozaik zadebiutował w 1961 roku na łamach prasy. W latach 1955–1962 pracował w szkolnictwie (Gorzów Wielkopolski). W okresie od 1962 do 1974 pracował w prasie (m.in. jako redaktor „Dziennik Ludowego”).

Od 1971 roku mieszkał w Warszawie. W latach 1982–1990 był redaktorem „Miesięcznika Literackiego”. W 1970 roku otrzymał nagrodę im. Piętaka za powieść Romansoid. Zajmował się twórczością m.in. Edwarda Stachury, Tadeusza Nowaka[3], a także Leopolda Buczkowskiego, o którym napisał kilka publikacji, m.in.: Leopold Buczkowski, Mój pisarz, a także wstęp do jego Prozy żywej. Zmarł śmiercią samobójczą.