Intruz recenzja

Stephenie Meyer znana jest przede wszystkim z sagi „Zmierzch”. Ten wampirzy cykl ma swoich zagorzałych przeciwników, jak i sympatyków. Byłam jednak ciekawa dalszej twórczości tej pisarki, dlatego nie mogłam ominąć książki „Intruz”. Opis z okładki bardzo mnie zaciekawił, więc kiedy nadarzyła się okazja, po prostu zabrałam się za czytanie. Czy lektura przypadła mi do gustu? Potrzymam Was jeszcze chwilkę w niepewności;).

Kilka słów o treści... Świat przyszłości. Ludzka rasa jest na wymarciu. Dawno temu doszło do inwazji obcej cywilizacji, która niepostrzeżenie przejęła ludzkie ciała, umysły i ich życia. Człowiek jest po prostu skorupą, pancerzem, w którym mieszkają najeźdźcy. Na świecie zostali nieliczni buntownicy, ale jest ich tak mało, że sprawa jest przesądzona. Poznajemy Melanie, młodą rebeliantkę, jedną z nielicznych niezasiedlownych. W jej ciele zostaje umieszczona dusza o imieniu Wagabunda, która powinna się szybko przystosować do nowych warunków. Intruz powoli zapuszcza się w umysł dziewczyny, zatapia w jej wspomnieniach, aby znaleźć szczątki informacji o kryjówce ludzi. Jednak im głębiej drąży, tym okazuje się, że umysł Melanie nie zniknął, ale walczy z nią o swoją własną przestrzeń! Dziewczyna próbuje przejąć władzę nad swoim ciałem, więc podsyła wspomnienia o swoim ukochanym, za którym tak tęskni i boi się o jego los. Mimo, że Wagabunda i Melanie stoją po przeciwnej stronie barykady, to jednak zawiązuje się między nimi dziwna więź....

Naprawdę jestem pod wrażeniem. W sumie spodziewałam się czegoś zdecydowanie słabszego a sięgając po książkę kierowałam się przede wszystkim ciekawością i pozytywnymi recenzjami czytelników. Nie sądziłam jednak, że opowieść stworzona przez pisarkę tak bardzo przypadnie mi do gustu. Od pierwszych stron wciągnęłam się w fabułę, która jest szalenie oryginalna i pomysłowa. Spodobała mi się ta historia, tak różna od innych jakie miałam okazję czytać. Co więcej, bardzo polubiłam główną bohaterkę i związane z nią osoby, które dość szybko stały mi się bliskie. Książka jest bardzo emocjonująca. Wraz z bohaterami odczuwałam targające nimi uczucia, zwłaszcza strach, przerażenie, niepewność, miłość, obawę przed konsekwencjami. Akcja jest dynamiczna, bez dłużyzn, więc znudzenie nam nie grozi. Język jest plastyczny, barwny, styl ciekawy a pióro lekkie.

„Intruz” to świetna książka, od której trudno mi było się oderwać. Autorka porusza szereg ważnych zagadnień, które z pewnością skłonią nas do głębszych refleksji o istocie człowieczeństwa, ludzkiej naturze, bolesnych wyborach, trudnej miłości... Polecam, zwłaszcza jeżeli cenicie oryginalne i zaskakujące książki!

Moja ocena: 5,5/6