Ostatnia piosenka recenzja

Z każdą kolejną przeczytaną książką Sparks'a, nabieram pewności, że jest to jeden z moich najukochańszych, współczesnych autorów. Sparks pisze książki proste, trochę naiwne, ale też bardzo ciepłe. Jest w nich cudowny klimat, który moim zdaniem potrafi stworzyć tylko autor 'Ostatniej piosenki'.

Historia opowiada o siedemnastoletniej Ronnie, która mimo swojej niechęci musi spędzić wakacje w małym miasteczku, u swojego dawno niewidzianego ojca. Już pierwszego dnia pobytu dziewczyna przypadkowo poznaje Willa, miejscowego chłopaka. Młodzi szybko łapią wspólny język i stają się sobie coraz bliżsi. Okazuje się, że najgorsze lato w życiu Ronnie nie musi być wcale takie złe...

Główna bohaterka Ronnie, a właściwie Veronica Miller jest naprawdę bardzo fajną postacią. Na pozór dziewczyna wydaje się typową nastolatką z NY, jednak szybko okazuje się, że tak naprawdę jest bardzo mądrą i wrażliwą osobą. Podobała mi się jej relacja z młodszym bratem. Mały był szczęściarzem, że miał taką siostrę.
Will mimo, że różnił się od Ronnie 'pozycją' również nie był typowym nastolatkiem. Nieważne były dla niego imprezy, ale przyjaźń i miłość.

Zakończenie było takie jak przewidziałam. Nie do końca szczęśliwe, ale to tylko plus dla historii. Inne zakończenie kompletnie nie pasowałoby do reszty powieści.


Ocena: 5/5
Klimat, ciepło płynące z każdej strony, ciekawe postaci, pierwsza miłość i wiele innych rzeczy, które u Sparks'a cenię najbardziej.
Jak najbardziej polecam.