Felix, Net i Nika oraz gang Niewidzialnych Ludzi. recenzja

Do serii Felix, Net i Nika mam ogromny sentyment. Po pierwszą część sięgnęłam chyba w drugiej klasie podstawówki. Wtedy byłam sporo młodsza od bohaterów, a teraz choć jestem sporo starsza to przeczytałam tom pierwszy z nie mniejszym zainteresowaniem.

Muszę przyznać, że pan Kosik napisał świetną książkę. Bohaterowie są w niej jak najbardziej realni, mogłoby się chwilami zdawać, że istnieją na prawdę. Widać było, że każdy był oddzielnie dokładnie przemyślany - dzięki temu, mimo że na początku pojawiło się mnóstwo postaci, nie miałam problemu z ich rozróżnieniem, a zdarza mi się to często.

Kolejną rzeczą jest wielowątkowość fabuły. Co prawda kręci się wokół tematu tytułowego Gangu Niewidzialnych Ludzi, ale w książce znajdziemy mnóstwo innych ciekawych wydarzeń. Mam takie maciupkie wrażenie, że te kilka lat temu (o Jezu... wychodziło by, że prawie dziesięć!), kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po tom numer jeden, podobał mi się on trochę bardziej. Wydaje się mi, że jednak nowsze części serii są przystosowane bardziej do mojego wieku, a te pierwsze zawierają wątki, które... hm, mniej mi odpowiadają. I mówię tu głównie o motywie Świętego Mikołaja, który zupełnie mi nie pasował do gatunku science-fiction.

To co najbardziej lubię w tej serii, to możliwość dowiadywania się ciekawych rzeczy z różnych dziedzin. Raczej w innych okolicznościach nie miałabym okazji poczytać o budowie różnych robotów, tworzeniu sztucznej inteligencji i wielu innych. A tutaj to mam i do tego w dość przystępnym (przynajmniej dla mnie) języku.

Ostatecznie mogę powiedzieć, że książka mi się bardzo spodobała, mimo tego małego minusika oraz że czytam ją już któryś raz (trzeci? czwarty?). Zachęcam was serdecznie do sięgnięcia po serię Felix, Net i Nika bo na prawdę warto :)