Ludzie dziwnie na mnie patrzą, a ja nie wiem, co chcą we mnie zobaczyć. Nie wiem, kim mam być. I prawda jest taka, że nie chcę wiedzieć. Nie chcę spełniać oczekiwań obcych ludzi.
Został dodany przez: @m_opowiastka@m_opowiastka
Pochodzi z książki:
Wszystko już było
Wszystko już było
Marta Lenkowska
7.4/10

Częściowa utrata pamięci to przekleństwo czy błogosławieństwo? To utrata własnej tożsamości czy szansa na rehabilitację? Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem? Kto chce pomóc, a kto zaszkodzić? Prz...

Komentarze