“Znowu ma coś swojego, swoje miejsce, gdzie może się schować, zniknąć przed tą całą kotłowaniną, niech to wszystko chuj, przecież tak nie da się żyć. Nic dziwnego, że ludzie łykają tabletki jakieś i wieszają się byle gdzie. ”
Wielobarwny i zaskakujący kalejdoskop ludzkich życiorysów Koniec świata za każdym razem wygląda inaczej. Jest pędzącą kulą, błyskiem szkła, pukaniem do drzwi. Czasami nadchodzi w huku. Czasami cic...