Juliusz Erazm Bolek - polscy autorzy dla nakanapie.pl

Mam wrażenie, że 'SKRÓTY SZALEŃSTWA" to bardzo niedoceniona książka.
Cóż łatwiej jest mi dokonywać projekcji niż autorom pisma świętego,
jednak sądzę, że bardziej dogłębna analiza pozwala również tam
zobaczyć przyszłość, jeśli zaś chodzi o moją książkę, to
zapewne owszem jest tam parę rzeczy, które przewidziałem,
myślę jednak, że każdy kto chwilę dłużej się zastanowi
nad dziejącymi się rzeczami jest w stanie dojść do podobnych konkluzji
dotyczących przyszłości.

Hmmmmm...... Nie mam przekonania, że "Poezja w wersji tradycyjnej idzie do lamusa"
mam nadzieję, że ta diagnoza jest chybiona
rzeczywiście rozpowszechniam swoją twórczość
przy użyciu różnych mniej konwencjonalnych sposobów
jednak uważam, że nic nie zastąpi tradycyjnych książek.

Warto mieć również na uwadze, że istnieje współzależność formy i treści
a to oznacza, że zarówno treść oddziałuje na formę
jak i to że forma oddziałuje na treść,
a zatem książki w formie ebooków z czasem
będą wywierać wpływ na treść.
Jest to naturalne ponieważ inaczej czyta się książki papierowe
a inaczej elektroniczne,
przekręcanie stron, cofanie się, zaznaczanie
to wszystko wygląda inaczej
ma to również wpływ na odbiór
ponieważ inne skojarzenie przychodzą człowiekowi do głowy
kiedy dotyka papieru, a inne kiedy dotyka klawiatury i patrzy w monitor.
ZATEM JEST RYZYKO ŻE NADCHODZI ZMIANA

Ok, być może wyraziłam się zbyt na skróty mówiąc o niechybnej podróży tradycyjnego przekazu poezji do lamusa.
Julku, miałam na myśli docieranie, trafianie do odbiorcy w szerokim pojęciu.
Bo.
Bo czasy mamy mocno "fleszowe" - co błyśnie jest widoczne. Co daje poradę i rozwiązania - jest pożądane. Stąd popularność poradników i wielu wcale nie ciekawych elementów kultury pop. Zresztą znasz się na tym i wszystko wiesz, szanowni Czytelnicy tego wątku także - odkąd śledzę zachwycam się poziomem pytań i kulturą pisania całymi zdaniami w tym portalu...
Poezja każe myśleć, prowokuje zadumę, na którą w szybkim życiu statystyczny Polak i nie-Polak niekoniecznie ma czas. Dziś na topie jest i owszem rozwój osobisty podany na talerzu w formie narzędzi gotowych do odpalenia: cel! pal! - ale nie w formie poetyckiej. Nie ma czasu. Gnaj! Leć! Rób!

Stąd ryzykuję stwierdzenie że poezja idzie spać.
Ale nie dla tych szczególnych ludzi których wciąż będzie bawić, nastrajać, prowokować, relaksować... W tradycyjnej formie pozostaje już NISZĄ - wystarczy spojrzeć gdzie leży w księgarni... (z dala od ciągu komunikacyjnego między regałami i zdecydowania nie na poziomie wzroku).
Stad też pochwalam - kontynuując wcześniejsze - nowe formy pokazywania poezji. Takie jak Twoje.
Ty robisz przełom a moda na poezję przyjdzie.
Już może idzie? ;-)
Ja w kazdym razie zastanawiam się jaka ciekawa byłaby "wojenka" amatorów "tańca z poetami" czy "mam talent do poezji" z przeciwnikami - i już widzę co by takie programy spowodowały. Nie wzięłabym chyba udziału - ale chętnie zjadłabym śmietanę.
A Ty?
(to jest pytanie od forumowiczki - czekam na poważną odpowiedź ;-) )

Wciąż piszę niejako na skróty bo to mega temat, a jednak chciałabym być dobrze zrozumiana... Ryzyko że nadchodzi zmiana powiadasz? Czemu nie? Amatorzy papieru będą zawsze - jak i ciemni fotograficznej czy filmów 8 mm...

A temat treści w książce elektronicznej jest ciekawy - czy słusznie rozumiem, że uważasz, że chyba będzie mniej nabożeństwa i "książki w książce"?...


No zobaczymy. Róbmy swoje ;-)

p.s. przepraszam że się tak rozpisałam

Ogromne zainteresowanie Pańską twórczością nie bierze się z nikąd. Pan (chyba) nie jest poetą, który napiszę książkę, przyjdzie na premierę, rozda dedykacje i czeka na oklaski. Słuchy chodzą, że Juliusz Bolek wychodzi z poezją do ludzi.
Cały czas można wyczytać, że organizuje Pan szereg wystaw, podczas których łączy Pan przyjemne z pożytecznym; rozmowa z ludźmi, zaprezentowanie chociaż skrawka twórczości. Pojawia się Pan na popularnych portalach społecznościowych. Pan walczy o to, by ludzie czytali poezję - Pańską poezję. Skąd ta determinacja? Skąd czerpie Pan pomysły na spotkania autorskie (wystawa ABSINTHE Na Placu Cafe, wystawa w Casynie i wiele wiele innych). W dzisiejszym świecie trudno o chwilę dla siebie, wszyscy gdzieś pędzą, więc skąd Pan czerpie tyle energii i czasu, by organizować wystawy, spotkania? Podejrzewam, że oprócz życia Poety ma Pan również swoje prywatne, pracę, dom, więc trudno pogodzić tyle rzeczy na raz. Może korzysta Pan z pomocy sztabu ludzi, którzy poświęcają się dla sztuki? ;-)

Zmiana jest ciągła.
Poezja też się skraca.
Poeci nie mają czasu pisać sonetów,
a czytelnicy nie mają czasu ich czytać.
To też oczywiście uproszczenie i skrót myślowy,
ponieważ powodu zaniku sonetu jest więcej.
Nie wiem czy w telewizyjnym programie
w którym z ludzi robi się idiotów wziąłbym udział,
na szczęście ten dylemat jest poza mną.

Nie sądziłem, że dokonuję jakiegoś przełomu,
ale z tej okazji przypomniał mi się mój pewien wiersz z przed lat:

OBWIESZCZENIE

poeci umarli
zapomniano gdzie grób poezji
w związku z tym
straceńczym absurdem
oraz ze wzmożeniem walki
przeciw uporządkowaniu świata
ogłasza się
ZMARTWYCHWSTANIE POEZJI

już w najbliższej przyszłości
wyspecjalizowane grupy
pierwszych poetów
przystąpią
do przywracania siłą kultury
wszelki opór będzie łamany
NIECH ŻYJĄ NOWI APOSTOŁOWIE

podważanie pryncypialnych zasad
oraz utrudnianie
wprowadzenia w życie
dobrej woli będzie karane
przypomina się jednocześnie
że mogą być popełnione błędy
jak zawsze w przypadku nowego
NIE NALEŻY ULEGAĆ PANICE

podpisano:
Juliusz Erazm Bolek

Nie odnoszę wrażenia o jakim "ogromnym zainteresowaniu moją twórczością"
ale może dlatego, że nigdy ie jestem nasycony i zadowolony
Rzeczywiście nie poprzestaję na premierach książek i dedykacjach.
Tak chyba w tym roku przegiąłem z ilością wystaw plastycznych
z udziałem moich wierszy - odbyły się już chyba cztery
i z tego co wiem to jeszcze nie koniec, bo będą pewnie jeszcze dwie
oczywiście o ile to się uda.
Z obecności na portalach społecznościowych nie czyniłbym jakiegoś sukcesu
Staram się popularyzować poezję, ale określenie,
że walczę - to chyba zbyt daleko idące stwierdzenie
Nie wiem skąd czerpię pomysły na imprezy artystyczne
one powstają tak jakoś same z siebie
I nie wiem skąd czerpię tyle energii i czasu,
bo wydaje mi się, że mam bardzo mało energii
Jakiś tam dom mam i pracę zarobkową też uskuteczniam.
Rzeczywiście realizacja tych projektów
bez pomocy osób życzliwych nie byłaby możliwa,
a jak znajduję czas, cóż radzę sobie podobnie jak pewien profesor
zapytany jak znajduje na wszystko czas?
"- To proste. Żonie mówię, że idę do kochanki, kochance mówię, że idę do żony, a ja tup tup, biegnę do biblioteki!"

Nie odnoszę wrażenia o jakim "ogromnym zainteresowaniu moją twórczością"
ale może dlatego, że nigdy ie jestem nasycony i zadowolony
Rzeczywiście nie poprzestaję na premierach książek i dedykacjach.
Tak chyba w tym roku przegiąłem z ilością wystaw plastycznych
z udziałem moich wierszy - odbyły się już chyba cztery
i z tego co wiem to jeszcze nie koniec, bo będą pewnie jeszcze dwie
oczywiście o ile to się uda.
Z obecności na portalach społecznościowych nie czyniłbym jakiegoś sukcesu
Staram się popularyzować poezję, ale określenie,
że walczę - to chyba zbyt daleko idące stwierdzenie
Nie wiem skąd czerpię pomysły na imprezy artystyczne
one powstają tak jakoś same z siebie
I nie wiem skąd czerpię tyle energii i czasu,
bo wydaje mi się, że mam bardzo mało energii
Jakiś tam dom mam i pracę zarobkową też uskuteczniam.
Rzeczywiście realizacja tych projektów
bez pomocy osób życzliwych nie byłaby możliwa,
a jak znajduję czas, cóż radzę sobie podobnie jak pewien profesor
zapytany jak znajduje na wszystko czas?
"- To proste. Żonie mówię, że idę do kochanki, kochance mówię, że idę do żony, a ja tup tup, biegnę do biblioteki!"

Ponieważ padło na tym forum pytanie o mojego ojca Zdzisława Jerzego Bolka to wspomnę jeszcze, że jutro w środę 22 czerwca mija 36 rocznica śmierci mojego taty,
który napisał m. in. taki wiersz:

PRZESŁANIE SYNOWI

synku
może przeniesiesz niby gołąb przez wielką wodę
moje marzenia (i twoje)
jak zielony listek jak list list do ciebie

i poprzez trwogę godzin i dni przyszłych
poszukiwania nadziei jak wody
ciągle odsłanianie
spod kurzu pustyni codziennie sypiącej
słów zapomnianych
słów które znały uczucia szlachetne
i poprzez miłość
która jak morska nawałnica
wynosi na fali wysoko
wysoko

w tym uniesieniu jakbyśmy chodzili po
morzu
jakbyśmy tańczyli na krawędzi
realności

i poprzez ciągle przedzieranie się jak
w górach ciszy
zamieci śnieżnej jak wśród obcych jak w śnie
starając się starając się aż do łez
odróżniać pozory od rzeczywistości

Gratuluję napisania poematu Sekrety życia, czy gdzieś można zdobyć ten poemat wydany w innym języku niż polskim?

Skróty szaleństwa otwierają oczy, za co pięknie dziękuję. Zastanawiam się jednak czy ta książka może powstrzymać świat przed szaleństwem?

Kontynuując temat poezji której los będzie może jeszcze za naszego życia taki bądź śmaki - dzięki za zamieszczenie tu OBWIESZCZENIA - wystarczy za podsumowanie i kropkę nad "żet" o przełomach :-)
Ja tylko jeszcze powielę stare polskie: róbmy swoje ;-)


Julku.
A kontynuując temat Taty Twojego - jutro dzień ojca który tradycyjnie od lat spędzam w pracy - jako córka i niezbyt-matka.. Dziękuję za ten wiersz bo otrzeźwił mnie bardzo.

I tym więcej nie mogę się doczekać stronki z wierszami p. Zdzisława.
Działaj Julek!

Dzięki za wszystkie odpowiedzi, to była przyjemność.
Pozdrawiam.

najwięcej wersji językowych poematu
"SEKRETY ŻYCIA Kalendarz poetycki"
można znaleźć na dedykowanej temu utworowi stronie http://www.life.art.pl/polish/i.html

na youtube znajdują się recytacje poematu w wykonaniu Andrzeja Ferenca, Anny Samusionek oraz w gwarze kurpiowskiej,
spodziewam się, że w tym roku pojawią się też filmy w innych wersjach językowych

Obawiam się, że nie tylko SKRÓTY SZALEŃSTWA
ale w ogóle nic nie może powstrzymać obłędu
w który podąża świat, niemniej należy być pełnym wiary

Agnieszko!
Przykro mi, że wiersz mojego Taty Ciebie otrzeźwił,
skoro jednak tak się Tobie podoba to niech będzie.

OBWIESZCZENIE - napisałem na początku lat 80 tych,
jak na razie zapowiedzi z obwieszczenia nie za bardzo się sprawdziły
;-)

Przecież otrzeźwienie jest dobre! Przecież dziękuję :-)

Kto pisał Panu tekstu na Pańską stronę www?

chodzi o stronę www.bolek.art.pl ?
nie wiem, to właściwie nie moja strona,
w każdym razie wiele rzeczy w niej nie akceptuję,
ale cóż w wielu i innych sprawach jest podobnie
przyzwyczaiłem się do tego,
a dlaczego się Pan pyta?
podoba się Panu ili nie?

Tak pytam o tę właśnie stronę.
Pytam bo mogę - do tego służą wywiady.

Zdziwiło mnie, że to nie Pańska strona podczas gdy na dole widnieje...

© 2011 Juliusz Erazm Bolek.
Designed by Luckythemes for Growth Hormone

Napisał Pan kiedyś, że "mądrość to połowa prawdy, drugiej połowy nie znamy". A Pan zna już swoją prawdę? A może Pan jest tą drugą połową? Czy ona jest prawdziwa?
I czy żyje Pan naprawdę, bo wie Pan, jak wyznawał Hildegard, że "żeby pisać prawdę, trzeba żyć naprawdę". Serdeczności!

Oczywiście, że może Pan pytać!
Ma Pan rację do tego służą takie okazje jak ta!
Wracając do sprawy strony
jak rozumiem twórcy strony dbają
o moje prawa autorskie do zamieszczonych na stronie materiałów,
niemniej nie robiłem tej strony.
Nie zwróciłem uwagi na datę,
data wskazywałaby, że to zupełnie nowe przedsięwzięcie.
Rozumiem, że zdziwiło Pana czy zrobiłem tę stronę samodzielnie?
Tak, nie zrobiłem tego. Nie potrafię.

Wchodzą na filozoficzne tory, do których zalicza się prawda......
Warto zaznaczyć, że prawda jest pojęciem bardzo subiektywnym.
Czy znam swoją prawdę?
Jeśli prawda jest subiektywna to w jakimś stopniu ją znam.
Jednak każdy dzień przynosi coś nowego
co zmienia obraz prawdy,
w tym sensie mimo, że znam prawdę
to ona nie stała tylko zmienna.
Nie da się wykluczyć, że jestem tą "drugą połową prawdy".
Tak jak napisałem wcześniej
jeśli prawda jest subiektywna,
to każda jest prawdziwa,
choć każdy może na jej temat mieć inne zdanie.
Czy żyję naprawdę?
Mam nadzieję, że tak,
chociaż myśląc o przyszłości
z projekcją jak spodziewam się, że będzie wyglądać
to chyba wolałbym żyć na niby.

I jeszcze jedno. A jaką prawdę chciałby Pan po sobie zostawić jako Juliusz Erazm Bolek? Ten co żył naprawdę czy kochał naprawdę? Myśli Pan, że jednak w dzisiejszym życiu jedno musi wykluczać drugie? Dziękuję za odpowiedź.

Otóż nie. Mnie zdziwiło to, co jest tam o Panu napisane. I sposób, w jaki jest to ujęte. A teraz jeszcze mnie dziwi - że autor nie wie co się dzieje na stronie o nim. A sądząc po kopyrajcie nie jest to strona "fanowska" tylko przez niego akceptowana, więc być może "oficjalna".

Dziwić się ludzka rzecz.

Przecież to POECI mają chronić świat przed NAJGORSZYM !

coś więcej o Pana poezji konkretnej poproszę!

Ach! PRZEPRASZAM
Myślałem, że ta dyskusja na forum będzie trwała tydzień, ale okazuję się, że jeszcze nie wszystkich wyczerpałem......
;-)
będę odpowiadał i rozmawiał w tempie w jakim będę nadążał
w pierwszej kolejności odpowiedź dla BALU
Tak jak wspomniałem wcześniej,
prawda jest subiektywna.
Myślę, że można i żyć i kochać jednocześnie.

Korzystając z okazji,
ponieważ pytania są adresowane do mnie personalnie,
to chciałbym przypomnieć i zaznaczyć,
że należy
ODRÓŻNIĆ AUTORA OD PODMIOTU LIRYCZNEGO
to co jest pisane w pierwszej osobie liczby pojedynczej
nie oznacza, Że jest to wypowiedź autora,
identyczna z jego poglądami, zachowaniami czy postawami,
choć często tak bywa,
a niektórzy twórcy są potrafią tylko o sobie,
bo więcej świata nie widzą.

>>>error<<<

>>>error<<<
to bardzo ciekawa wypowiedź, choć nie wiem jak się do niej ustosunkować?