Netflixowy Dracula

Ja zamierzam na dniach - gdy sprawdzę. Dam znać, co do opinii, ale póki co zapowiada się wybornie. :)

Ja z żona oglądam, jest dobrze zrobiony, bardzo oryginalny, są zwroty akcji :) Wypowiem się jeszcze raz jak zobaczymy do końca :) 

Widziałem pierwszy odcinek i bardzo mi się podobał. Trochę śmieszny, trochę straszny i obrzydliwy ale świetnie się bawiłem (motyw z głową zakonnicy był niesamowity ;)), do tego cudowne oldschoolowe efekty specjalne - serial zapowiada się dobrze. 

Hmmm... mi się nie podobało. Tzn dopóki hrabia był stary to super, naprawdę. Świetne też są sytuacje, jak on się psychicznie znęca nad tym biednym Harkerem. No ale te zombiaki to już... A im dalej to tylko gorzej, moim zdaniem. Odcinek drugi to klapa zupełna, jeśli nie brać pod uwagę ostatniej sceny, która jest tak zaskakująca, że aż mi szczena opadła. I to właściwie jedyny taki moment. Dracula (postać) mnie do siebie nie przekonał. No bo jaką to on ma motywację? Ślizga się przez stulecia, a do Anglii się przeprowadza z nudów. Jakieś takie to płaskie, co nie? U Coppoli to było love story jak się patrzy i bohater skrzywdzony przez Boga, podczas gdy tutaj... Nie wierzę też w siostrę Agathę. Jest sympatyczna, ale czy wiarygodna? Dla mnie tak trochę średnio. Generalnie w moim odczuciu to jest więcej minusów niż plusów. 

Przemęczyłem pierwszy odcinek. Średnio jestem zainteresowany kontynuacją. Momentami zgrzyta campem ku uciesze współczesnej widowni. Nie żeby oryginał był nieskazitelny, ale wyszło sztucznie, choć efekty specjalne podziwiam - ktoś się starał, doceniam. Niestety wygląda jak niezgrabne streszczenie książki do połowy, bo twórcy średnio trzymają się pierwowzoru. Mam problem z aktorami, bo arystokratyczny Dracula jest postacią numer jeden, pozostali średnio pasują do swoich ról. Widać, że autorzy chcieli poeksperymentować - i obok zacnych scen (transformacja wilka!) pojawiają się groteskowe przebitki (urwana głowa, co to ma być?!). Balansuje między powagą a zamierzonym humorem prosto z bazaru. Niestety - dominuje to drugie i momentami brakowało efektu muzycznego z Benny Hilla, żeby było przaśnej. Nie będę udawał - umęczyłem się okrutnie, chociaż początek zapowiadał się elegancko. Piękna sceneria, jak na możliwości telewizyjne, rozmowy przy świecach. Ale z czasem zacząłem żałować, że twórcy szybko przenieśli się w kiczowaty spektakl z absurdalną ilością posoki. Powiem tak - nikt nigdy nie dorówna Stokerowi w budowaniu atmosfery. Dzisiejsi twórcy są na to za ,,głupi'', ale są zbyt ,,nowocześni'', żeby dekorować świat w starych barwach.

Yeap, początek zapowiadał się naprawdę dobrze i jak się stary pojawił, to ja się zacząłem zastanawiać, czy aby na pewno chcę to oglądać po ciemku ;)

Poza tym odcinki seriali nie powinny trwać po 90 minut. Męczące.

To prawda - seans jak na pełnometrażowe kino. Wydaje mi się, że autorzy chcieli podejść do tematu ambitnie - stąd ambiwalencja uczuć. Czyli mocarny początek, potem mogło się okazać, że budżet nie pozwoli i odjechali w komedię. Rysując Draculę jak postać z kreskówki.

To dziecko zombie z trzeciego odcinka... okropność.

Zaczęliśmy z mężem, ale doszliśmy do połowy drugiego epizodu i przerzuciliśmy się na Casablancę :)

W gruncie rzeczy to jest naprawdę dziwaczna produkcja. Te odcinki po 90 minut, coś tam z oryginału, coś tam z zombieland, coś tam z Agathy Christie... Tak jakby nie mieli precyzyjnego pomysłu, tylko pomieszali kilka różnych i wyszło takie nie wiadomo co.

Rewatch robiłam chyba trzy razy i osobiście jestem zachwycona, ale ja dość bezkrytycznie podchodzę do produkcji Moffata i Gatissa. Doskonały niemal dobór aktorów, chociaż siostra Van Helsing jako postać dość irytująca. Ja jestem generalnie na tak.

Kurczę nie miałam jeszcze czasu sięgnąć, ale miałam to na liście do obejrzenia. Czytając Wasze wypowiedzi zaczynam się wahać.

Czytałam opinie, że trzeci odcinek to nieporozumienie i zgadzam się z tym. Jest zrealizowany w kompletnie innej scenografii i z zupełnie innej perspektywy. Poziom pewnych nieścisłości jest duży, sporo też niedomówień. 
Doktor Helsing, hmm.... cóż, już gdy pojawiła się zakonnica Agata miałam mieszane uczucia co do tej postaci ale kiedy do serialu wkracza dr Helsing, zakonnica to pikuś.
Największą zaletą serialu jest dobór aktora, który wcielił się w postać tytułowego Drakuli. Claes Bang hipnotyzuje, przyciąga i zdaję się być urodzony do tej roli. Wypada bardzo przekonująco.

Obejrzałem drugi odcinek. Podobał mi się chociaż to było niemożebnie głupie, niemal jak meet my spartans.

No to czemu Ci się tak podobał, jestem ciekaw.

na mój rozum, jak już robić parodię to po całości jak „Naga broń” :)

W sobotę skończyłem, całość oceniam tak na 6/10, ma swoje lepsze i gorsze chwile, mimo wszystko dobrze mi się go oglądało.

1 odc super
2 odc "takise"
3 odc nieporozumionko poza panią Lydią West ;)

Zgadzam się z Mackowym. Nie można West porównywać do Charlize Theron. To tak jakby porównać osiołka do czystej krwi arabskiej konia.

No ale my ich nie porównujemy. Mnie się obie panie podobają :)
Chociaż wiadomo, Charlize rządzi ;)

Charlize jest piękna a przede wszystkim jest utalentowana. Lydia West... szczerze? Słabo wyszła, po tuningu lepiej :)

Clooney to moja miłość od dawna, niestety, cham, śmiał się ożenić. A syna spłodził o dwadzieścia kilka lat za późno.
I tak, w ER nie był jeszcze siwy ;)

Dobra, dzwoniłam do Seana. Mówi, że nie ma sprawy tylko impreza będzie dopiero za dwa tygodnie. Bilety przyjdą pocztą, aspiryne swoją mieć trzeba, alko jest nie ma barmana. Fred, zalatwilam Ci robotę :D