Temat
Piszemy opowiadanie.
Postów na stronie:
2013-05-18 12:36
#
Hej ludzie ;p Przeglądałam sobie tematy na forum i nie znalazłam podobnego, a przysżło mi do głowy, by wspólnie z wami napisać historię. Zasady byłyby takie, że każdy dopisywałby po fragmencie. Na pewno gdzieś juz to kiedyś widziałam, więc to nie mój pomysł, ale chyba nie na forum Nakanapie.pl :) To co, komu się podoba? Jeśli wątek się powtarza, to przepraszam, naprawdę szukałam ale może jestem ślepa :D
To zaczynam.....
Rażące światło prześwitywało przez jasny brąz moich powiek. Odruchowo zacisnąłem je mocniej, a z pomiędzy warg uleciał cichy jęk.
- Wstawaj, no... - szepnął męski, niski głos, zniecierpliwionym tonem. Poczułem szturchające moje ramię dłonie. - Obudź się! - powtórzył, zirytowany.
- Czego?! - otworzyłem szeroko oczy. Jeden z niewolników stał nad moją twarzą ze zmartwioną miną, przygryzając wargę. Z wnętrza mojego żołądka nadpłynęła nagle fala oburzenia.
- Nie odzywaj się do mnie tym ... - zacząłem, jednak niewolnik podniósł palec do ust.
- Ciszej... Nie jestem tym, za kogo mnie masz, cesarzu.
To zaczynam.....
Rażące światło prześwitywało przez jasny brąz moich powiek. Odruchowo zacisnąłem je mocniej, a z pomiędzy warg uleciał cichy jęk.
- Wstawaj, no... - szepnął męski, niski głos, zniecierpliwionym tonem. Poczułem szturchające moje ramię dłonie. - Obudź się! - powtórzył, zirytowany.
- Czego?! - otworzyłem szeroko oczy. Jeden z niewolników stał nad moją twarzą ze zmartwioną miną, przygryzając wargę. Z wnętrza mojego żołądka nadpłynęła nagle fala oburzenia.
- Nie odzywaj się do mnie tym ... - zacząłem, jednak niewolnik podniósł palec do ust.
- Ciszej... Nie jestem tym, za kogo mnie masz, cesarzu.
# 2013-05-18 12:36
Odpowiedz ▼
Ja moge przesłac na priv jak ktos bedzie zainteresowany bo na forum się wstydzę ;)
# 2013-08-07 17:50
Odpowiedz ▼
2014-01-23 21:12
#
Wytrzeszczyłem oczy.
- ,,Co ten wieśniak opowiada?'' - pomyślałem.
- Przyszedłem by cię uratować - rzekł z trwogą w głosie - o panie, twój brat Miraz planuje zamordować Cię dzisiaj, podając Ci przy obiedzie kielich z winem, w którym jest trucizna.
Pomyślałem, że szykuje się nowa przygoda. Szybko wstałem i ubrałem się, po czym wybiegliśmy cicho z namiotu...
- ,,Co ten wieśniak opowiada?'' - pomyślałem.
- Przyszedłem by cię uratować - rzekł z trwogą w głosie - o panie, twój brat Miraz planuje zamordować Cię dzisiaj, podając Ci przy obiedzie kielich z winem, w którym jest trucizna.
Pomyślałem, że szykuje się nowa przygoda. Szybko wstałem i ubrałem się, po czym wybiegliśmy cicho z namiotu...
# 2014-01-23 21:12
× 1
Odpowiedz ▼
2014-01-27 22:39
#
Namiot Miraza (świetne imię, raduls01 ^^) znajdował się na skraju polany. Od kiedy pamiętam, wraz z nim wyruszałem na coroczne polowanie na jelenie. Zaczęło się to jeszcze za życia ojca, po ktorym odziedziczyłem tron ze względu na to, że byłem jego pierworodnym.
Omijałem namioty prędko, nie zapominając jednak o należytym dostojeństwie... Ale chwila. Zacząłem myśleć jasno.
- Miraz? Miraz chce mnie zabić? Przecież on nigdy nie pragnął tronu... - nie zdążyłem się odwrócić, kiedy zauważyłem błysk ostrza tuż przy mojej szyi. Natychmiast złapałem zamachowca za nadgarstek i wykręciłem mu rękę. - Mów! Kim jesteś i kto cię nasłał!
Omijałem namioty prędko, nie zapominając jednak o należytym dostojeństwie... Ale chwila. Zacząłem myśleć jasno.
- Miraz? Miraz chce mnie zabić? Przecież on nigdy nie pragnął tronu... - nie zdążyłem się odwrócić, kiedy zauważyłem błysk ostrza tuż przy mojej szyi. Natychmiast złapałem zamachowca za nadgarstek i wykręciłem mu rękę. - Mów! Kim jesteś i kto cię nasłał!
# 2014-01-27 22:39
Odpowiedz ▼
Napastnik kulił się u moich stup wijąc się z bólu.
- Kto cię przysłał?- krzyczałem nie wiedząc co innego mógłbym zrobić
- Kto cię przysłał?- krzyczałem nie wiedząc co innego mógłbym zrobić
# 2015-01-17 09:52
Odpowiedz ▼
@martajas1
3
książki
14 postów
2020-04-03 11:02
#
Skulony u mych stóp osiłek milczał uparcie , w ciszy która nastała usłyszałem bliżej nie określony dzwięk , zrozumiałem że nie jesteśmy sami . Moje myśli urządziły sobie prawdziwą gonitwę ,kto tam się czai ,ilu ich jest ,czy prawdą ma być to że mój brat ....
# 2020-04-03 11:02
Odpowiedz ▼
@Malpa
118
książek
5857 postów
2020-04-04 16:18
#
Ma związek partnerski z moim najlepszym przyjacielem? Gdzie godność? Honor? Nie bacząc na osiołka skulonego u moich, co by to nie było, stup, poderwalem się do galopu. Bieglem i walnalem głową w drzewo. Osiołek u stup rży ze śmiechu a ja wiem że coś się za tym kryje. Żeby poznać tę tajemnicę postanowiłem zasięgnąć porady u....
# 2020-04-04 16:18
× 1
Odpowiedz ▼
2020-04-04 17:40
#
… u nadwornego radiestety. Sława jego różdżki okrążyła świat dysku po obwodzie chyba liczbę pi razy, równie osławioną jak sama różdżka Vanivdzicha. Lecz tutaj nie był świat dysku. To była zupełnie inna rzeczywistość... Spojrzałem przez okrągłe okienko na falujące morze gęstego lasu porośniętego gęstymi jak broda hipsterskiego drwala świerkami. Podrapałem się po klacie, porośniętej czarnymi kędziorami równie bujnej jak las, na który patrzyłem. Dzięki nim nigdy nie marzłem. Brawo ja! Upiłem łyk wina czując jakie teraz badziewie produkują. Skrzywiłem się z niesmakiem. „Wszystko zalane tandetą. Co za świat…” pomyślałem i odwróciłem się w stronę biurka, na którym leżała gruba książka telefoniczna. Nie miałem pewności, czy numer do Vanivdzicha jest jeszcze aktualny.
- Pandemius! – krzyknąłem podniecony i odsunąłem książkę tak, że mało brakowało, a spadłaby z ponurym praskiem na podłogę budząc z niespokojnego snu sąsiadkę z dołu, której kontakty ze strażą miejską tego podłego miasteczka były częstsze niż odpalane przez nią jeden od drugiego papierosy.
# 2020-04-04 17:40
Odpowiedz ▼
@Fredkowski
260
książek
8993 posty
2020-04-04 23:02
#
I wtedy dotarło do mnie, że jest lepsze rozwiązanie. Po prostu pojadę do brata i przemówię mu do rozsądku. Tak, nie będę się z nim cackać. Za to co zrobił? Za tę zdradę? Otworzyłem więc szufladę i wyjąłem z niej kastet. Będzie bolało, pomyślałem, ale zanim zdążyłem cokolwiek zrobić...
# 2020-04-04 23:02
Odpowiedz ▼
@Tanashiri
499
książek
4809 postów
2020-04-05 10:47
#
... zadzwonił telefon. Wziąłem głębszy oddech. Dzwonił Max, a kiedy on dzwoni zawsze czegoś chce. Czego może chcieć tym razem?
-Halo - z trudem wypowiedzialem te tak kolokwialne słowo.
-Witaj, stary przyjacielu- głos mojego rozmówcy był spokojny, opanowany, tak jak zawsze - chyba powinniśmy się spotkać, mam coś co należy do Ciebie...
-Halo - z trudem wypowiedzialem te tak kolokwialne słowo.
-Witaj, stary przyjacielu- głos mojego rozmówcy był spokojny, opanowany, tak jak zawsze - chyba powinniśmy się spotkać, mam coś co należy do Ciebie...
# 2020-04-05 10:47
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-04-05 18:52
#
- No jasne - warknąłem - masz trzy moje planszówki, rękawice ze skórki, krawat w kurczaki i harmonijkę, nie licząc forsy, której mi nie oddałeś. Nie zawracaj dupy, nie mam czasu, ktoś usiłuje mnie zamordować. Chyba, że o czymś wiesz, to oddzwoń.
Szybko naciągnąłem na moją imponującą klatę ochronny półpancerz, zabrałem podręczny zestaw broni zaczepno-odpornej i ruszyłem w drogę, zabezpieczywszy wpierw namiot ochronnym zaklęciem. Dopiero uszedłszy z pół kilometra zorientowałem się, że pomyliłem zaklęcia. Zamiast usmażenia przez ognisty mur, ewentualny intruz narażał się jedynie na to, że przez następny tydzień będzie mu grało w głowie "Hej żeglujże, żeglarzu". No trudno.
Szybko naciągnąłem na moją imponującą klatę ochronny półpancerz, zabrałem podręczny zestaw broni zaczepno-odpornej i ruszyłem w drogę, zabezpieczywszy wpierw namiot ochronnym zaklęciem. Dopiero uszedłszy z pół kilometra zorientowałem się, że pomyliłem zaklęcia. Zamiast usmażenia przez ognisty mur, ewentualny intruz narażał się jedynie na to, że przez następny tydzień będzie mu grało w głowie "Hej żeglujże, żeglarzu". No trudno.
# 2020-04-05 18:52
× 1
Odpowiedz ▼
@Ive.Vivrebien
89
książek
22 posty
2020-04-10 11:25
#
Mimowolnie zacząłem podśpiewywać pod nosem A kilometry się dłużyły...
W końcu stanąłem pod Ponurym Borem- nie było to przyjazne miejsce. Jak by się ktos zapuścił tam po zmierzchu, a nie znal odpiwiednich zaklęć obronnych, mógłby stracić zmysły. Wszystko tam bowiem żyło własnym życiem.
Teraz jednak słońce wisiało wysoko, ruszyłem więc dziarskim krokiem nie oglądając się za siebie... nie pomyślałem nawet ile czasu zajmie mi ten marsz i czy rzeczywiście zdążę wyjść zanim księżyc rzuci swoją srebrzystą zasłonę...
W końcu stanąłem pod Ponurym Borem- nie było to przyjazne miejsce. Jak by się ktos zapuścił tam po zmierzchu, a nie znal odpiwiednich zaklęć obronnych, mógłby stracić zmysły. Wszystko tam bowiem żyło własnym życiem.
Teraz jednak słońce wisiało wysoko, ruszyłem więc dziarskim krokiem nie oglądając się za siebie... nie pomyślałem nawet ile czasu zajmie mi ten marsz i czy rzeczywiście zdążę wyjść zanim księżyc rzuci swoją srebrzystą zasłonę...
# 2020-04-10 11:25
Odpowiedz ▼
@martajas1
3
książki
14 postów
2020-04-20 13:39
#
Moje myśli krążyły wokół Miraza ,żadną miarą nie mieściło mi się w głowie że chce mnie zabić .Jedyne czego pragnął Miraz to władza nad wojskiem ,chciał walczyć , zdobywać nowe tereny ,wydawanie rozkazów lubił najbardziej .Nie założył do tej pory rodziny ,bo uważał że żona a może i dzieci usadziły by go w jednym miejscu a tego na razie nie chciał .Ale może było coś o czym jeszcze nie wiedziałem ...
Z moich rozmyślań wyrwał mnie jakiś głos a właściwie chyba kilka głosów , zacząłem nasłuchiwać i powoli kierować się w stronę z której dochodziły owe głosy . Zboczywszy ze swojej ścieżki przedzierałem się w miarę cicho i ostrożnie ,i nagle głosy choć ściszone były bardzo blisko .Przytulony do drzewa starałem się przez gęstwinę zobaczyć rozmawiające osoby ,zdziwienie moje było ogromne gdy zobaczyłem tam Miraza ,a także stryja Ralfa i nadwornego medyka Rufusa, dopełnieniem tego towarzystwa była moja ....
Z moich rozmyślań wyrwał mnie jakiś głos a właściwie chyba kilka głosów , zacząłem nasłuchiwać i powoli kierować się w stronę z której dochodziły owe głosy . Zboczywszy ze swojej ścieżki przedzierałem się w miarę cicho i ostrożnie ,i nagle głosy choć ściszone były bardzo blisko .Przytulony do drzewa starałem się przez gęstwinę zobaczyć rozmawiające osoby ,zdziwienie moje było ogromne gdy zobaczyłem tam Miraza ,a także stryja Ralfa i nadwornego medyka Rufusa, dopełnieniem tego towarzystwa była moja ....
# 2020-04-20 13:39
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-04-20 14:21
#
... ciotka Antylopa, która siedziała tam z nimi przy niewielkim ognisku w kapeluszu z kiścią winogron i wypchanym krogulcem na czubku. Ciotka Antylopa, która według planów rodziny miała nazywać się Penelopa, padła ofiarą drobnej na pozór pomyłki w dokumentach, co zwichrowało ją na całe życie. Mówiąc wprost, miała potężnego świra, co w połączeniu z majątkiem odziedziczonym po trzech nieświętej pamięci mężach stanowiło niebezpieczną mieszankę. Zobaczyć ją w Ponurym Borze wieczorną porą, przy ognisku, nad którym obracało się na rożnie coś podejrzanego, i w towarzystwie brata, który być może dybał na moje życie, było sporym wstrząsem i rodziło wiele pytań.
# 2020-04-20 14:21
× 1
Odpowiedz ▼
@martajas1
3
książki
14 postów
2020-04-20 18:23
#
Stryj Ralf i ciotka Antylopa razem to naprawdę spory wstrząs , ci dwoje razem to kłopoty ,zazwyczaj duże ,czy obecność nadwornego medyka to przypadek czy zabezpieczenie na wypadek gdyby ci dwoje skoczyli sobie do gardeł , czy może jest jakiś inny powód ...
Z moich rozmyślań wyrwał mnie trzask łamanych gałęzi ,ktoś się jeszcze zbliżał .Przywarłem do drzewa jeszcze bardziej i był to błąd którego zaraz pożałowałem ,czułem jak pędy wielkiego powoju oplatają mnie ściśle razem z drzewem ,jeżeli dotrwam do wschodu słońca powój mnie puści ale nie mogę się poruszyć .Zadanie trudne do wykonania ,zwłaszcza że nie miałem pojęcia kto się zbliża i co jeszcze przyniesie nadchodząca noc ...
Z moich rozmyślań wyrwał mnie trzask łamanych gałęzi ,ktoś się jeszcze zbliżał .Przywarłem do drzewa jeszcze bardziej i był to błąd którego zaraz pożałowałem ,czułem jak pędy wielkiego powoju oplatają mnie ściśle razem z drzewem ,jeżeli dotrwam do wschodu słońca powój mnie puści ale nie mogę się poruszyć .Zadanie trudne do wykonania ,zwłaszcza że nie miałem pojęcia kto się zbliża i co jeszcze przyniesie nadchodząca noc ...
# 2020-04-20 18:23
Odpowiedz ▼
@Malpa
118
książek
5857 postów
2020-04-20 20:42
#
I tak przez następne trzysta stron zastanawiam się kto się zbliża i trzeszczy gałęziami.
# 2020-04-20 20:42
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-04-20 20:49
#
Bo ten, kto zbliżał się i trzeszczał, zbliżał się i trzeszczał bardzo powoli, sumiennie wykonując swoje literackie obowiązki. Zbliżał się przez "ż", trzeszczał przez "rz", naprawdę, nie można mu było nic zarzucić, ale mnie, przywiązanemu powojem do drzewa, stanowczo akcja się dłużyła.
W końcu, po wielu, wielu stronach zbliżania się i trzeszczenia, tajemniczy osobnik minął mnie nagle i wkroczył na polankę, gdzie biwakowała większa i niesympatyczniejsza część mojej rodziny.
- Wielka Stopa! - pisnęła rozdzierająco ciotka.
W końcu, po wielu, wielu stronach zbliżania się i trzeszczenia, tajemniczy osobnik minął mnie nagle i wkroczył na polankę, gdzie biwakowała większa i niesympatyczniejsza część mojej rodziny.
- Wielka Stopa! - pisnęła rozdzierająco ciotka.
# 2020-04-20 20:49
Odpowiedz ▼
@Malpa
118
książek
5857 postów
2020-04-20 20:59
#
Spojrzałem i faktycznie widzę że ciotce spuchla stopa, była gigantyczna. Postanowiłem na wszelki wypadek nie uwalniac się z powoju bo ja już dobrze wiedziałem co będzie dalej. Noszenie ciotki na plecach. Nie będę się wychylal, poczekam sobie tu spokojnie aż mnie ktoś uratuje.
# 2020-04-20 20:59
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-04-20 21:04
#
- Ja żem tu - rzekł przybysz dudniącym głosem - jako przedstawiciel Związku Zawodowego Drwali z Ponurego Boru, przyszedł co do nielegalnej wycinki i podpalenia. Jest zakaz wstępu do Ponurego Boru, zakaz zbierania chrustu, zakaz palenia ognia, i w ogóle wszystko jest zakazane. I czego żeście mojego oswojonego megaszczura na rożnie upiekli?
# 2020-04-20 21:04
Odpowiedz ▼
@Malpa
118
książek
5857 postów
2020-04-20 21:04
#
@Tanashiri
499
książek
4809 postów
2020-04-28 20:19
#
Muszę pamiętać aby opróżniać kieszenie przed wejściem do lasu. Pamiętają jeszcze opakowania po ostatnich cukierkach, czekoladzie wiśniowej i śmietankowym lodzie rożku. Ja też pamiętam ich wspaniały smak, ciotka może podzielalaby mój zachwyt, gdyby nie to, że zjadłem je po kryjomu.
Niespodziewanie wśród sterty zgniecionych papierków w mojej kieszeni, wyczułem ostry, kanciasty przedmiot. Krawędzie były nierówne, zupełnie jakby był to...
Niespodziewanie wśród sterty zgniecionych papierków w mojej kieszeni, wyczułem ostry, kanciasty przedmiot. Krawędzie były nierówne, zupełnie jakby był to...
# 2020-04-28 20:19
Odpowiedz ▼
@milao.obr
42
książki
77 postów
2020-04-30 12:00
#
Klucz!
- Dlaczego miałem klucz w kieszeni? - pomyślałem.
Nie kojarzyłam go, nie był to oni klucz do mojej komnaty, ani do mojej biblioteki.
- Dlaczego miałem klucz w kieszeni? - pomyślałem.
Nie kojarzyłam go, nie był to oni klucz do mojej komnaty, ani do mojej biblioteki.
# 2020-04-30 12:00
Odpowiedz ▼
@Wiesia
653
książki
3518 postów
2020-08-08 21:31
#
Rozejrzałem się wokół.
- hym po co mi klucz w lesie...
Nagle podskoczyłem jakby mi kto szpikulec od szaszłyka wsadził w tyłek
- skarb!! Tu musi być zakopana skrzynia ze skarbem.
Nagle oklapłem zmartwiony
- co mi po kluczu skoro nie mam mapy. Gdzie ona może być?
- hym po co mi klucz w lesie...
Nagle podskoczyłem jakby mi kto szpikulec od szaszłyka wsadził w tyłek
- skarb!! Tu musi być zakopana skrzynia ze skarbem.
Nagle oklapłem zmartwiony
- co mi po kluczu skoro nie mam mapy. Gdzie ona może być?
# 2020-08-08 21:31
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-08-11 22:05
#
Przeszukałem obie kieszenie wewnętrzne półpancerza, skrytkę w hełmie, zakładki na drobne w onucach, odkręciłem gwint rękojeści topora, gdzie trzymam szczoteczkę do zębów (wojna wojną, masakra masakrą, a higiena w jamie ustnej być musi) - ale mapy skarbu nie było.
- Jeśli ją mam, choć nie wiem gdzie mam, a nigdzie nie mam, to gdzie ją mam? - zastanawiałem się półgłosem, żeby nie usłyszeli stryj i ciotka, chociaż nie musiałem się aż tak bardzo przejmować, bo właśnie wdali się w rękoczyny z drwalem.
- Pewnikiem w d.... - zasugerował cienki głosik tuż koło mojego ucha. Podskoczyłem. Na pniu drzewa siedział niewielki pluskwiak, przyglądając mi się intensywnie. Nie lubię robali, więc normalnie zrobiłbym z niego marmoladę, ale po pierwsze, z jego spojrzenia biło więcej inteligencji niż z twarzy moich krewnych, a po drugie, udzielił mi cennej wskazówki.
- Dzięki - burknąłem, sięgając w sugerowane miejsce.
Znalazłem mapę.
- Jeśli ją mam, choć nie wiem gdzie mam, a nigdzie nie mam, to gdzie ją mam? - zastanawiałem się półgłosem, żeby nie usłyszeli stryj i ciotka, chociaż nie musiałem się aż tak bardzo przejmować, bo właśnie wdali się w rękoczyny z drwalem.
- Pewnikiem w d.... - zasugerował cienki głosik tuż koło mojego ucha. Podskoczyłem. Na pniu drzewa siedział niewielki pluskwiak, przyglądając mi się intensywnie. Nie lubię robali, więc normalnie zrobiłbym z niego marmoladę, ale po pierwsze, z jego spojrzenia biło więcej inteligencji niż z twarzy moich krewnych, a po drugie, udzielił mi cennej wskazówki.
- Dzięki - burknąłem, sięgając w sugerowane miejsce.
Znalazłem mapę.
# 2020-08-11 22:05
Odpowiedz ▼
@Wiesia
653
książki
3518 postów
2020-08-11 22:46
#
Stryj i ciotka nagle zainteresowali się moimi wysiłkami.
-mrówki masz w pancerzu że tak się ciskasz? - spytał stryj
- Może dolać ci zupki - zatroszczyła się ciotka mieszając w kociołku.
- Nie chcę zupy - wrzasnąłem - znalazłem mapę!
- Jaką mapę, toż to brudne gacie - skrzywił się stryj.
- A może jednak chcesz zupki - nie dawała za wygraną ciotka. - przecież ci smakowała. Dobra, grzybowa... Sama grzybki zbierałam.
-mrówki masz w pancerzu że tak się ciskasz? - spytał stryj
- Może dolać ci zupki - zatroszczyła się ciotka mieszając w kociołku.
- Nie chcę zupy - wrzasnąłem - znalazłem mapę!
- Jaką mapę, toż to brudne gacie - skrzywił się stryj.
- A może jednak chcesz zupki - nie dawała za wygraną ciotka. - przecież ci smakowała. Dobra, grzybowa... Sama grzybki zbierałam.
# 2020-08-11 22:46
Odpowiedz ▼
@Airain
1086
książek
5355 postów
2020-08-12 20:18
#
Ta, jasne. Te same, co ją uwolniły od trzech mężów.
- Miraza też zaprosicie? - zaryzykowałem.
Stryj się zmieszał, ciotka zmieszała zupę, a ogłuszony drwal zamamrotał "miraz to taka... fata mrugana..."
- Miraza też zaprosicie? - zaryzykowałem.
Stryj się zmieszał, ciotka zmieszała zupę, a ogłuszony drwal zamamrotał "miraz to taka... fata mrugana..."
# 2020-08-12 20:18
Odpowiedz ▼
@Wiesia
653
książki
3518 postów
2020-08-13 00:55
#
Wystarczy że po jednej porcji zupy, gadałem ze świerszczami i próbowałem wyjąć z tyłka mapę.
Starczy tych bzdur! Mam klucz a skarb się sam odnajdzie, no może nie sam ale z pomocą pustelnika.
Zostawiłem ciotkę i stryja przy ognisku a sam ruszyłem do lasu, szukać tego mądrego dziada.
Starczy tych bzdur! Mam klucz a skarb się sam odnajdzie, no może nie sam ale z pomocą pustelnika.
Zostawiłem ciotkę i stryja przy ognisku a sam ruszyłem do lasu, szukać tego mądrego dziada.
# 2020-08-13 00:55
Odpowiedz ▼
@Tanashiri
499
książek
4809 postów
2020-08-14 00:24
#
Zapomniałem jednak, że jest niemal północ, w lesie jest ciemno a ja boje się ciemności. To mój pilnie strzeżony sekret. W oddali usłyszałem dźwięki, które były obce dla moich uszu... coś jak kwik prosiaczka połączonego z kaszlem.
Moje mięśnie momentalnie naprężyły się, pot spłynął po czole. Dźwięk niebezpiecznie się zbliżał, o ile w ogóle dźwięk może się poruszać. To nie mogła być ciotka, ją widok lasu paraliżuje. Od lat przeraża ją wszelkie stworzenie tu żyjące z kleszczem na czele. Stryja także wykluczył, zanim opuścił ich na polanie krewniak był zmieszany, w takim stanie nie poszedłby do lasu.
Usłyszał za sobą łamane gałązki pod ciężarem stóp jakiegoś intruza, za swoimi plecam...
Moje mięśnie momentalnie naprężyły się, pot spłynął po czole. Dźwięk niebezpiecznie się zbliżał, o ile w ogóle dźwięk może się poruszać. To nie mogła być ciotka, ją widok lasu paraliżuje. Od lat przeraża ją wszelkie stworzenie tu żyjące z kleszczem na czele. Stryja także wykluczył, zanim opuścił ich na polanie krewniak był zmieszany, w takim stanie nie poszedłby do lasu.
Usłyszał za sobą łamane gałązki pod ciężarem stóp jakiegoś intruza, za swoimi plecam...
# 2020-08-14 00:24
Odpowiedz ▼
Postów na stronie:
Odpowiedź
Grupa
Wasza Twórczość
Opowiadania, wiersze, miniatury...
