Aszantuiri. Tom 1. Dziecko odrodzenia

Dla mnie książki dzielą się na dwa typy: te które przeczytam i najczęściej szybko o nich zapomnę oraz TE o których będę pamiętał, w trakcie których towarzyszą mi dwa uczucia: pierwsze to chęć poznania co będzie się działo dalej, a drugie żal że niedługo skończy się książka. Aszanturi Dziecko Odrodzenia jest książką o której będę długo pamiętał. RFK napisał książkę w trakcie której świetnie się bawiłem towarzysząc losom trójki Aszanturi - ludzi z krwi smoków, które nazywane są również Dziećmi Odrodzenia, a także wielu innych barwnych postaci, których losy raz po raz krzyżują się… choć pewnie trafniejszym sformułowaniem była by kolizja. Książka RFK jest dla mnie kwintesencją fantasy, w której autor nie boi się jednak wplatać wątków oraz postaci wykraczających poza główny nurt tego gatunku. Tempo akcji można określić jednym znanym określeniem „Jak u Hitchcocka - najpierw trzęsienie ziemi, a potem napięcie będzie narastać", co bardzo mi odpowiada i przypomina rozgrywane w młodości sesje RPG, które były prowadzone przez najlepszego Mistrza Gry jakiego poznałem. Jako delikatny minusik wskazałbym fakt, że w niektórych momentach, w trakcie zmiany miejsc w których toczy się akcja, czułem się trochę zagubiony, ale uczucie to szybko mijało… domyślam się że wynikało to głównie z wielowątkowość akcji oraz złożoności wykreowanego świata. Podsumowując Aszanturi Dziecko Odrodzenia to kawał dobrego fantasy i z utęsknieniem czekam na następny tom. Polecam bardzo.

Muszę przyznać że nie lubię fantasy ale ową książkę dostałam w prezencie więc wypadało przeczytać i nie żałuję ! Książka mocno mnie wciągnęła, akcja jest bardzo wartka, porywająca
i to co podobało mi się najbardziej- zaskakująca i nieprzewidywalna ..!
Fakt- Bohaterów i zdarzeń jest bardzo wiele, ale pomocny jest spis Postaci na początku. Miejscami opisy może ciut zbyt długie, natomiast bardzo podoba mi się styl Autora, bardzo ciekawe porównania i metafory napisane tak aby czytelnik mógł sobie dosadnie wyobrazić co czuje dany bohater.
Czytając na pewno nie można się nudzić, książka wzbudza ciekawość co będzie dalej, dlatego też na pewno sięgnę po drugi tom .. Ogólnie zmieniłam zdanie na temat fantasy .. Odjęta jedna gwiazdka za błędy, ale to już w gestii Wydawnictwa raczej ..

Będzie to podwójna ręcenzja, od razu opowiem wam co nieco na temat pierwszej i drugiej części.

Aszanturi to historia kilkorga osób, które dowiadują się, że w ich żyłach płynie krew smoków. Ich zadaniem jest uratowanie królestwa przed demonami.

Początek pierwszego tomu był niezwykle obiecujący, wciągnęłam się porządnie. Z początku nawet nie było jakoś bardzo chaotycznie pomimo tego, że ci rozdział dostawaliśmy historię o całkiem innej osobie. Pomagał też w tym spis osób występujących w powieści. Dodatkowo na plus była również lista rozdziałów. Uwielbiam takie rzeczy. Po jakimś czasie to skakanie z jednej osoby na drugą powoli zaczęło mnie irytować i dekoncentrować. Nie mogłam się skupić na tym co czytam. Kiedy zaczęłam się wciągać w historię jednego bohatera, zaraz pojawiał się kolejny, całkiem nowy, o którym kompletnie nic nie wiedziałam i tak w kółko, przez całą książkę. Jednak myślałam, że może to tylko ten pierwszy tom jest taki chaotyczny, że może autor chciał pokazać nam wszystkie wątki, które w kolejnej części złączą się w jedną jasną spójną całość.

Niestety tak się nie stało. Początek drugiego tomu kompletnie mnie zaskoczył ponieważ rozpoczął się prologiem. Nigdy nie widziałam takiego zabiegu poza pierwszą częścią cyklu. Dodatkowo zostało nam przedstawione w nim kolejne tuzin osób, które chyba potem nie pojawiły się dalej w książce. Mówię chyba, bo przy takim natłoku bohaterów naprawdę ciężko było mi zapamiętać kto jest kim i po co w ogó...