Baśniobór. Plaga Cieni

W mojej opinii chyba najmniej spójna z cyklu.. Jakby autor miał za mało pomysłów albo też wręcz przeciwnie - miał ich zbyt dużo i nie umiał wybrać, które będą najlepsze. Ale może to jedynie moja opinia... takie "baśnioborskie zamydlenie oka" ;) . W każdym razie gdybym musiała wybrać część, bez której bez trudu sobie poradzę ze zrozumieniem treści pozostałych była by to na 100% "Plaga cieni" Chyba tylko satyry i Seth zasługują na odrobinę uwagi. Ale pewnie jestem niesprawiedliwa pisząc te słowa. Są one jednak moją opinią, której nie cofnę. Czekałam na "kryzys twórczy" i oto "się dokonał" poprzez "Plagę cieni". Czytacie na własną odpowiedzialność!

Za mną kolejne przygody Kendry i Setha. Tym razem Baśniobór atakuje dziwna zaraza. Magiczne istoty i nie tylko stają się mrocznymi cieniami. Rodzeństwo znowu musi uratować magiczny rezerwat. Tym razem dziewczynka i chłopiec otrzymują niespodziewaną pomoc. Osoba, która udzieli im wsparcia, jest mega charyzmatyczna, dlatego szybko ją polubiłam i żałuję, że nie było jej we wcześniejszych częściach. Nie zdradzam imienia celowo, bo nie chcę psuć Wam niespodzianki, a uwierzcie mi, niespodzianka będzie i to duża.

Liczyłam na troszkę inne zakończenie. Przy tym trochę zrobiło mi się smutno. Będzie mi brakować jednej z postaci, którą niestety musieliśmy pożegnać w “Pladze Cieni”. W ogóle ta część jest mroczniejsza. W poprzedniej nie było, że tak powiem, aż takiego rozlewu krwi. Ciekawe czy z każdą częścią będzie więcej niebezpieczeństw. Może saga dorasta wraz z czytelnikiem. Jestem ciekawa tego, co będzie dalej.

Szkoda, że prawie nikt nie docenia czynów Setha. Nikt się nim nie zachwyca tak jak Kendrą, a chłopak naprawdę robi dużo dla Baśnioboru oraz swoich najbliższych. W poprzedniej części, jak i w tej odwalił kawał dobrej roboty, a obyło się to bez większego echa. Mam nadzieję, że w kolej części usłyszy słowa podziękowania. Aby to sprawdzić, już zabieram się za “Tajemnice smoczego azylu”.

Kolejna część przygód Setha i Kendry ponownie bez reszty mnie wciągnęła. Tym razem rodzeństwo zostaje rozdzielone. Dziewczynka udaje się na tajne spotkanie Rycerzy Świtu, a później wraz z nimi wyrusza na niebezpieczną misję. Chłopiec z kolei musi zadowolić się zostaniem w Baśnioborze. Wydaje mu się to jawną niesprawiedliwością, a dni zapowiadają się nudno. Jego perspektywa zmienia się, gdy rezerwatowi ponownie grozi zagłada, a chłopiec okazuje się kluczem do rozwiązania zagadki.
Cudowna przygoda! Jak zwykle zresztą. Jestem wielką fanką Setha, który w tym tomie dorasta, zaczyna liczyć się z konsekwencjami swoich działań i nie postępuje już tak bezmyślnie, jak w poprzednich częściach. Nadal sporo ryzykuje, ale robi to świadomie. Do tego jego rozmowa z centaurami rozłożyła mnie na łopatki! Ten dzieciak jest wspaniały!
Nie mogę doczekać się kolejnego tomu!

Nie pamiętam poszczególnych tomów, więc podsumuję całość, jako dobrą i przyjemną fantastykę młodzieżową.