Opinia na temat książki Bentley

Bentley od zawsze ma chłodny stosunek do ludzi. Wyjątkiem jest relacja z Aidenem i Maddoxem, którzy są dla niego rodziną i współudziałowcami w jego firmie deweloperskiej. Jednak pewnego dnia poznaje Emmy, przy której szybko zdaje sobie sprawę, że nie chce żyć samotnie. Problemy pojawiają się, gdy interesy zaczynają zagrażać życiu dziewczyny.

Okładka, jak i opis książki sugerują kolejny romans z dość popularnym ostatnio motywem biurowym. I w pewnym sensie tak jest, bo interesy firmy Bentleya są prawie tak samo ważne, jak wątek romantyczny. Czyta się tę historię jednak bardzo przyjemnie, a dialogi pomiędzy bohaterami są całkiem zabawne. Dodatkowo nie odczuwałam zażenowania przez podejmowane decyzje, czy przez dziwne wątki. Cała historia miała od początku do końca sens, nawet w tych dramatycznych częściach. Jednak w połowie książki, historia niestety staje się dość przewidywalna. Gdyby poprowadzono ją wtedy inaczej, z pewnością wątki byłyby jeszcze ciekawsze.

Bentley, jak i Emmy były dla mnie postaciami neutralnymi. Nie denerwowali mnie, ale też jakoś specjalnie ich nie pokochałam. Książka przedstawiona jest z dwóch perspektyw, aczkolwiek miałam wrażenie, że narracja dziewczyny niezbyt dużo wnosiła do historii. Ważniejsze szczegóły opowiadane były głównie przez Bentleya i jego przyjaciół. O kumpelach Emmy również było mało, ale prawdopodobnie poznać je bardziej będzie można w następnych częściach. Cieszy mnie jednak, że bohaterowie rozmawiali ze sobą. Oprócz poznawania siebie nawzajem, byli ze sobą szerzy oraz poprzez dialog próbowali zażegnywać kryzysy. Mam sporą liczbę przeczytanych obyczajówek i romansów i niestety rozmowa między postaciami to rzadki element.

Pierwszy tom cyklu „Prywatne imperium” okazał się dla mnie dosyć przyjemny. Nie jest to wybitne dzieło, ale świetnie się przy nim spędza czas. Zwłaszcza wieczorową porą z kubkiem herbaty. Z pewnością przeczytam kolejne tomy tej serii. Tymczasem „Bentleya” oceniam na 6/10