Berło ziemi

Jeśli jesteś fanem fantasy, to jest to książka dla Ciebie, a jeśli dodatkowo jesteś wśród tych, którzy jeszcze nie czytali pierwszej części z cyklu "Żywioły", to pora nadrobić, gdyż 19 maja będzie miała premierę druga część cyklu pt. "Więzy Nieba".

Choć początkowo opowieść będzie się zdawać naiwna, tak samo jak jej główna bohaterka Shallia, to w trakcie czytania zobaczycie, że naiwność ta wypływa z jej wychowania, co jednak zmienia się to pod wpływem wydarzeń.

Przez wiele lat sąsiadujące ze sobą krainy toczą wyniszczająca wojnę. Lud Pustyni pragnie zawrzeć pokój z Krainą Kości, który przypieczętować ma małżeństwo córki wodza Shalli z władcą Calixem.
W dniu zaślubin Shalla odkrywa, że posiada moc żywiołu ziemi, a to staje się dla niej bardzo niebezpieczne, gdyż jej nowopoślubiony mąż pragnie zniszczyć wszelką magię.
Dziewczyna musi więc ukrywać swój dar nie tylko przed jego gwałtownością, ale i przed całym dworem, gdyż jako nowa Królowa od dnia zaślubin jej domem staje się nowa kraina.

Jednak nie tylko ona ma sekrety, a w miarę ich odkrywania robi się coraz niebezpieczniej nie tylko dla niej samej.

Shallia liczy na gorące uczucie, tymczasem zderza się z dotąd nieznanym dla niej światem, który ocieka przemocą i brutalnością, nie tylko tą fizyczną, strach staje się towarzyszem jej codzienności I z dotąd naiwnej dziewczyny kierującej się dobrocią i cierpliwością musi szybko stać się bardziej uważną, ostrożną i rozumną, gdyż na szal...

Czytając „Berło Ziemi” miałam nieodparte wrażenie, że autorka wzięła trochę „Pierwszego Maga” Rachel E. Carter, dodała odrobinę „Królestwa Mostu” Danielle L. Jensen, a także dorzuciła co nieco z twórczości Leigh Bardugo. Potem to wszystko wymieszała, posypała wiórkami kokosowymi dla niepoznaki i voila! „Berło ziemi” gotowe!

Jasne, podchodzę do tego z lekkim przymrużeniem oka, bo książkę czytało mi się naprawdę przyjemnie. Ale prawda jest taka, że „Berło ziemi” nie jest ani trochę oryginalne i powiela całe mnóstwo schematów, które znam już z innych książek. Nagle odkryta moc, którą główna bohaterka musi skrywać przed światem, aranżowane małżeństwo, niespodziewany sojusznik, ruch oporu… Nie brzmi na coś, czego jeszcze nie było, prawda?

Polubiłam tę historię i chętnie sięgnę po kolejne części z nadzieją na jakiś (chociaż niewielki) powiew świeżości. Nie chcę oceniać jej niżej niż siedem gwiazdek, bo jest naprawdę dobra i gdybym wcześniej nie czytała książek, które wymieniłam na początku, pewnie byłabym zachwycona „Berłem ziemi”. Fabuła, bohaterowie, kreacja świata, magia i jej sposób działania - to wszystko jest w tej książce na plus. Po prostu zabrakło mi efektu "wow" i czegoś, co wyróżni tę historię na tle mnóstwa innych. Pozostając przy kulinarnych nawiązaniach - czytanie "Berła ziemi" jest trochę jak jedzenie przez bity miesiąc w kółko tego samego dania. Niby pyszne, ale w końcu przestaje smakować, no bo jak długo można jeść to samo...

Ta książka przypadnie zdecydowanie do gustu fanom fantastyki i romansu... tylko nie takiego do jakiego zdążyliśmy się przyzwyczaić - czyli do romansu z ''bad boyem''.
Mega polecam!

Nie było źle, ale rozczarowanie za to było duże.

Zaczynając tą książkę, liczyłam, że główna bohaterka będzie silną kobietą, która zmieni świat. Nie do końca tutaj to było tak przedstawione. Irytacja czasami sięgała zenitu.

Shalia córka pustyni musi wyjść za mąż za króla, aby zakończyć wojnę i dać swoim ludziom pokój. Niestety odkrywa w sobie magię, której Król nienawidzi całym sercem. Czy uda jej się przetrwać na dworze?

Motyw magii jest tutaj na drugim planie i mam wrażenie, że niektóre uczucia bohaterów również. Shy, która widzi brutalność swego męża dalej wierzy w pokój. Do czego to musi dojść aby dziewczyna przejrzała na oczy. W sumie jest to logiczne podejście autorki, ale z dumnej córki pustyni dostajemy czasem naiwną, grzeczną dziewczynkę, która dostaje baty i nie potrafi zrobić nic aby temu zapobiec. Jest to czasami irytujące. Na początku historia jest prowadzona w łagodny, oczywisty sposób, pięknie zaczyna się rozwijać, a pod koniec akcja leci na łeb na szyję. Trochę zbyt szybko. Choć autorka skupia się na bieżących wydarzeniach, to brakowało mi takiej spójności z tym początkiem. Bardziej zżyłam się tutaj z postaciami drugoplanowymi niż z główną bohaterką.

Książka skupia się głównie wokół nienawiści, chęci zemsty, jest też wzmianka o tłamszeniu kobiet, prowadzeniu niedorzecznych eksperymentów, torturach, wznieceniu buntu. Choć w jednym momencie tym najbardziej kulminacyjnym całe Królestwo zostało zepchnięte na drugi tom. Tak jakby ludzie w nim nagle przestali istnieć i chęć ocalen...

Kolejna seria fantasy, do której moje serce bije w przyśpieszonym tempie.

Shaila jest córką pustyni, której największym pragnieniem jest zakończenie niszczycielskiej wojny jaka trwa z sąsiednim królestwem. Aby móc wymienić wolność na bezpieczeństwo rodziny zostaje królową Krain Kości... Miejsca, w którym magia jest zakazana, a osoby, które kontrolują Żywioły są traktowani jak zdrajcy... Wydawałoby się, że to nic takiego, ale... jeszcze przed koronacją Shaila odkrywa, że włada żywiołem ziemi...

Sam opis brzmi już naprawdę intrygująco, ale cała reszta powieści... Wow, to jest po prostu jedno wielkie wow. Tak jak jeszcze niedawno nienawidziłam fantastyki i nie rozumiałam fascynacji tym gatunkiem, tak teraz z ogromną chęcią sięgam po tego typu książki i wpadam w nie całkowicie.
Autorka stworzyła bardzo ciekawy świat, który badałam i przyglądałam mu się z każdych stron z ogromnym zainteresowaniem. Bardzo podobały mi się dokładne opisy, dzięki którym mogłam odtworzyć wygląd danego miejsca w swojej pamięci. Zwykle takie opisy przeszkadzały mi w książkach, ale nie tym razem. Tym razem było to naprawdę trafione w punkt.
Jeśli chodzi o bohaterów to każdy z nich miał bardzo ciekawą osobowość i umiejętność. Shaila.. No rany to jest bohaterka, którą pokochałam całym czytelniczym serduszkiem i niecierpliwie czekam na jej dalsze losy. Z ogromnym zapałem śledziłam każdy jej krok i podejmowane przez nią decyzje.

"Berło ziemi" jest bardzo wciągającą lekt...

Rewelacyjna książka. Tak mnie, wciągnęła, że przeczytałam ją w jeden dzień. Jestem bardzo ciekawa jak, potoczą się dalsze losy bohaterów. Czy wszystkim uda się przeżyć, a może ktoś straci życie?

Po przeczytaniu kilku początkowych rozdziałów, zaczęłam się zastanawiać jakim cudem ta książka ma tak wysokie noty. Czy aby na pewno czytam tę samą lekturę? Poza piękną, naprawdę cudowną okładką nie potrafiłam się doszukać w niej żadnych plusów. Szybkie przeskoki między wydarzeniami, płytkie i ubogie w szczegóły informacje dotyczące niektórych wątków, duże tempo akcji ale też bardzo oszczędnie rozwinięte już nie wspominając o braku elementów zaskoczenia (łatwo można było przewidzieć co stanie się "za chwilę"), to wszystko spowodowało, że książka nie potrafiła przyciągnąć mojej uwagi i zaczęła mnie po prostu męczyć. Brakowało mi też przejrzystych informacji o Żywiołach, na bazie których zbudowane jest całe uniwersum serii. Być może autorka planuje wyjaśnić to bardziej szczegółowo w kolejnych tomach, jednak wydaje mi się, że jakiś ogólny zarys Żywiołów powinien być w początkowym tomie naszkicowany.

Co do postaci, to brakło mi tu opisów rozwijających się głębszych relacji pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Nie polubiłam się z żadną postacią, a główna bohaterka potrafiła czasami niemiłosiernie irytować. Już lepiej odebrałam Calixa mimo, że to czarny charakter, ale i tutaj można było go trochę lepiej dopracować. Brak tym postaciom jakiejś żywiołowości, wyrazistości no i głębi przeżywanych emocji, przemyśleń czy uczuć.

Warsztat językowy oceniłabym jako poprawny. Dialogi płytkie, sztuczne, brak im było lekkości i humoru, doszukałam się też kilku błędów języko...

Kurcze, ale to była emocjonująca przygoda! Tyle cierpień i bólu musiała przejść Shalia, by móc powrócić do rodzinnych stron i co? I on ich wszystkich wymordował. Sama przełykałam łzy, kiedy tuliła do piersi wątłe ciałka swoich krewnych, a on stał i patrzył z uśmiechem. Calix jest niewątpliwie najbardziej plugawym, fałszywym i bezdusznym człowiekiem. Nienawidzi niczego, co jest dobre i robi co może by zniszczyć tych, którzy mają dobre moce. Prawdziwa walka o tron, wśród oszustów i szpiegów. Kruche serduszko Shalii, które chce uchronić jedynie tych, których kocha. Wrażliwa ponad czasy i szukająca jedynie wsparcia u boku swego męża.
Pokochałam główną bohaterkę całym sercem i wciąż mam ją w głowie. Gdy ona cierpiała i moje serce biło szybciej wystukując kod jej łez. Gdy była opluwana fałszem i mnie mrowiły dłonie, by powstrzymać dręczących ją ludzi. Lecz kiedy ona czuła pierwsze namiastki miłości i w mojej głowie kotłowała się myśl, że może jednak wszystko skończy się dobrze. Galen do samego końca książki pozostaje dla mnie zagadką. Niby widzę, że jest po stronie królowej, jednak chwilami mam wątpliwości, gdy czytam opisy jego myśli, czy gestów. Chce wierzyć, że potrafi ochronić królową i zrobi dla niej wszystko, lecz pomimo jego uczuć wciąż tli się we mnie nić niepewności i takiego oczekiwania, czy znów role się nie odwrócą.
Uwielbiam język, którym pisze autorka. Zachęca nas do snucia własnych domysłów, nie pomijając żadnego z uczuć, które może odczuwać człowiek. Je...

,,Berło Ziemi" to 1 tom serii Żywioły A. C. Gaughen. Przetłumaczyła: Emilia Skowrońska

🌸O czym jest?
Opowiada o Shalii - córce pustyni. Od lat pustynia toczy konflikt z sąsiadującym państwem, dlatego gdy pojawia się szansa pokoju. Shalia zgadza się zostać żoną Calixa. Przed ślubem odkrywa, że jest żywiołem. Posiada moc, której jej mąż nienawidzi.

🌸Moja recenzja:
Jest to pierwsza książka, którą czytałam bardzo długo, bo z 3 tygodnie. Nie jest to zła książka, ale mi nie przypadła do gustu. Pierwsze strony bardzo mi się dłużyły, totalnie nie chciało mi się czytać tej książki. Odpychała mnie i nawet nie wiem co o niej myśleć, ale zacznę od tego co mi się w niej podobało.

🌸Świat, który przedstawiła autorka był taki realistyczny i świetnie przedstawiony. Podobała mi się też dołączona mapka do książki. Czasami gubiłam się przez te wszystkie nazwy miejsc. Bo było ich trochę.

🌸Przez większą część książki nudziła mnie. Dopiero zainteresowałam się nią pod koniec, bo wtedy przez ostatnie 100 stron dużo się działo. Jest to dość schematyczna, pełna okrucieństw powieść. Schematyczna, dlatego że wiele wątków są mi już znane np. ruchu oporu, konflikt dwóch państw, aranżowane małżeństwo. Te motywy są mi bardzo dobrze znane.

🌸Z bohaterami się nie polubiłam. Calix mnie denerwował, jego okrucieństwo, zachowanie. A Shalia nie była zła, ale jakoś się nie polubiłyśmy. Chociaż podziwiam dziewczynę, za to jaka była, nie lubię jej.

🌺Pod...

Shalia, po latach wojny z sąsiednim królestwem, decyduje się na ślub, mający przynieść pokój jej ludowi. Zostaje królową Krain Kości, gdzie Żywioły – ludzie, posiadający moce ognia, powietrza, wody i ziemi- są traktowani jak zdrajcy. Dziewczyna szybko dowiaduje się, że celem jej męża , jest wytępienie Żywiołów. Shalia znajduje się w ogromnym niebezpieczeństwie, ponieważ nagle obudziła się w niej moc panowania nad ziemią. Uwięziona w toksycznym związku, robi wszystko, aby ocalić Żywioły oraz swoją rodzinę.

Główna bohaterka jest interesującą postacią, która początkowo nie panuje nad swoją mocą, co jest dla niej niezwykle niebezpieczne. Bardzo podoba mi się wątek ruchu oporu, prowadzonego przez brata Shalii. Relacje między bohaterką a jej braćmi zostały świetnie przedstawione. Widać, że rodzina jest dla nich najważniejsza i Shalia może czuć się bezpieczna w ich towarzystwie.

Jest to książka pełna schematów, jednak jedna rzecz bardzo wyróżnia się na tle pozostałych młodzieżówek, mianowicie relacja Shalii i jej męża, Calixa, nie jest typową relacją love-hate. Dziewczyna po prostu się go boi, Calix jest mężczyzną okrutnym i mocno nakierowanym na realizację swoich celów. Zazwyczaj książki z gatunku fantastyki młodzieżowej romantyzują przemoc, tutaj jednak tego nie mamy, co jest ogromnym plusem.

Podsumowując, ogólny zarys fabuły nie jest niczym nowym w fantastyce młodzieżowej i zdecydowanie mnie nie zachwyciła, jednak k...

Szalona, pełna przygód i magii. Taka jest książka od @acgaughen . Motyw władania żywiołami już wcześniej rozgościł się na mojej półce, dlatego czytając opis zastanawiałam się jak bardzo będzie mi przeszkadzać wcześniejsza lektura "Setnej królowej", o dziwo nie przeszkadzała wcale. "Berło ziemi" jest napisaną z niezwykłym rozmachem przygodówką, przepełnioną nie tylko zakazaną magią, ale również lojalnością i oddaniem bohaterów. To klasyka walki dobra ze złem, z której bohaterowie wyjdą jedynie silniejsi.
Pierwszy tom tetralogii "Żywioły" autorka oddała we władanie Shalii i ziemi. Dziewczyna w fantastyczny sposób w miarę postępowania fabuły, rozwija nie tylko swój dar ale również charakter. Z wystraszonej królowej staje się nieugiętą wojowniczką. Nie ma się czemu dziwić. Autorka rzuca ją w fabułę pełną dworskich intryg, tajemnic i zdrad. Dodajcie do tego ruch oporu, na każdym kroku dający o sobie znać oraz fakt, że król - mąż Shalii, nikogo i niczego na świecie nienawidzi tak bardzo jak osób władających żywiołami. To właśnie jego ślepa nienawiść jest motorem napędowym wszystkich zdarzeń w tej historii. Brutalny, ogarnięty dążeniem do celu, jest zupełnie nieobliczalny. Nie cofa się przed niczym i za nic ma wszelkie świętości.
"Berło ziemi" jest książką od której nie sposób się oderwać. Nie mogłam jej odłożyć, a z drugiej strony nie wiem kiedy te 450 stron zniknęło. Ta historia pochłonęła mnie na tyle,...

Książka z potencjałem, ale nie wykorzystanym. Przynajmniej na razie.

Dwa zwaśnione kraje i małżeństwo, by zakończyć wojnę. Shalia marzy o pokoju, zgadza się na ślub z Calixem, a później dowiaduje się, że jest uosobieniem tego, czego jej mąż najbardziej nienawidzi.

Pomysł jest dobry, wykonanie jest dobre, a mimo to brakowało mi Tego Czegoś. Niestety było tylko kilka krótkich fragmentów, gdzie wstrzymywałam oddech i pochłaniałam kolejne zdania. W większości jednak była to po prostu powieść do poczytania. Niby miło i przyjemnie, ale bez ekscytacji.

Jeśli chodzi o bohaterów to jestem już znudzona idealnymi głównymi bohaterami, których największym marzeniem jest pokój na świecie. Shalia przez całą książkę nie wykazała ani jednej negatywnej cechy. Nawet pół wady. Piękna, dobra, roztaczająca wokół siebie aurę miłości. Co innego Calix, który był zły do szpiku kości. Tak zły, że już chyba bardziej być nie można. Niby momentami udawał, że próbuje to zmienić, ale no właśnie... Udawał.

I jedynie ochrona Shalii oraz jej brat Kairos dodali trochę smaczku do tej powieści.

„Berło ziemi” @acgaughen to opowieść o zaaranżowanym małżeństwie, dzięki któremu ma zapanować pokój. Brzmi trochę sztampowo, ale nie do końca tak było.

Shalia bierze ślub z pięknym księciem, w którego królestwie magia żywiołów jest zakazana, a władające nią osoby skazywane są na tortury lub śmierć. Dziewczyna z przerażeniem odkrywa, że sama włada żywiołem ziemi i fakt ten musi ukrywać przed swoim mężem. Jednocześnie stara się wpływać na jego decyzje dotyczące zarządzania królestwem — panuje tu bowiem głód i niewolnictwo, a kobietom zakazuje się pracy. Niestety, książę nie jest tak krystaliczny, jak mogłaby sugerować jego piękna twarz.

Rzadko kiedy sięgam po fantastykę w formie audiobooka, bo gubię się wtedy w fabule. Tutaj jednak nie miałam tego problemu, co może oznaczać tylko jedno: książka nie była skomplikowana. Mimo tego ją polecam — zwłaszcza w tej formie, bo lektorka ma przemiły głos — na oderwanie się od rzeczywistości. Pozwoli ona przenieść się na pustynię, być świadkiem walk żywiołów i śledzić bardzo delikatne, mimochodem rozwijające się uczucie między bohaterami (niekoniecznie tymi głównymi).