Bez odpowiedzi

Tymon Zapraski zaprasza nas w swojej powieści na Pragę, tę naszą warszawską Pragę. Oprowadza nas po tej dzielnicy naszej stolicy, która jak niemal każda starsza miejscowość ma swoje charakterystyczne miejsca, skrywane sekrety, oraz nigdy niewyjaśnione i często mroczne i ciemne zagadkowe interesy.
Głównym bohaterem jest dziennikarz śledczy - Krzysztof Milczar, który mieszkał kilkanaście lat na warszawskiej Pradze. Krzysztof mieszka sam z synem Pawłem, próbując ułożyć sobie życie po śmierci żony. Pracując od kilku lat w redakcji, zaangażował się również w pomoc fundacji "Szukamy Cię" i właśnie dostał nowe zadanie aby przyjrzeć się sprawie zaginionego Adama - warszawskiego fotografa, mieszkającego na Pradze, który pewnego wieczora wziął teczkę z papierami i wyszedł na spotkanie, swojej partnerce powiedział, że za godzinę będzie z powrotem. Jednak ślad po nim zaginął. Policja zawiesiła poszukiwania z powodu braku jakichkolwiek punktów zaczepienia.

„Bez odpowiedzi” to debiutancka powieść z wątkiem kryminalnym napisana przez Tymona Zapraskiego. Warszawiak, Prażanin, postanowił przenieść kawałek swojego „domu” na karty tejże książki.

Ciekawe wątki osobiste przeplatane są reporterskim śledztwem, wspomnienia z dzieciństwa i porównywanie obecnej Pragi jej smaków, ludzi i lokali dodaje pozycji uczucia lekkości i domowej atmosfery a plastyczne opisy miejsc, potraw i sytuacji dają poczucie czytelnikowi, że przez cały czas towarzyszy Krzysztofowi.

Praga, Praga...jakiś czas temu miałam okazję przespacerować się tą warszawską dzielnicą. Zajrzałam na bazar Różyckiego, gdzie akurat odbywał się targ staroci i mimo, że ta okolica ma swój niepowtarzalny klimat, to ja raczej trzymałabym się na co dzień z daleka od tego miejsca;) Ale jakież to było dobre wprowadzenie do książki "Bez Odpowiedzi" Tymona Zapraskiego.

Akcja powieści rozgrywa się niespiesznie. Na początku mamy do czynienia ze swoistą obyczajówką. Autor przybliża nam postać Krzysztofa- opowiada jak toczy się jego życie po śmierci żony, w którym został z dorastającym synem. Na czym polega jego praca, jako dziennikarza śledczego (tu pojawia się pierwsza wzmianka o zaginionym fotografie, którego będzie dotyczyć reszta powieści) oraz co nie o o rodzącym się uczuciu do pewnej kobiety. Dopiero gdzieś w połowie książki dostajemy tak długo przeze mnie wyczekiwany wątek kryminalny, kiedy to Milczar zaczyna prawdziwe śledztwo w sprawie zaginionego Adama.

Fabuła opisana jest z pespektywy głównego bohatera, za co duży plus. Jak już zaznaczyłam, ta książka nie pędzi szybkim tempem, nie ma zaskakujących zwrotów akcji, ale klimat prawobrzeżnej Warszawy jest bardzo odczuwalny i genialnie wprowadza Nas w niepokojący nastrój. Szemrane interesy, typy których spotkać byśmy raczej nie chcieli wszystko to otoczka dla dobrego kryminału. Jeśli jednak szukacie mocnych wrażeń, możecie poczuć niedosyt. Według mnie ta pozycja, to jednak bardziej obyczajówka z wątkiem krym...

Liczyłam na wciągający kryminał, a dostałam raczej głębokie przemyślenia bohatera, który nieszczęśliwie się zakochał. Prowadzone przez niego śledztwo było wątkiem pobocznym według mnie, potraktowanym bardzo niedokładnie. Najzwyczajniej przy czytaniu tej powieści się nudziłam. Nie wzbudzała mojej ciekawości, nie trzymała w napięciu, niezbyt mnie interesowała - a tego raczej od gatunku jakim jest kryminał powinno się wymagać. Chciałam po prostu dobrnąć do końca z nadzieją, że chociaż może zakończenie poprawi moje odczucia. Tak się jednak nie stało. A szkoda, bo widać było, że autor miał dobre pomysły, które gdzieś tam miały swoje przebłyski w fabule ale ich potencjał został zduszony w zarodku bądź nierozwinięty.

Przeczytałam przez jeden wieczór
Wiele z tych miejsc które opisywane są w książce znam osobiście, tym bardziej jeszcze raz mogłam je sobie przypomnieć, dla mnie książka jest klimatyczna. Dobrze się czyta na pewno na weekend warta przeczytania

Właśnie skończyłem czytać,
super się czytało, i dla tych co znają Warszawę i polecam,
książka dla każdego bo wiele daję do myślenia