Opinia na temat książki Białe kłamstwa

Ostatnia część trylogii o Agacie Stenc za mną, po której spodziewałem się mocnego zakończenia jakie miałem nadzieje dostać od autora spinające wszystkie dotychczasowe wątki w finale. Byłem ciekawy i nie mogłem doczekać się poznania rozwiązania zagadki i poszczególnych wątków. Oczekując przy tym, że dostanę mroczne i mocne zakończenie samej historii i wiele zaskakujących zwrotów akcji. Dlatego chętnie sięgnąłem po ostatni trzeci tom przygód Agaty Stec mając nadzieje na świetny finał na końcu.
Po zabójstwie znanego biznesmena cień podejrzenia spada na Agatę Stec, która pozostaje w kręgu podejrzenia i zostaje zawieszona. Bez środków do życia jest zmuszona przyjąć pomoc brata Artura Kamińskiego. Nie podając się nadal prowadzi śledztwo mimo zawieszenia próbując dociec prawdy mimo problemów.

Ostatnia już część przygód Agaty Stec rozpoczyna się od mocnego uderzenia, kiedy zostaje zatrzymana w roli podejrzanej, gdzie śledczy chcą dociec jaki miała związek z poszukiwanym i znalezionym Jackiem Biernatem. Wszystko zaczyna się walić w jej życiu i zmuszona zostaje do wzięcia w grze, której stawką jest jej życie. Podejrzenia wobec brata i chęć poznania prawdy pchają ją do prowadzenia śledztwa w sposób nieoficjalny. Autor postanowił podać próbie bohaterkę, która chce wymierzyć sprawiedliwość za wszelką cenę nie oglądając się na nic. Ukazując przewrotność jeśli chodzi, ze Agata z łowcy staje się raptownie ofiarą manipulacji jakich dokonuje jej brat. Znów dostajemy zwroty akcji potrafiące zaskoczyć i kierujące wydarzenia na różne tory. Czuć wiszącą tajemnice, chociaż już nie domyślamy się kto może stać za wszystkim, bo oczywiste jest od samego początku czytania. Pod tym względem sam miałem domysły pod koniec drugiej części, ale w trzeciej już miałem pewność jeżeli chodzi o osobę odpowiedzialną za zdarzenia. Jednak nie od razu poznajemy wszystkie sekrety przygotowane dla nas przez autora. Dozowane są oszczędnie i dzięki wykorzystaniu twistów fabularnych nie wiemy co kryją postacie pod zwyczajną maską ukazując nieraz swoją drugą twarz. Kontynuując wątki zaczęte wcześniej i wprowadzając również nowe dostajemy historie pokręconą, nie pozbawioną gry z czytelnikiem i pełną manipulacji. Bohaterka uwikłana zostaje w wir wydarzeń i problemów, które coraz bardziej zaciskają się wokół niej. Pomimo tego nie poddaje się i stara dowiedzieć się o co tak naprawdę chodzi prowadząc własne śledztwo. Z drugiej strony otrzymujemy wątek brata, który tutaj został rozbudowany i nieraz jest w nim wiele niedopowiedzeń. Jeśli chodzi o jego wpływy na bohaterów, próby manipulacji i rozwiązań jakie stosuje wobec swoich pacjentów. Pomimo tego historia nadal ma w sobie coś, że chce się dowiedzieć o co tak naprawdę chodzi w tym wszystkim i poznać całą prawdę.

Bohaterowie jakich spotykamy na kartach książki nadal są ciekawi i nieobliczalni. Agata Stec sfrustrowana zarzutami i chęcią odbicia sobie wszystkiego przez dawnego podwładnego trafia w krąg podejrzeń. Jest postacią mającą wiele kłopotów, ale nadal nie podającą się mimo problemów. Na pewno nie można jej odmówić uporu, siły, inteligencji, temperamentu i chęci poznania prawdy. Dąży do wszystkiego prowadząc własne nieoficjalne śledztwo. Jej sylwetka znów jest nakreślona pod względem psychologicznym świetnie, ale z czasem widać rysy i zmiany jakie w niej następują. Ciekawa i dająca się polubić bohaterka z własnymi sprawami, kłopotami i problemami. Kolejną postacią jest Artur Kamiński, którego poznajemy coraz lepiej w trzeciej części. Nadal arogancki, inteligentny, zdolny psycholog i manipulator znający ludzką psychikę od podszewki. Jego postać została nakreślona bardzo dobrze pod względem psychologicznym. Pozostali bohaterowie na drugim i trzecim planie zostali wykreowani dobrze. Każde z postaci ma swoją głębie i można nimi się zainteresować. Nie ma podziału na dobrych i złych, bo bohaterowie posiadają w sobie różne odcienie szarości, zachowania, cechy charakteru i wypadają przez to ciekawie. Nieraz mają do odegrania mniejszą lub większą rolę w zależności od potrzeby, aby popchnąć akcję do przodu lub ujawnić informacje mającą swój wpływ na wydarzenia. Relacje pomiędzy bohaterami wypadają dobrze i nie pozbawione są ironii, emocji i czasami czarnego humoru. Dialogi sprawnie napisane i dobre.

Książka Białe kłamstwa zamykają trylogie o Agacie Stec, która ma nosa do rozwiązywania makabrycznych zbrodni. Historia jaką dostajemy zawiera kilka twistów, wychodzących na światło dzienne tajemnic i wydarzeń w retrospekcjach dotyczących bohaterki. Z nich dowiadujemy się więcej o niej samej, czasie dzieciństwa i jej problemach. Pomysł świetny i dający wiele możliwości, które zostały moim zdaniem świetnie wykorzystany. Wprowadzenie mentorki Artura było dobrym pomysłem, ale nieraz przeszkadzało mi jej zachowanie. Nawet biorąc pod uwagę okoliczności i wątpliwości jakie miała. Kolejną sprawą zwracającą uwagę jest nasza pewność dotycząca Artura, który już nie ukrywa przed nami swoich celów. Podejrzewałem go o sekrety jakie mógł chować i dlatego nie byłem zaskoczony tym co dostałem. Odkrywając karty za wcześnie autor pozostawił sobie tylko możliwość ukazanie wydarzeń prowadzących do takiego finału jaki dostałem. Nie brakuje jednak pewnych tajemnic jeszcze nie odkrytych lub zwrotów akcji czekających na nas. Dlatego mimo pewnych przewidzeń dotyczących sprawcy, to motywy kierujące poznajemy dopiero pod koniec książki. Po drodze wychodzą kilka wątków pobocznych wyjaśniających pewne rzeczy z wcześniejszych tomów. Dodają koloru i obrazu całości historii. Otrzymujemy zakończenie, które można uznać za dobre, lecz brakowało mi w nim mroku i mocnego akcentu jaki spodziewałem się dostać. Poznajemy w nim motywy sprawcy jakimi kierował się przy swojej działalności pod koniec.

Książka Białe kłamstwa jest thrillerem kryminalnym zwieńczającym dwa poprzednie tomy przygód Agaty Stec. Zabierając się za trzecią część byłem ciekawy jak sobie poradzi autor ze spinaniem wątków ze sobą. Pomimo pewnych niuansów jakich nie ustrzegł się autor dał sobie ze wszystkim radę. Historia trzyma w napięciu i świetnie czyta się. Akcja poprowadzona szybko do przodu i nie ma niespiesznych momentów. Wydarzenia lecą błyskawicznie i wiele dzieje się podczas czytania. Dlatego nie nudziłem się. Zwieńczenie trylogii może podobać się mimo pewnej wkradającej się czasami przewidywalności. Jednak całokształt wypada na tyle dobrze, że wciągnęła mnie historia i potrafiła trzymać w napięciu. Sięgając po trzeci tom miałem pewne obawy, czy nadal dostanę wciągającą, pełną twistów i zaskoczeń lekturę. Zawsze jest taka obawa, że autor pójdzie po najmniejszej linii oporu lub dostaniemy powtórkę z rozrywki. Końcowy tom okazał się jednak przyjemnym i dobrym thrillerem kryminalnym. Nie pozbawiony skomplikowanej intrygi i twistów zmieniających wszystko. Nie zabrakło w nim tła obyczajowego i retrospekcji losów bohaterki, które wnoszą do historii sporo. Białe kłamstwa są książką ciekawą i jako dopełnienie poprzednich tomów sprawdza się idealnie. Dlatego nie żałuje czasu poświęconego na poznanie końcowych przygód i losów bohaterki. Bawiłem się świetnie podczas czytania i dostałem mimo wszystko dobry kryminał. Na pewno sięgnę po inne książki autora jeszcze kiedyś jak będę miał okazje